R360 Coupe – το ξεκίνημα της Mazda

Η κατασκευαστική ιστορία της Mazda στον κόσμο της Αυτοκίνησης ξεκίνησε στις 28 Μαΐου 1960, ημερομηνία που παρουσίασε στην ιαπωνική αγορά το πρώτο επιβατικό μοντέλο παραγωγής της, το R360 Coupe. Η εμφάνισή του συνέπεσε με την περίοδο που το βιοτικό επίπεδο της χώρας του Ανατέλλοντος Ηλίου σημείωνε σταθερή άνοδο. Παράλληλα αυξανόταν το μέσο εισόδημα των κατοίκων της, οι οποίοι μπορούσαν πλέον να κάνουν πραγματικότητα κάποια από τα όνειρά τους, μεταξύ των οποίων ήταν και η αγορά ενός τετράτροχου, έστω κι αν αυτό ήταν ακόμη ακριβό για τις δυνατότητές τους. Η αυτοκινητοβιομηχανία της χώρας βρισκόταν σε πλήρη εξέλιξη, άσχετα αν τα πρώτα της μοντέλα απείχαν παρασάγγας από τα αντίστοιχα ευρωπαϊκά, τα οποία κατά βάση αντέγραφαν. Το 1954 είχε πραγματοποιηθεί για πρώτη φορά στην Ιαπωνία και μια μεγάλη έκθεση αυτοκινήτων, που αργότερα εξελίχθηκε στο πολύ σημαντικό στις ημέρες μας Motor Show του Tokyo. Την επόμενη χρονιά το Υπουργείο Οικονομίας, Εμπορίου και Βιομηχανίας της χώρας ανακοίνωσε κάποια μέτρα, που βοήθησαν τα πράγματα να πάνε ακόμη πιο μπροστά.

Πλεονεκτήματα

Σε αυτό το ευνοϊκό κλίμα ξεκίνησε η εμπορική σταδιοδρομία του μικρού μοντέλου της Mazda, που από πλευράς διαστάσεων και χαρακτήρα ήταν ενταγμένο στην κατηγορία των ελαφρών αυτοκινήτων (kei cars). Με δίθυρο αμάξωμα, τετραθέσια διάταξη καθισμάτων και μεταξόνιο που δεν ξεπερνούσε τα 1,80 μέτρα, ζύγιζε μόλις 380 κιλά. Διέθετε τετράχρονο δικύλινδρο κινητήρα σε διάταξη V, τοποθετημένο στο πίσω μέρος του αμαξώματος, χωρητικότητας 356 κ.εκ. Το συγκεκριμένο μηχανικό σύνολο απέδιδε 16 ίππους στις 5.300 στροφές ανά λεπτό, οι οποίοι ήταν ικανοί να δώσουν στο αυτοκίνητο τελική ταχύτητα 84 χιλιομέτρων την ώρα. Μοντέρνος για την εποχή του και κάνοντας χρήση κραμάτων μαγνησίου, ο κινητήρας αυτός συνδυαζόταν με χειροκίνητο κιβώτιο ταχυτήτων των τεσσάρων σχέσεων ή με αυτόματο των δύο. Εκτός από το γεγονός ότι ήταν το πρώτο ιαπωνικό αυτοκίνητο της κατηγορίας του με τετράχρονο κινητήρα, το R360 διέθετε και περαιτέρω στοιχεία που το ξεχώριζαν από τους ανταγωνιστές του, τα οποία κατά κύριο λόγο είχαν να κάνουν με την εξοικονόμηση βάρους. Υπακούοντας σε αυτή τη φιλοσοφία κατασκευής, η Mazda είχε φροντίσει να ντύσει το αυτοφερόμενο πλαίσιό του με αλουμίνιο στην οροφή, επιλογή που μείωσε αποτελεσματικά το συνολικό βάρος, με μεγάλα οφέλη στην οικονομία καυσίμου και στις οδηγικές επιδόσεις. Κομψό, λειτουργικό και με ανεξάρτητη ανάρτηση σε όλους τους τροχούς, το 2+2 περισσότερο και όχι ακριβώς τετραθέσιο μοντέλο, επηρέασε με το δικό του τρόπο τον σχεδιασμό των αυτοκινήτων στην Ιαπωνία.

Eμπορική επιτυχία

Συνδυάζοντας όλα τα παραπάνω και εκμεταλλευόμενη τα προηγμένα χαρακτηριστικά του, η Mazda κατάφερε να διατηρήσει πολύ χαμηλά την τιμή πώλησης του πρώτου της αυτοκινήτου. Ο υποψήφιος αγοραστής μπορούσε να αποκτήσει την χειροκίνητη έκδοσή του με κόστος 300.000 yen, ενώ με επιπλέον 20.000 είχε τη δυνατότητα να το κάνει δικό του με το αυτόματο κιβώτιο ταχυτήτων των δύο σχέσεων. Μια εβδομάδα πριν την επίσημη παρουσίασή του το μικρό μοντέλο είχε ήδη 4.500 παραγγελίες και μέχρι τον Αύγουστο του 1960 πωλούσε πάνω από 2.000 μονάδες ανά μήνα. Τον Δεκέμβριο του ίδιου χρόνου σημείωσε ρεκόρ πωλήσεων, με 4.090 μονάδες. Το έτος εκείνο οι ταξινομήσεις του R360 Coupe έδωσαν στη Mazda μερίδιο 64,8% επί του συνόλου της κατηγορίας του. Η παραγωγή του μικρού μοντέλου ολοκληρώθηκε το 1966.

Kei cars

Με τον χαρακτηρισμό αυτό, ο οποίος σε ελεύθερη μετάφραση αποδίδεται ως ελαφρά αυτοκίνητα, ορίζονται όλα τα micro-mini μοντέλα της ιαπωνικής αγοράς. Εκτός από επιβατικά αυτοκίνητα, η κατηγορία αυτή περιλαμβάνει επίσης μικρά ημιφορτηγά και φορτηγά. Η ανάπτυξή τους, όπως και η υψηλή δημοτικότητά τους στην αγορά της Ιαπωνίας, μετρά ήδη αρκετές δεκαετίες. Τα kei cars οφείλουν την ύπαρξή τους στις πρωτοβουλίες των ιαπωνικών κυβερνήσεων των μεταπολεμικών χρόνων, οι οποίες είχαν στόχο να προωθήσουν τις μηχανοκίνητες μεταφορές στα λαϊκά στρώματα, εφαρμόζοντας ιδιαίτερα ευνοϊκές φορολογικές και ασφαλιστικές ρυθμίσεις. Οι αγροτικές περιοχές εξαιρούνται από την υποχρέωση να πιστοποιούν ότι υπάρχει επαρκής χώρος στάθμευσης γι αυτά. Η εμπορική επιτυχία τους στην αγορά της χώρας του Ανατέλλοντος Ηλίου είναι μεγάλη, όμως το πολύ εξειδικευμένο ύφος τους και οι μικρές τους διαστάσεις αποτελούν τροχοπέδη για την εκτός Ιαπωνίας σταδιοδρομία τους. Τα αυτοκίνητα αυτής της κατηγορίας διαθέτουν κίτρινες πινακίδες, με μαύρους αριθμούς σε κίτρινο φόντο για τα επιβατικά μοντέλα και κίτρινους σε μαύρο φόντο για τα μικρά ημιφορτηγά και τα μικρά φορτηγά. Επειδή oι κανονισμοί περιορίζουν μόνο το μέγεθος και τη χωρητικότητα του κινητήρα, οι κατασκευαστές έχουν συχνά τη δυνατότητα να εισαγάγουν σε αυτά πολλές προηγμένες τεχνολογίες (όρια κυβισμού kei cars 360 κ.εκ. 1949–1975, 550 κ.εκ. 1976–1990, 660 κ.εκ. 1990 μέχρι σήμερα).