Ο Φινλανδός Pentti Airikkala σημάδεψε με το γνήσιο ταλέντο του και τις απίστευτες γωνίες, υπό τις οποίες τοποθετούσε τα αυτοκίνητά του, το σκηνικό των διεθνών ράλλυ στις δεκαετίες του ’70 και του ’80.
Aν θέλεις να περιγράψεις τον Pentti Airikkala με μια εικόνα, στη λογική του «μια εικόνα είναι χίλιες λέξεις», ασφαλώς αν θέλεις να είσαι ακριβής θα το κάνεις με ένα από τα δύο αυτοκίνητα που συνδέθηκαν περισσότερο μαζί του, δηλαδή με το Vauxhall Chevette ή με το Mitsubishi Galant VR4. Όμως, θα πρέπει να πούμε πως ακόμη και στην αρχή της καριέρας του με το Gordini, ο Airikkala τραβούσε την προσοχή των φωτογράφων με τα εντυπωσιακά περάσματά του στον πάγο και στο χιόνι (ένα από αυτά διαλέξαμε και εμείς για την πρώτη φωτογραφία).
Γεννημένος το 1945 στο Ελσίνσκι, έκανε την πρώτη του εμφάνιση σε διεθνή αγώνα ράλλυ το 1969 στη Φινλανδία, όπου έλαβε μέρος με ένα Renault 8 Gordini. Σύντομα, χάρις στις επιδόσεις του, η φήμη του στη χώρα του ανέβηκε ψηλά. Το 1974 αναδείχθηκε πρωταθλητής Φινλανδίας στο Γκρουπ 1, οδηγώντας τρία διαφορετικά αγωνιστικά (Vauxhall Viva, Opel Ascona, Alfa Romeo Giulia GT Veloce).
Το 1974 έτρεξε για πρώτη φορά στο RAC, με Ford Escort RS 1600. H πρώτη του μεγάλη επιτυχία στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ράλλυ ήρθε το 1976 στη Φινλανδία, όπου τερμάτισε δεύτερος στο τιμόνι ενός RS 1800.
Vauxhall Chevette
Στη συνέχεια μετακόμισε για επαγγελματικούς λόγους στη Μεγάλη Βρετανία κι έπειτα από μια συμμετοχή με Τoyota Celica 2000 GT στο Σουηδικό ράλλυ, συνδέθηκε για μια τετραετία με το Vauxhall Chevette 2300 HS. Με αυτό κατέκτησε το 1979 το Βρετανικό Πρωτάθλημα οδηγών ράλλυ, αφού προηγούμενα είχε προλάβει μαζί του να καταπλήξει τον κόσμο του WRC.
Τρίτος γενικής στις «1000 Λίμνες» το 1978 και στο Σουηδικό ράλλυ του 1979 ήταν τα σημαντικότερα αποτελέσματά του εκείνη την περίοδο, όμως αυτό που μετρούσε ήταν άλλο: Eπιλεκτικός στις εμφανίσεις του δεν έκανε συμβιβασμούς, κυνηγώντας το απόλυτο και βάζοντας σε δεύτερη μοίρα τις καλές θέσεις στην κατάταξη, εξ ου και οι σημαντικά περισσότερες σε αναλογία εγκαταλείψεις του σε σύγκριση με τους τερματισμούς του. Τότε, με το Vauxhall ήταν, που ο Φινλανδός άρχισε να λατρεύεται από τους φίλους των αγώνων και να θεωρείται –δικαίως, όπως αποδείχθηκε- «Flying Finn».
Από το Group 4 στο Α
Το 1981 αγωνίστηκε με τα Ford Escort RS 1800 Group 4 της «Rothmans Rally Team», όπου και τερμάτισε τρίτος στην τελευταία του συμμετοχή στο ράλλυ Σουηδίας και τέταρτος στο RAC, πραγματοποιώντας εξαιρετική εμφάνιση στα βρετανικά δάση. Στη συνέχεια και ως το τέλος της σταδιοδρομίας του, με εξαίρεση το Σαν Ρέμο του 1990, δεν πήγε ποτέ σε άλλους αγώνες του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος πέραν των «1.000 λιμνών» και του «RAC». Σε αυτούς τους αγώνες πέρασαν διαδοχικά από τα χέρια του το Mitsubishi Lancer Turbo (1982), η Lancia Rally 037 (1983), το Nissan 240 RS (1984), το Vauxhall Astra GT/E (1985-1986), το Opel Kadett GSI (1987) και η Lancia Delta Integrale Group A (1988), με καλύτερα αποτελέσματα την τρίτη θέση το 1982 στη Φινλανδία και την τέταρτη το 1988 στο RAC. Τα καλύτερα όμως, έρχονταν…
Η νίκη στο RAC
To 1989 o Pentti Airikkala κέρδισε τον αγαπημένο του αγώνα κι έναν από τους καλύτερους στον κόσμο, το RAC της Μεγάλης Βρετανίας, οδηγώντας στις ειδικές διαδρομές του ένα Galant VR-4 της Μitsubishi Ralliart Europe. Εκείνη η πρώτη θέση ήταν η μία από τις τρεις συνολικά, που κατέκτησε έως το 1992 στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ράλλυ το αυτοκίνητο-πρόγονος του «Lancer Evolution», ενώ με αυτήν ο Φινλανδός σε ηλικία 44 ετών και 80 ημερών έγινε ο τρίτος γηραιότερος νικητής στην ιστορία του θεσμού. Πέρα από τα στατιστικά, ήταν η εμφάνισή του εκείνη που έμεινε στην ιστορία, αποσπώντας την αναγνώριση όλων.
1989-2009
Στο επόμενο RAC (1990), στο οποίο οδήγησε το τετρακίνητο Sierra RS Cosworth 4×4 της Q8 Team Ford, ο Pentti Airikkala πραγματοποίησε την τελευταία του εμφάνιση σε αγώνα του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος. Υπάρχει βέβαια και η τιμητική συμμετοχή στο ράλλυ Ουαλλίας το 2003, με Mitsubishi Lancer Evo 6, η οποία πρέπει να εκτιμηθεί αλλιώς. Στα χρόνια που συμμετείχε (1969-1990), αγωνίστηκε σε 37 ράλλυ του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος, αποκομίζοντας συνολικά 102 βαθμούς.
Ενδεικτικό της ταχύτητας του Φινλανδού που έφυγε από τη ζωή το 2009, είναι το γεγονός ότι σε 37 αγώνες ανέβηκε 7 φορές στο βάθρο και πέτυχε 138 φορές τον ταχύτερο χρόνο σε ειδική διαδρομή. Mετά τη λήξη της σταδιοδρομίας του ο Φινλανδός δημιούργησε στο Οξφορντσάιρ μια ιδιαίτερα επιτυχημένη σχολή αγωνιστικής οδήγησης που αναδείκνυε ταλέντα. Πιο ξεχωριστοί μαθητές του, από ειρωνία της τύχης χαμένοι πρόωρα και οι δύο, οι αξέχαστοι Colin McRae και Richard Burns. Τα τελευταία χρόνια ταλαιπωρήθηκε από την αρρώστια του, την οποία πολέμησε με γενναιότητα μέχρι το τέλος.
MITSUBISHI GALANT VR-4
FIA Group: A Πρώτος αγώνας: Ράλλυ Πορτογαλίας 1989 Kινητήρας: 4κύλινδρος turbo Κυβισμός: 1.997 κ.εκ. Διάμετρος x διαδρομή: 85 mm x 88 mm Σχέση συμπίεσης: 8.5:1 Ισχύς: 295 ίπποι στις 7.000 σ.α.λ. Ροπή: 40,8 χλγμ. στις 5.200 σ.α.λ. Μετάδοση κίνησης: Στους τέσσερις τροχούς Κιβώτιο ταχυτήτων: Χειροκίνητο 6 σχέσεων Μήκος: 4.560 χλστ. Πλάτος: 1.695 χλστ. Ύψος: 1.440 χλστ. Μεταξόνιο: 2.600 χλστ. Βάρος: 1.330 κιλά
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
