Ένα «οδοιπορικό» από τη δεκαετία του '60 ως τις ημέρες μας, παρακολουθώντας την εξέλιξη των hatchback της Renault και συνάμα τoν μετασχηματισμό της κατηγορίας σε αυτό που ζητά σήμερα η αγορά.
«Θέλω να βλέπω χώρο φόρτωσης» ήταν η φράση που χρησιμοποιούσε ο Pierre Dreyfus, CEO της Renault από το 1955 έως το 1975, κατά τη διάρκεια της ενημέρωσης των ομάδων που ήταν υπεύθυνες για το σχεδιασμό του Renault 4. Αυτό το ασυνήθιστο όχημα έμελλε να γράψει ιστορία στην αγορά του αυτοκινήτου, για ένα χαρακτηριστικό που στις μέρες μας μπορεί να φαίνεται ασήμαντο, αλλά, ουσιαστικά, πυροδότησε μια μίνι επανάσταση όταν πρωτοπαρουσιάστηκε, την 5η πόρτα ή αλλιώς hatch. Με την 5η πόρτα και ένα επίπεδο πάτωμα, το Renault 4 μπορούσε να παίξει το ρόλο ενός μοντέλου saloon, ενός station wagon, και ενός ελαφρού επαγγελματικού. Εκείνη την εποχή, η επιπλέον πόρτα στο πίσω μέρος διευκόλυνε τη φόρτωση των αχυρόμπαλων στο 4L, ενώ σήμερα οι πελάτες τη χρησιμοποιούν για να βάζουν βαλίτσες στο Arkana. Ο Hugues, Διευθύνων Σύμβουλος της Renault Classic, κάνει μια αναδρομή στην επανάσταση του hatchback, που πυροδότησε η Renault.
Το Renault 4 παρουσιάστηκε το 1961, μία περίοδο κατά την οποία οι άνθρωποι στη Γαλλία ξεκινούσαν να εγκαταλείπουν την αγροτική τους ζωή και να μετακομίζουν πιο κοντά στις αστικές περιοχές. Εντούτοις, οι δημόσιες μεταφορές απείχαν ακόμα πολύ από το να προτιμώνται, ιδιαίτερα στα περίχωρα των πόλεων και των αστικών κέντρων. Ο κόσμος άρχισε να αισθάνεται την ανάγκη για ένα αυτοκίνητο κατάλληλο τόσο για αγροτικές όσο και για αστικές περιοχές, ένα αυτοκίνητο που θα μπορούσε να οδηγήσει για να πάει για ψώνια αλλά και στη δουλειά τους. Ήταν επίσης μια εποχή που ο αριθμός των εργαζόμενων γυναικών αυξάνονταν σημαντικά, και η αγοραστική δύναμη των νοικοκυριών άρχισε να διευρύνεται. Σε αυτό το πλαίσιο, το αυτοκίνητο που σύντομα θα γινόταν γνωστό ως «κατρέλ»/”4L“, παρείχε μια λύση 24 ώρες το 24ωρο, 7 ημέρες την εβδομάδα, τόσο για την αστική όσο και για την αγροτική ζωή, και όλα αυτά χάρη στην ταπεινή 5η πόρτα του. Τα Hatchbacks έφεραν την επανάσταση στην αυτοκινητοβιομηχανία προσφέροντας στους χρήστες τους περισσότερη ευκολία διαμόρφωσης και ευελιξία στην εκμετάλλευση των εσωτερικών τους χώρων.
Αυτή η 5η πόρτα έπαιξε το ρόλο της ώστε το Renault 4 να γίνει γρήγορα ένα κοινωνικό φαινόμενο. Ο άνθρωπος πίσω από το project, ο Pierre Dreyfus, CEO της Renault από το 1955 έως το 1975, εξηγούσε στις ομάδες του ότι ήθελε να βλέπει “ένα μεγάλο χώρο φόρτωσης” για ένα αυτοκίνητο τύπου “blue jean”, δηλαδή ένα αυτοκίνητο που θα ταίριαζε σε όλες τις ηλικίες και κοινωνικές τάξεις σε ολόκληρο τον κόσμο. Πάνω από 8 εκατομμύρια μονάδες πουλήθηκαν σε περισσότερες από 100 χώρες, για μια περίοδο μεγαλύτερη των 30 ετών, είναι επομένως ασφαλές να πούμε ότι η επιθυμία του πραγματοποιήθηκε. “Η 5η πόρτα στο 4L έδωσε το έναυσμα για ένα νέο είδος, μια νέα κατηγορία αυτοκινήτου και ένα νέο χαρακτηριστικό στην αγορά,” δηλώνει ο Hugues. “Αυτή η θαυμάσια ανακάλυψη είχε ως αποτέλεσμα τη δημιουργία ενός οχήματος που συνδύαζε σε ένα αμάξωμα, τα χαρακτηριστικά ενός saloon, ενός station wagon και ενός επαγγελματικού.”
Η 5η πόρτα εξασφάλιζε στο χρήστη ευκολία στη φόρτωση, καθιστώντας το 4L ιδανικό για κάθε τρόπο ζωής. Επιπρόσθετα, η 5η πόρτα προσέφερε μεγαλύτερη ευκολία διαμόρφωσης, δίνοντας τη δυνατότητα στους μηχανικούς και τους σχεδιαστές να δημιουργήσουν το πρώτο «αυτοκίνητο για να ζεις μαζί του» (“voiture à vivre” στα γαλλικά). “Η 5η πόρτα έδειξε ότι οι μηχανικοί μπορούσαν να διαφοροποιηθούν από την παραδοσιακή δομή των 3 όγκων («καπό, χώρος επιβατών, πορτμπαγκάζ»)” εξηγεί ο Hugues. “Η 5η πόρτα εξασφάλισε περισσότερη ελευθερία σε ό,τι αφορά το design.” Έδωσε ώθηση σε νέους τύπους οχημάτων, όπως είναι τα μοντέλα ‘ενός όγκου’ (monospace), αλλά και τα SUV. Η 5η πόρτα αποτέλεσε το κλειδί της επιτυχίας του 4L, για αυτό και η Renault τόλμησε να επεκτείνει το συγκεκριμένο χαρακτηριστικό και σε μία ακόμη πιο παραδοσιακή κατηγορία, αυτή των οικογενειακών σεντάν, που προσφέρονταν μέχρι τότε μόνο ως μοντέλα 3 όγκων, με κλασσικό πορτμπαγκάζ.
Το Renault 16, που παρουσιάστηκε το 1965, ήταν ο προάγγελος μιας επανάστασης άνευ προηγουμένου, που έδειξε το δρόμο σε μοντέλα hatchback μεγαλύτερων κατηγοριών. Αν το καλοσκεφτεί κανείς, το Renault 16 ήταν σαν μια μεγάλη έκδοση του Renault 4, ενώ και τα δύο ήταν hatchback, διέθεταν 5η πόρτα, και προσέφεραν απίστευτες δυνατότητες σε ό,τι αφορά τη διαμόρφωση των πίσω καθισμάτων. Με το Renault 16, συνειδητοποιήσαμε ότι η 5η πόρτα στα οικογενειακά και πολυτελή μοντέλα, δεν αποτελούσε πρόβλημα.
Στην πραγματικότητα, οποιοδήποτε μοντέλο αυτοκινήτου θα μπορούσε να είναι hatchback, συμπεριλαμβανομένων των saloon, των κουπέ και των αυτοκινήτων πόλης. Η Renault άρχισε να εξελίσσει μια μεγάλη γκάμα μοντέλων hatchback, όπως τα R20 και R30, το Fuego, το R25 και το R11. Αξίζει να σημειωθεί, ότι τα hatchback ήρθαν στο προσκήνιο όταν οι αδερφοί Marreau κέρδισαν το Ράλι Παρίσι-Ντακάρ το 1982, με ένα Renault 20.
Από ολόκληρη τη γκάμα της Renault, το Arkana ξεχωρίζει ως ο καλύτερος πρεσβευτής των hatchback. «Η 5η πόρτα ταίριαξε τέλεια με αυτό το μοντέλο, το οποίο αποτελεί μια υπέροχη διασταύρωση μεταξύ ενός SUV και ενός saloon», συνεχίζει ο Hugues. «Είναι η ιδανική λύση για τους σχεδιαστές, καθώς κατάφεραν να δημιουργήσουν ένα κομψό και ελκυστικό σχέδιο που προσφέρει στους πελάτες όλη την πρακτικότητα που χρειάζονται. Το hatchback αμάξωμα του Arkana διαθέτει ένα ευρύχωρο, εύκολα προσβάσιμο, εσωτερικό, που παρέχει περισσότερο χώρο φόρτωσης από ό,τι θα συνέβαινε με ένα απλό πορτμπαγκάζ».