Η περίοδος 1997-2021 των αυτοκινήτων προδιαγραφών WRC χαρακτηρίστηκε από την κατάκτηση 17 τίτλων από 2 οδηγούς, γεγονός που επέφερε την ύπαρξη μόλις 7 διαφορετικών Παγκόσμιων Πρωταθλητών σε 25 σεζόν.
Μετά από το αφιέρωμα στους Πρωταθλητές Κατασκευαστών κατά την εποχή των αυτοκινήτων προδιαγραφών WRC, η οποία ολοκληρώθηκε το 2021 καθώς από τη νέα χρονιά τα αυτοκίνητα της κορυφαίας κατηγορίας χαρακτηρίζονται ως Rally1, σειρά παίρνει το αντίστοιχο αφιέρωμα στους Οδηγούς.
Κύριο στοιχείο των ετών 1997-2021 υπήρξε η κυριαρχία 3 οδηγών. Ο λόγος κυρίως για τους Sebastien Loeb, Sebastien Ogier και δευτερευόντως του Tommi Makinen, που με 9, 8 και 3 τίτλους αντίστοιχα, εν πολλοίς όρισαν με την παρουσία τους αυτή την περίοδο.
Ταυτόχρονα, με τους δύο Γάλλους και τον Φινλανδό να έχουν κατακτήσει 20 από τους 25 τίτλους, ο αριθμός των Παγκόσμιων Πρωταθλητών αυτής της περιόδου περιορίστηκε στους 7.
Ο Marcus Gronholm ήταν ο μοναδικός από τους υπόλοιπους που αναδείχθηκε πρωταθλητής δύο φορές, ενώ οι Richard Burns, Petter Solberg και Ott Tanak, κατέκτησαν από έναν τίτλο.
Οι Παγκόσμιοι Πρωταθλητές της περιόδου 1997-2021
Ας θυμηθούμε τους Παγκόσμιους Πρωταθλητές Οδηγών της περιόδου 1997-2021 κατά την οποία, αυτοκίνητα της κορυφαίας κατηγορίας έγιναν τα World Rally Cars (WRC), με χρονολογική σειρά κατάκτησης των τίτλων.
Στο τέλος του κειμένου, θα βρείτε ενδιαφέροντα στατιστικά από πλευράς οδηγών.
Tommi Makinen (1997, 1998, 1999)
Ο συνδυασμός Tommi Makinen (διαβάστε το αφιέρωμα στην καριέρα του) και Mitsubishi Lancer EVO, έγραψε ιστορία στα πρώτα χρόνια της εποχής των WRC.
Όπως αποδείχθηκε στην πράξη, η ιαπωνική ομάδα έκανε το κόλπο γκρόσο, αφού εκμεταλλευόμενη τις δυνατότητες των νέων κανονισμών, διατήρησε το αξιόπιστο Lancer προδιαγραφών Gr.A, έστω και αν αυτό υπολειπόταν σχετικά σε ταχύτητα των αντιπάλων του και ιδίως, του Subaru Impreza WRC.
Έτσι, ο Makinen που χάρη στην οδηγική του ικανότητά του κατακτούσε νίκες και ήταν πάντοτε ανταγωνιστικός, κατέκτησε 3 συνεχόμενα Πρωταθλήματα Οδηγών, απέναντι σε ισχυρό συνδυασμό με κύριους εκπροσώπους τους Colin McRae και Carlos Sainz.
Το 1996, ο 57χρονος σήμερα Φινλανδός είχε αναδειχθεί για πρώτη φορά Παγκόσμιος Πρωταθλητής, οπότε με το χατ-τρικ που ακολούθησε, έφτασε στους 4 τίτλους οδηγώντας Mitsubishi Lancer EVO IV, V και VI.
Κατά την περίοδο 1997-1999, ο Makinen πέτυχε 13 νίκες, το 1997 με συνοδηγό τον Seppo Harjanne και έπειτα έχοντας παραπλεύρως τον Risto Mannisenmaki.
Marcus Gronholm (2000, 2002)
Το σερί 4 τίτλων του Tommi Makinen, σταμάτησε από ακόμη έναν Φινλανδό, τον Marcus Gronholm (διαβάστε το αφιέρωμα στην καριέρα του).
Ο υψηλόσωμος και ιδιαίτερα αγαπητός στη χώρα μας Marcus, νικητής στο Ράλλυ Ακρόπολις το 2006 και 2007 με Ford Focus RS WRC, άργησε να… πάρει μπροστά, αφού απέκτησε πλήρες πρόγραμμα στο WRC μόλις το 2000, σε ηλικία 32 ετών.
Ως οδηγός της Peugeot και έχοντας στο δεξί μπάκετ τον μόνιμο συνοδηγό και κουμπάρο του, Timo Rautiainen, επέδειξε αξιοσημείωτη ταχύτητα και σταθερότητα, φτάνοντας στην κατάκτηση του τίτλου, τη χρονιά που πέτυχε και την πρώτη του νίκη (Σουηδία), έχοντας μεγάλη μάχη με τον Richard Burns της Subaru.
Ο δεύτερος τίτλος, το 2002, ήρθε πιο άνετα, αφού παρά τον έντονο συναγωνισμό με τα πληρώματα των Ford και Subaru, ο συνδυασμός Gronholm-Rautiainen-Peugeot 206 WRC ήταν ένα σκαλί πιο πάνω από πλευράς απόδοσης.
Έτσι, οι Φινλανδοί κατέκτησαν τον τίτλο έχοντας ανέβει 5 φορές στο ψηλότερο σκαλί του βάθρου και σπάζοντας το ρεκόρ 4 νικών σε μια σεζόν, που είχαν πετύχει το 2000.
Χωρίς να το γνωρίζουν, αυτός ο τίτλος είχε ακόμη μεγαλύτερη σημασία, καθώς παρέμεινε ο τελευταίος μέχρι σήμερα, για Φινλανδό στο WRC.
Richard Burns (2001)
Το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ράλλυ του 2001 θεωρείται δικαίως ως ένα από τα πλέον δραματικά στην ιστορία του θεσμού.
Πώς αλλιώς θα μπορούσε να συμβεί, όταν οι πρώτοι 6 οδηγοί χωρίζονταν στο τέλος της σεζόν από 11 βαθμούς, έστω και αν το σύστημα βαθμολογίας ήταν διαφορετικό (10-6-4-3-2-1 βαθμοί για τους 6 πρώτους αντίστοιχα);
Στο Ράλλυ RAC, τελευταίο αγώνα εκείνης της χρονιάς, 4 οδηγοί (McRae, Makinen, Burns, Sainz) διεκδικούσαν τον τίτλο.
Αυτός κατέληξε στον Burns (διαβάστε το αφιέρωμα στην καριέρα του) που με συνοδηγό στο Subaru Impreza WRC τον Robert Reid, είχε κατακτήσει μόλις μία νίκη (Νέα Ζηλανδία) σε 14 αγώνες.
Όμως, οι Βρετανοί ανέβηκαν ακόμη 5 φορές στο βάθρο των νικητών και στο τέλος δικαιώθηκαν, κατακτώντας τον μοναδικό τους Παγκόσμιο τίτλο.
Σαν από παιχνίδι της μοίρας, ακριβώς 4 χρόνια μετά από την κατάκτηση του Πρωταθλήματος (25 Νοεμβρίου 2005), ο Richard Burns (νικητής στο Ράλλυ Ακρόπολις 1999) έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 34 ετών, χτυπημένος από μια σπάνια και επιθετική μορφή καρκίνου.
Petter Solberg (2003)
Η μεγάλη στιγμή του Mr. Hollywood, όπως ήταν και παραμένει το προσωνύμιό του. Ο Petter Solberg (διαβάστε το αφιέρωμα στην καριέρα του) επικράτησε σε ακόμη μια “μάχη τελευταίου αγώνα”, στο Ράλλυ RAC του 2003.
Εκεί, οι Solberg-Mills (Subaru Impreza WRC) ήθελαν τη νίκη ώστε να μην ενδιαφέρονται για κανένα άλλο αποτέλεσμα, έχοντας ως αντιπάλους τους Sebastien Loeb-Daniel Elena και Carlos Sainz-Marc Marti, αμφότεροι με Citroen Xsara WRC.
Το πλήρωμα της Subaru έφτασε στη νίκη-τίτλο, επικρατώντας των Loeb-Elena για έναν βαθμό.
Αυτό το επίτευγμα λέει πολλά από μόνο του, αφού από τότε και μέχρι το τέλος της καριέρας του, το δίδυμο της Citroen δεν έχασε κανένα άλλο πρωτάθλημα.
Ταυτόχρονα, έχρισε τον Petter Solberg στον 15ο κατά σειρά, Παγκόσμιο Πρωταθλητή Ράλλυ, σε μια λίστα που πλέον αριθμεί 18 οδηγούς.
Κατά τη διάρκεια του 2003, οι Solberg-Mills ανέβηκαν ακόμη 3 φορές στο ψηλότερο σκαλί του βάθρου (Κύπρος, Αυστραλία, Κορσική), με τη νίκη στο νησί του Ναπολέοντα να μένει στην ιστορία, αφού είχαν έξοδο στο shakedown, αναγκάζοντας τους μηχανικούς να προβούν σε ολονυχτία για να επισκευάσουν το αυτοκίνητο.
Εκ των αγαπημένων οδηγών του ελληνικού και όχι μόνο κοινού, ο Petter Solberg παραμένει από τις πιο δημοφιλείς προσωπικότητες στο WRC, έχοντας κερδίσει και το Ράλλυ Ακρόπολις το 2004, πάντα με Subaru Impreza WRC..
Sebastien Loeb (2004, 2005, 2006, 2007, 2008, 2009, 2010, 2011, 2012)
Ο οδηγός που άλλαξε για πάντα την ιστορία των ράλλυ. Πρώην γυμναστής, ο Sebastien Loeb ξεκίνησε την αγωνιστική του καριέρα σε μεγάλη ηλικία, από το Rallye Jeunes στη Γαλλία.
Μετά από την επικράτηση στο Citroen Trophy 1999 τράβηξε το βλέμμα του Guy Frequelin, τότε επικεφαλής της Citroen Racing, ο οποίος τον έθεσε υπό την προστασία του.
Η άνοδος του Loeb (διαβάστε το αφιέρωμα στην καριέρα του), με συνοδηγό τον Daniel Elena και την υποστήριξη της γαλλικής Ομοσπονδίας (FFSA) ήταν ραγδαία.
Το 2003, οι Loeb-Elena διεκδίκησαν τον τίτλο όμως έχασαν στον τελευταίο αγώνα από τους Solberg-Mills, με τον 30χρονο τότε Γάλλο να επικρατεί στα ίσια των teammates του, Colin McRae και Carlos Sainz.
Όπως αποδείχθηκε, το 2003 θα σήμαινε την τελευταία “ήττα” με πλήρες πρόγραμμα, αφού από το 2004 ξεκίνησε ένα ρεκόρ που όμοιό του δεν υπήρξε -και αμφιβάλλουμε πως θα υπάρξει- στο WRC.
Αποτέλεσμα; 9 συνεχόμενα Παγκόσμια Πρωταθλήματα, 72 νίκες με 3 διαφορετικά αυτοκίνητα της Citroen (Xsara, C4, DS3) και σειρά από ρεκόρ, όπως οι 11 νίκες σε μια σεζόν (2008), ή το απόλυτο των ταχύτερων χρόνων σε κάθε ειδική διαδρομή ενός αγώνα (Κορσική 2005).
Στα τέλη του 2012, οι Loeb-Elena αποχώρησαν από την ενεργό δράση με πλήρες πρόγραμμα, βάζοντας μόνοι τους τέλος στο σερί τίτλων (9) που μέχρι σήμερα δεν έχει καταρριφθεί.
Sebastien Ogier (2013, 2014, 2015, 2016, 2017, 2018, 2020, 2021)
Μπορεί ο Loeb να αποσύρθηκε, όμως το όνομα Sebastien παρέμεινε στην κορυφή του WRC.
Από πολλές απόψεις, ο Ogier (διαβάστε το αφιέρωμα στην καριέρα του) φάνταζε ως ο φυσικός συνεχιστής του Loeb, παρά την μεταξύ τους κόντρα το 2011 που τον έφερε εκτός Citroen.
Έχοντας μεταπηδήσει στην Volkswagen και μοιραζόμενος το Polo R WRC με τον Julien Ingrassia, πιστοποίησε άμεσα ποιος είναι το νέο αφεντικό.
Μετά από την κατάκτηση 4 συνεχόμενων τίτλων (2013-2016) και οδηγώντας την Volkswagen σε ισάριθμα Πρωταθλήματα Κατασκευαστών, ήταν ο αδιαμφισβήτητος ηγέτης του WRC στην μετά-Loeb εποχή.
Το 2017, με την Volkswagen να έχει αποχωρήσει αιφνιδίως, οι Ogier-Ingrassia μετακόμισαν στην “φτωχή” M-Sport, όπου κέρδισαν ακόμη δύο Πρωταθλήματα, πιστοποιώντας την κλάση τους ως πλήρωμα.
Μετά από μια ατυχή σεζόν στη Citroen βρέθηκαν στην Toyota, όπου έκαναν το “2 στα 2“, οδηγώντας το Yaris WRC στην κορυφή και φτάνοντας σε 8 τίτλους με 3 διαφορετικές ομάδες, επίτευγμα μοναδικό στα χρονικά.
Κατά τη διάρκεια των 8 Πρωταθλημάτων τους, οι Γάλλοι πέτυχαν 44 από τις 54 νίκες της καριέρας τους (έχουν ακόμη 10 με τη Citroen).
Από το 2022, ο Sebastien Ogier δε θα αγωνίζεται στο WRC με πλήρες πρόγραμμα, ενώ ο Julien Ingrassia αποχώρησε από την ενεργό δράση, με πιθανότερο προορισμό κάποιο διοικητικό πόστο στην FIA.
Ott Tanak (2019)
Ο πρώτος μη Sebastien που αναδείχθηκε Παγκόσμιος Πρωταθλητής από το 2003 (διαβάστε το αφιέρωμα στην καριέρα του).
Η ταχύτητα του Ott Tanak, καθώς και η ικανότητά του στην εξέλιξη και το στήσιμο ενός αυτοκινήτου, δεν ήταν άγνωστες ποσότητες. Η συνύπαρξη με τον Ogier στην M-Sport Ford το 2017 και η “τεχνογνωσία πρωταθλητισμού” που αποκόμισε, έδωσε στον Εσθονό την ώθηση που χρειαζόταν, για να βρεθεί στην κορυφή.
Έπειτα από την πρώτη απόπειρα το 2018, όπου ο Ogier διατηρήθηκε στην κορυφή επικρατώντας στον τελευταίο αγώνα (τότε διεκδίκησε τον τίτλο και ο Thierry Neuville), το 2019 υπήρξε η χρονιά των Ott Tanak-Martin Jarveoja.
Τα μειωμένα σε σύγκριση με την περασμένη χρονιά προβλήματα αξιοπιστίας δεν είχαν εξαλειφθεί, όμως το εσθονικό πλήρωμα είχε εξοικειωθεί πλήρως με το Toyota Yaris WRC και αποτελούσε σαφέστατα, τον ταχύτερο συνδυασμό στο WRC.
Αυτό μετουσιώθηκε σε 6 νίκες και έναν αγώνα πριν τον προγραμματισμένο επίλογο, στο Ράλλυ Ισπανίας, έχρισε τoν Ott Tanak για πρώτη φορά, Παγκόσμιο Πρωταθλητή Ράλλυ.
Το 2020, βρήκε τον Εσθονό στην Hyundai Motorsport, όπου παραμένει και αναμένεται να διεκδικήσει τον πρώτο τίτλο της “μετά-Sebastien” πια περιόδου, στη νέα υβριδική εποχή του WRC, το 2022.
Στατιστικά Πρωταθλημάτων Οδηγών (1997-2021)
Τίτλοι
9: Sebastien Loeb-Daniel Elena
8: Sebastien Ogier-Julien Ingrassia
3: Tommi Makinen-Seppo Harjanne (1997), Risto Mannisenmaki (1998, 1999)
2: Marcus Gronholm-Timo Rautiainen
1: Richard Burns-Robert Reid, Petter Solberg-Philip Mills, Ott Tanak-Martin Jarveoja
Νίκες
Sebastien Loeb 79
Sebastien Ogier 54
Marcus Gronholm 30
Tommi Makinen-Jari Matti Latvala 18
Colin McRae 17
Mikko Hirvonen-Thierry Neuville 15
Ott Tanak 14
Petter Solberg 13
Richard Burns 10
Carlos Sainz 8
Photos: Red Bull Content Pool, Αρχείο 4Τ (Θάνος Ηλιόπουλος, Νίκος Κατίκης-Rallypixels), Toyota Gazoo Racing
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
