H επαναφορά της MG στην ελληνική αγορά μέσω του Ομίλου Συγγελίδη, μας δίνει την ευκαιρία να «βουτήξουμε» στο λαμπερό παρελθόν της εταιρείας και να αναφερθούμε στα roadsters που την έκαναν διάσημη σε ολόκληρο τον κόσμο.
To πρώτο MG κατασκευάστηκε το 1923, όταν ο Cecil Kimber, διευθυντής της «Μorris Garage», δημιούργησε ένα 6κύλινδρο σπορ διθέσιο, βασισμένο σε σασί Morris-Cowleys. Στο τιμόνι του κέρδισε το χρυσό μετάλιο στα «Land’s End Trials» της χρονιάς, κάτι που επανέλαβε το 1925, οδηγώντας αυτή τη φορά το «Νumber One». Το 1929 η εταιρεία-μέλος του ομίλου «Nuffield» μετονομάστηκε σε «M.G. Car Company», ενώ μεταφέρθηκε από την Οξφόρδη στο Άμπινγκτον. H δραστηριότητά της τη δεκαετία του ’30 χαρακτηρίστηκε από την επιτυχημένη σειρά μικρού κυβισμού των «Midget», που με τις αγωνιστικές τους εκδόσεις κέρδισαν πολλές νίκες στη Μεγάλη Βρετανία. Το 1952 η συγχώνευση της «Νuffield» και της «Austin» έφερε στο προσκήνιο την «Βritish Motor Corporation». Υπό τη σκέπη εκείνης, αλλά αργότερα και της αντίστοιχης «British Leyland», η MG ήκμασε χάρις στη σταδιοδρομία των coupe και roadsters «ΜGA» (1955-1962) και «MGB» (1962-1980).
Η μετέπειτα μεγάλη κρίση, στην οποία περιήλθε η αυτοκινητοβιομηχανία της χώρας, έκαμψε την ΜG. Η εμφάνιση του «ΜGR V8» την επανέφερε στην επικαιρότητα, όπου διατηρήθηκε ως το 2004 με το διθέσιο «ΜGF». Στις ημέρες μας, με κινέζικη πλέον ιδιοκτησία, υιοθετεί την ηλεκτροκίνηση και επιστρέφει δυναμικά στις αγορές της Ευρώπης. Στην Ελλάδα επιστρέφει τον Σεπτέμβριο, με τον Όμιλο Συγγελίδη.
MGA Roadster
Mαζί με το «MGB» αποτελεί την πιο κλασική ίσως απεικόνιση της άλλοτε κραταιάς βρετανικής σκηνής του αυτοκινήτου, τις δεκαετίες του ’50 και του ’60. Κατασκευαζόταν από την MG, θυγατρική εταιρεία τότε της British Motor Corporation, από τον Σεπτέμβριο του 1955 μέχρι τον Ιούλιο του 1962. Εφοδιαζόταν με τον 4κύλινδρο κινητήρα «Β Series», που προερχόταν από το «Μagnette saloon». Στη γκάμα της ΜG εισήλθε ως αντικαταστάτης της «σειράς Τ», αποτελώντας μια καινοτομία για τα μέχρι τότε δεδομένα του βρετανικού στιλ σχεδίασης αυτοκινήτων. Το πλαίσιο και το αμάξωμά του βασιζόταν σε τρία πρωτότυπα με την ονομασία «ΕΧ» που είχαν αγωνιστεί στις «24 ώρες» του Μαν και αλλού, ενώ είχαν αρχειοθετήσει υπέρ τους και ορισμένα σημαντικά ρεκόρ ταχύτητας, στην έρημο της Γιούτα το 1954. Η αρχική έκδοση του αυτοκινήτου διέθετε κινητήρα 1.489 κ.εκ., απόδοσης 68 ίππων. Γρήγορα το «ΜGA» έγινε δημοφιλές, καθώς ήταν το ίδιο γοητευτικό και αξιόπιστο για την κατηγορία του με την Αlfa Romeo Giulietta Spider του μεσογειακού Νότου. Οι αναβαθμίσεις στον κινητήρα και η αύξηση της χωρητικότητάς του έφεραν και καλύτερες επιδόσεις, όσο η επιτυχία του συνεχιζόταν: το 1958 ανέβηκε στα 1.588 κ.εκ. και τρία χρόνια αργότερα έφθασε τα 1.622 κ.εκ. Μία ακόμη έκδοσή του, πλην όμως ολιγάριθμη («MGA TC») βγήκε στην παραγωγή για λίγο καιρό, με ισχύ 108 ίππων. Συνολικά το αυτοκίνητο αρίθμησε 101.081 μονάδες στα επτά χρόνια της σταδιοδρομίας του (58.750 με τον κινητήρα των 1.489 κ.εκ., 31.501 «Μark I» με τον αντίστοιχο των 1.588 κ.εκ., 2.111 ως «ΤC» και 8.719 στην έκδοση «Mark II» των 1.622 κ.εκ.).
MGA 1600
Body designer: Syd Eneveres
Kινητήρας: 4κύλινδρος σε σειρά
Κυβισμός: 1.588 κ.εκ.
Διάμετρος x διαδρομή: 75.4 mm x 88.9 mm
Σχέση συμπίεσης: 8.3:1
Καρμπιρατέρ: 2 SU H4
Ισχύς: 80 ίπποι στις 5.600 σ.α.λ.
Ροπή: 13 χλγμ. στις 3.800 σ.α.λ.
Μετάδοση κίνησης: στους πίσω τροχούς
Κιβώτιο ταχυτήτων: χειροκίνητο 4 σχέσεων
Ανώτατη ταχύτητα: 152 χλμ/ώρα
0-100 χλμ./ώρα: 13,5 δλ.
Μήκος: 3.962 χλστ.
Πλάτος: 1.473 χλστ.
Ύψος: 1.270 χλστ.
Μεταξόνιο: 2.388 χλστ.
Μετατρόχιο εμπρός: 1.216 χλστ.
Mετατρόχιο πίσω: 1.238 χλστ.
Βάρος: 945 κιλά
Περίοδος παραγωγής: 1959-1961
Mονάδες παραγωγής: 31.501
ΜGB Roadster
Το πιο αντιπροσωπευτικό ίσως ΜG της μηχανολογικής ιστορίας ξεκίνησε να παράγεται σε εκδόσεις coupe και roadster τον Απρίλιο του 1962 από την ΒΜC, που ήταν τότε η τέταρτη μεγαλύτερη αυτοκινητοβιομηχανία στον κόσμο. Το αμάξωμα αυτού του γοητευτικού τετράτροχου οφείλεται στον Donald Hayfer, αυθεντία της εποχής στις μεταλλικές βαφές. Αν και ακούγεται περίεργο για βρετανικό μοντέλο, τα πρώτα 500 αυτοκίνητα της σειράς «ΜGB» ήταν… αριστεροτίμονα. Κι αυτό επειδή ο προορισμός εκείνης της «παρτίδας» ήταν η πάντοτε σημαντική για το εμπόριο αμερικανική αγορά. Οι απλές του γραμμές και η απουσία των διακοσμητικών στοιχείων που συνηθίζονταν τότε, έκαναν το αυτοκίνητο δημοφιλές σε ολόκληρο τον κόσμο, παρά το γεγονός ότι από αυτό απουσίαζαν στην πρώτη έκδοση ακόμα και οι χειρολαβές στις πόρτες. Ο κινητήρας του είχε κατασκευαστεί αρχικά για να εφοδιάσει το νέο sedan της Αustin, αλλά έμελλε να γίνει διάσημος στο πλαίσιο του «ΜGB», με τις χαρακτηριστικές ακτινωτές ζάντες και το κεντρικό περικόχλιο. Το 1967 ολοκληρώθηκε η πρώτη σειρά παραγωγής του αυτοκινήτου, την οποία ακολούθησαν άλλες δύο, με νέα αξεσουάρ και λίγες μετατροπές, αισθητικής και μηχανολογικής μορφής. Οι αμερικανικοί κανονισμοί ασφαλείας κατόρθωσαν να κάνουν το αυτοκίνητο που εξαγόταν εκεί λιγότερο όμορφο, όπως άλλωστε συνέβη και με αρκετά άλλα «διαμάντια» της ευρωπαϊκής βιομηχανίας. Έτσι, το 1974, το μοντέλο κυκλοφόρησε στις ΗΠΑ με υπερμεγέθεις πλαστικούς προφυλακτήρες, που αντικατέστησαν εκεί τους αντίστοιχους «βρετανικούς», με το τόσο καλαίσθητο χρώμιο. Ήδη τότε η εποχή του είχε περάσει οριστικά στο παρελθόν, όμως το εργοστάσιο του Άμπιγκτον επέμενε στην παραγωγή του μέχρι το 1980, ξεπερνώντας συνολικά τις 500.000 μονάδες.
MGB ROADSTER
Body design: Donald Hayfer
Kινητήρας: 4κύλινδρος σε σειρά
Κυβισμός: 1.798 κ.εκ.
Διάμετρος x διαδρομή: 80.3 mm x 88.9 mm
Καρμπιρατέρ: 2 SU
Ισχύς: 95 ίπποι στις 5.400 σ.α.λ.
Ροπή: 15 χλγμ. στις 3.000 σ.α.λ.
Μετάδοση κίνησης: στους πίσω τροχούς
Κιβώτιο ταχυτήτων: χειροκίνητο 4 σχέσεων
Ανώτατη ταχύτητα: 174 χλμ/ώρα
Μήκος: 3.931 χλστ.
Πλάτος: 1.521 χλστ.
Ύψος: 1.256 χλστ.
Μεταξόνιο: 2.311 χλστ.
Μετατρόχιο εμπρός: 1.240 χλστ.
Mετατρόχιο πίσω: 1.250 χλστ.
Βάρος: 920 κιλά
Περίοδος παραγωγής: 1962-1973
Mονάδες παραγωγής: 486.581 (+MGB GT: 27.045)
MGC Roadster
Το 1968 ήταν μια σημαδιακή χρονιά για τον βρετανικό μηχανοκίνητο αθλητισμό, αλλά και για την αυτοκινητοβιομηχανία της χώρας. Στις αρχές Απριλίου χανόταν στο Χοκενχάιμ ο δις πρωταθλητής της F1 Jim Clark, για πολλούς ο καλύτερος και πιο αφοσιωμένος στους αγώνες άνθρωπος στο Μεγάλο Νησί. Οι παγκόσμιοι τίτλοι στα Grand Prix κατέληξαν βέβαια βόρεια του στενού της Μάγχης, αφού ο επίσης Σκοτσέζος Graham Hill κατάφερε με τη Lotus να αναπληρώσει εν μέρει το κενό του μεγάλου απόντα. Στο πεδίο των ράλλυ η επίσημη συμμετοχή της ΒΜC στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα περνούσε στην ιστορία, μαζί με τα εργοστασιακά Μini Cooper. Παράλληλα, η δημιουργία της British Leyland που σκοπό είχε να συνενώσει τα μεγάλα εργοστάσια της Γηραιάς Αλβιόνας έναντι του επερχόμενου και διαρκώς αυξανόμενου ανταγωνισμού, άλλαζε για πάντα τον αυτοκινητιστικό χάρτη της χώρας. Μέσα σε όλα αυτά, υπήρχε και η αποχώρηση με πλήρη δόξα και τιμή από το προσκήνιο ενός θρυλικού σπορ μοντέλου, του Αustin Healey. Για τον κινητήρα του όμως το τέλος δεν είχε σημάνει ακόμη, αφού χρησιμοποιήθηκε από το νέο sedan της Austin, ενώ κλήθηκε να υπηρετήσει και την γκάμα των πολύ επιτυχημένων διθέσιων σπορ αυτοκινήτων της ΜG. Έτσι γεννήθηκε το «ΜGC», που αρίθμησε συνολικά 18.201 μονάδες, στα δύο χρόνια που διατηρήθηκε στην παραγωγή. Όπως και το ΜGB, ήταν διαθέσιμο σε δύο εκδόσεις: coupe (GT) και roadster. Σε σύγκριση με εκείνο, διέθετε διαφορετικά φρένα και ισχυρότερη ράβδο στρέψης για την ανάρτησή του, αφού αυτό επέβαλε ο τρίλιτρος εξακύλινδρος κινητήρας του, που ήταν 95 κιλά βαρύτερος από εκείνον των 1.8 λίτρων του ΜGB.
MGC ROADSTER
Kινητήρας: 6κύλινδρος σε σειρά
Κυβισμός: 2.912 κ.εκ.
Ισχύς: 147 ίπποι στις 5.250 σ.α.λ.
Μετάδοση κίνησης: στους πίσω τροχούς
Κιβώτιο ταχυτήτων: χειροκίνητο 4 σχέσεων
Ανώτατη ταχύτητα: 193 χλμ/ώρα
Μήκος: 3.890 χλστ.
Πλάτος: 1.521 χλστ.
Ύψος: 1.280 χλστ.
Μεταξόνιο: 2.311 χλστ.
Βάρος: 1.116 κιλά
Περίοδος παραγωγής: 1968-1970
Mονάδες παραγωγής: 18.201
