Σωκράτης Τσολακίδης: ο Στρατηγός!

Όταν έρχεται στην Αθήνα τον συναντάς, συνήθως με τον «ΕΛ-ΕΜ» και συχνά με συζύγους. Άλλωστε, του Σωκράτη η τρέλα είναι η οικογένειά του. Ο συνδυασμός με τη δουλειά τους είναι για σεμινάριο. Οι αγώνες το χόμπι του, και είναι επιτυχημένος-πρωταθλητής είτε στρίβει με μαεστρία είτε συντονίζει τον ΑΟΘ ως πρόεδρος του κορυφαίου Σωματείου της χώρας. Βαριά η κληρονομιά του αείμνηστου Αντώνη Παρταλιού, και η αντίστοιχη του Γάκη Καλεμτζάκη στις ειδικές διαδρομές.

Πήρε τη σκυτάλη και την κρατάει με σεβασμό στην ιστορία, στους συναθλητές του και στους θεσμούς. Γεγονός η ευαισθησία του για τα κοινά. Πάθος του οι καλύτεροι αγώνες, εχθρός του η μετριότητα, ενώ είναι γνωστή η απέχθειά του στο θολό τοπίο. Διαφωνούμε συχνά-πυκνά, και ο ένας «θα την πει στον άλλον» με τον τρόπο του. Θα εκφραστεί έξυπνα, όπως ένας καθηγητής της επικοινωνίας, αλλά με την αλήθεια που λείπει. Σημαντικό ότι παραδέχεται λάθη χωρίς συμψηφισμούς. Άλλωστε, δε θα σου πει «είχες δίκιο», αλλά θα σ’ το δείξει.

Το ίδιο όμως και αντίστροφα και, αφού σε αφοπλίζει με αλήθειες, πυροβολεί επί της ουσίας και σε αποστομώνει. Ζει εξάλλου σε ένα συγκλονιστικό περιβάλλον, με σύζυγο γερμανικής καταγωγής και ελληνική ψυχή, την «κ. Σωκράτη», τη φίλη Χριστίνα Τσολακίδη, που συντονίζει τέσσερα απαιτητικά παιδιά σε ένα οικογενειακό περιβάλλον με δεσμούς που ξεπερνούν τα βιβλία περί οικογενειακού δικαίου.

Η απόδειξη

Αρχηγός του ΑΟΘ που διεκδίκησε την υπέρβαση στο ΔΕΘ, ό,τι εξελίχθηκε σε 50% αστοχία και ό,τι συζητήθηκε στην πρόσφατη ΓΣ του ΑΟΘ, ξεπερνάει τα συνηθισμένα, μακριά από το περίπου και τα «ναι μεν αλλά». Μακριά από δάκρυα και από την πρακτική των δικαιολογιών…

Έτσι οδηγεί, έτσι επιχειρεί, έτσι συντονίζεται με τα αδέλφια του, έτσι διαχειρίζεται τα παιδιά του. Τόσο ίδια και τόσο διαφορετικά, με κοινό παρονομαστή την απέχθεια στην προβολή. Ολυμπιονίκης ο Βασίλης, Πρωταθλητής, Στρατηγός Ντάβος ο Σωκράτης, λάτρης του ακατόρθωτου ο φίλος μου ο Χάρης, φτύνει αίμα με εργασία 16/24ωρο για 7/7 ημέρες ο Κασσιανός, αλλά σπάνια διαβάζεις για τα έργα τους, αραιά και πού ακούς, και είναι γεγονός ότι εμπιστεύονται ελάχιστους πραγματικούς φίλους τους.

Στον ΑΟΘ

Δίπλα του ένας σημαντικός, ο κ. Δημήτρης Μπρόζος, και μαζί τους ο Σίμος Θεοφανίδης – ο Γιατρός. Στους ελληνικούς αγώνες, στα διοικητικά και στην οργάνωση, βρίσκεις έναν άσο και πανηγυρίζεις, και όταν προκύπτουν δύο ανοίγεις σαμπάνια.

Στον ΑΟΘ έχουμε άσο, ρήγα και βαλέδες. Κέντα σε πανελλήνιο επίπεδο, ό,τι σκοτώνει και τη μιζέρια κάποιων που ξεβολεύτηκαν. Αντίδραση είτε από κεκτημένη ταχύτητα, είτε με βλέψεις και καθοδήγηση. Κουρασμένες φωνές που ακούστηκαν και στη ΓΣ του Σωματείου-θρύλος.

«Πρόβλημα» για τα ήθη των ευρύτερα βολεμένων ότι ο Τσολακίδης σε προλαβαίνει και σε αποστομώνει τεκμηριωμένα, αναζητώντας πρόταση. Η συζήτηση για την ΟΜΑΕ είναι περιορισμένου βεληνεκούς και, κυρίως, μακριά από τις πρόσφατες εκλογές. Είναι σαφές ότι ο ΑΟΘ συνεργάζεται έντιμα με την ΕΠΑ της κ. Ψαρράκου, όταν αναζητάς στοιχεία για την επόμενη ημέρα.

Έπειτα από 5 ώρες κουβέντα…

Δεν αμφιβάλλεις ούτε στιγμή για την πίστη του στον κ. Γιώργο Πολυζώη, του οποίου άλλωστε την τιμιότητα ουδείς μπορεί να αμφισβητήσει. Αντίστοιχα, είναι σαφές πως πιστεύει στη λάμψη που προκύπτει από τον ΣΑΜΑΕ, με «σεβασμό στον Παναγιώτη Σολδάτο, που επενδύει ανιδιοτελώς», ενώ δεν κρύβει το ενδιαφέρον του για τη συμμετοχή του Νικόλα Παυλίδη στο Ράλλυ Μόντσα στο WRC, που μας εκπροσωπεί.

Η θέλησή του να τρέχει δεν κρύβεται, η αναφορά στο ΡΑ του φωτίζει το πρόσωπο όταν σκοτεινιάζει σε σχέση με την επόμενη ημέρα στον ΑΟΘ.

Εκλογές σε λίγες ημέρες, λοιπόν, και ειλικρινά δεν είναι προβλέψιμη η δράση και η αντίδραση των Τσολακίδη-Μπρόζου, που σε αυτή την περίπλοκη σχέση λειτουργούν ως πλήρωμα με ομάδα διαμάντι πολλών καρατίων.

Δεν το κρύβεις

Το Service Park τον χρειάζεται, στις ειδικές ο κόσμος τον περιμένει, ενώ σε πρώτο πρόσωπο οφείλω ξενάγηση στον γιο του, στον φίλο μου τον Ζώη.

Στο Σωματείο; Απαραίτητοι, αλλά οι ίδιοι θα κρίνουν αν εκτιμάται η συμμετοχή τους σε έναν άχαρο ρόλο στο χώρο της αχαριστίας με εκλογές που βγάζουν τέρατα. Όποιος ρόλος στα διοικητικά που ξεπερνιέται από τους αγωνιζόμενους, ακόμα και στη μάχη της τελευταίας θέσης.

Κακά τα ψέματα, αγαπητοί._ Σ. Χ.