Ο Αlexander Albon είναι ο πρώτος Ταϊλανδός πιλότος που τερμάτισε στο βάθρο των νικητών στην F1, ωστόσο δεν είναι ο μόνος επιτυχημένος από τη «χώρα του χαμόγελου», καθώς ιστορία στα GP έχει γράψει και ο Birabongse Bhanudej Bhanubandh (ή, πιο απλά, Prince Bira).
Ο πρίγκιπας του Siam Birabongse Bhanudej Bhanubandh, γεννημένος τον Ιούλιο του 1914 στο ανάκτορο της βασιλικής οικογένειας στη Bangkok, πέρασε στην ιστορία των αγώνων αυτοκινήτου με το συντμημένο και σαφώς πιο εύκολο Prince Bira, μια και ήταν αδύνατο στους περισσότερους από τους συναθλητές του να τον προσφωνούν με το πλήρες ονομά του. Μέχρι πριν λίγο καιρό ήταν ο μόνος Ταϊλανδός που έχει αγωνιστεί στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Formula 1, του οποίου το ξεκίνημα πρόλαβε στα τελευταία χρόνια της σταδιοδρομίας του, δίνοντας μάλιστα το παρών και στον πρώτο αγώνα του θεσμού στις 13 Μαΐου 1950 στο Silverstone.
Αγωνίστηκε σε αναμετρήσεις κυρίως της κατηγορίας Voiturette, αλλά και της πρώιμης Formula 2, στο τιμόνι των μονοθεσίων της Maserati, της Gordini και της Connaught. Όμως, τις πιο αντιπροσωπευτικές εμφανίσεις του τις έκανε με τα αγωνιστικά της ERA (B-Type και C-Type), με τα οποία σημείωσε και τις περισσότερες από τις 20 μεγάλες νίκες του στις πιο εμβληματικές πίστες της Μεγάλης Βρετανίας (Brooklands, Crystal Palace, Donington, Ulster, Isle of Man).
Τα ενδιαφέροντά του δεν περιορίζονταν στον κόσμο του αυτοκινήτου, καθώς περιλάμβαναν τόσο το θαλάσσιο περιβάλλον, όσο και τον… αέρα: Mετά το τέλος της καριέρας του ως οδηγός αγώνων έλαβε μέρος σε τέσσερις Ολυμπιάδες ως μέλος ιστιοπλοϊκού σκάφους (Μελβούρνη 1956, Ρώμη 1960, Τόκιο 1964, Μόναχο 1972). Στο ενεργητικό του, ως εξαιρετικός πιλότος ανεμοπτέρων και μηχανοκίνητων αεροσκαφών, έχει και μια επιτυχημένη πτήση από το Λονδίνο στην Μπανγκόκ με δικινητήριο αεροπλάνο (1952). Ο πολυτάλαντος πρίγκιπας Bira που έζησε αρκετά χρόνια στη Γενεύη πέθανε ξαφνικά σε ηλικία 71 ετών από καρδιακή ανεπάρκεια, στο σταθμό του υπόγειου σιδηρόδρομου Barons Court στο Λονδίνο, παραμονές Χριστουγέννων του 1985.
Ως το 2001, χρονιά που εμφανίστηκε ο Alex Yoong στο cockpit της Minardi, ο Ταϊλανδός ευγενής ήταν ο μόνος Νοτιο-Ασιάτης που είχε αγωνιστεί στη Formula 1. Mετά το θάνατό του η σύζυγός του έγραψε ένα πολύ ενδιαφέρον βιβλίο γι αυτόν και την κοινή τους ζωή, ενώ το αυτοκινητοδρόμιο της Pattaya που συχνά φιλοξενεί αγώνες του Ασιατικού Πρωταθλήματος Σπορ Αυτοκινήτων, φέρει τιμητικά το όνομά του.
Μητέρα του πρίγκιπα ήταν η δεύτερη γυναίκα του Bhanurangsi Savangwongse, την οποία έχασε σε ηλικία τεσσάρων ετών, ενώ παππούς του ήταν ο βασιλιάς της χώρας. Ο Ταϊλανδός εστεμμένος ήταν μάλιστα ο άνθρωπος που ενέπνευσε τους συντελεστές της κινηματογραφικής ταινίας Ο Βασιλιάς κι Εγώ, που γνώρισε μεγάλη επιτυχία όπου κι αν προβλήθηκε. Σε ηλικία 13 ετών ο Birabongse έφυγε για την Ευρώπη, προκειμένου να φοιτήσει σε βρετανικό σχολείο και στη συνέχεια να σπουδάσει.
Όταν ακόμη παρακολουθούσε μαθήματα στο Eton College ο πατέρας του πέθανε αιφνιδιαστικά, αφήνοντάς τον ορφανό. Έτσι, βρέθηκε υπό την κηδεμονία του αγαπητού εξαδέλφου του, πρίγκιπα Chula Chakrabongse. Εκείνος τον πήρε κοντά του στο Λονδίνο το 1933 στην ηλικία των 18 ετών, προκειμένου να σχεδιάσουν από κοινού το μέλλον του. Ο νεαρός πρίγκιπας Birabongse, ύστερα από ένα σύντομο πέρασμα από την τέχνη της γλυπτικής, ανακοίνωσε στο οικογενειακό του περιβάλλον πως αυτό που ήθελε περισσότερο ήταν να οδηγεί αγωνιστικά αυτοκίνητα.
Ο Prince Bira έλαβε μέρος σε αγώνα για πρώτη φορά στα Brooklands το 1935, οδηγώντας ένα Riley Imp της White Mouse Racing, ιδιοκτήτης της οποίας ήταν ο πρίγκιπας Chula. Το αυτοκίνητό του ήταν το πρώτο που έφερε στους αγώνες τα εθνικά χρώματα του βασίλειου της Tαϊλάνδης (πρώην Siam): Ανοιχτό μπλε και κίτρινο. Αργότερα μέσα στη χρονιά είχε στη διάθεσή του ένα ERA R2B της κατηγορίας Voiturette, στο οποίο έδωσε το υποκοριστικό Romulus.
Στον πρώτο του αγώνα με αυτό τερμάτισε δεύτερος, ενώ μέχρι το τέλος της χρονιάς και με αντιπάλους που έτρεχαν με ισχυρότερα μονοθέσια από εκείνον κατέκτησε ακόμη μια δεύτερη θέση, αλλά και μια πέμπτη στο Donington GP. Το 1936 ο Ταϊλανδός ευγενής εφοδιάστηκε με ένα ισχυρότερο αγωνιστικό της ERA, το R5B, στο οποίο κατά την προσφιλή του συνήθεια έδωσε το προσωνύμιο Remus. Mε αυτό κέρδισε τις πρώτες του νίκες στo Monte Carlo και στη Βρετανία, κάνοντας το όνομά του ευρύτερα γνωστό στο αυτοκινητιστικό σκηνικό του Μεγάλου Νησιού.
H White Mouse Racing είχε αγοράσει επίσης και μια Maserati 8CM, με την οποία ο πρίγκιπας είδε πρώτος τη σημαία του τερματισμού στο Campbell Trophy του 1937, που έλαβε χώρα στα Brooklands. Τη χρονιά εκείνη η ομάδα ενισχύθηκε με τα δύο αυτοκίνητα και το μηχανολογικό υλικό της Delage, που αποσύρθηκε από τους αγώνες, με το μεγάλο αστέρι της Dick Seaman να φεύγει για τη Γερμανία υπογράφοντας συμβόλαιο με τη Mercedes. To team του πρίγκιπα Chula είχε μεγάλες φιλοδοξίες, ωστόσο ο αγωνιστικός διευθυντής του Lofty England θα έφτιαχνε όνομα αργότερα στη Jaguar, αφού με τους Ταϊλανδούς τα πράγματα δεν λειτούργησαν τελικά.
Τόσο ο ευγενής πιλότος, όσο και η ομάδα, τα πήγαιναν πολύ καλά στα βρετανικά αυτοκινητοδρόμια και είχαν γιορτάσει πολλές επιτυχίες. Όταν όμως περνούσαν τη Μάγχη το σκηνικό άλλαζε, αφού πολλές φορές η έλλειψη αξιοπιστίας σε συνδυασμό με την ατυχία και το υψηλό κόστος, άφηναν την White Mouse Racing χωρίς έπαθλα και διακρίσεις στους διεθνείς ευρωπαϊκούς αγώνες. Ύστερα, ξέσπασε ο δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος…
Μετά τον πόλεμο, ο Prince Bira γύρισε στους αγώνες με αρκετές ομάδες και αυτοκίνητα, ως ένας από τους… ιδρυτικούς πιλότους του νέου θεσμού της Formula 1. Έλαβε μέρος σε 18 Grand Prix, αρχής γενομένης το 1950 με Maserati 4CLT. Tη χρονιά εκείνη ολοκλήρωσε το πρωτάθλημα στην όγδοη θέση της τελικής βαθμολογίας, με καλύτερο αποτέλεσμά του την τέταρτη θέση στην Ελβετία. Το 1951 αγωνίστηκε μόνο μια φορά, στην Ισπανία, με τη Maserati του να έχει κάτω από το κάλυμμα του κινητήρα έναν V12 της Osca.
Tην περίοδο 1952-1953 αγωνίστηκε με τα μονοθέσια των Gordini και Connaught, πριν βρεθεί πίσω από το μεγάλο τιμόνι της δικής του Maserati 250F. Στην τελευταία του χρονιά ως οδηγός αγώνων, με καλύτερο αποτέλεσμά του την τέταρτη θέση στο Γαλλικό GP, κατατάχθηκε 17ος στη βαθμολογία του Πρωταθλήματος. Στα τέλη του 1955 αποσύρθηκε οριστικά από τα αυτοκινητοδρόμια, σε ηλικία 41 ετών…
PRINCE BIRA – ΟΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΕΣ ΝΙΚΕΣ
1936 Coupe Rainier Monaco – ERA B Type, GP Picardie Peronne – ERA B Type, GP Albi – ERA B Type 1937 Campbell Trophy Brooklands – Maserati 8CM, RAC Douglas Voiturette – ERA B Type 1938 Coronation Crystal Palace – ERA C Type, Campbell Trophy Brooklands – ERA, GP Cork Carrigrohane Voiturette – ERA C Type 1939 Nuffield Trophy Donington Voiturette – ERA C Type 1946 Ulster Trophy Ballyclare – ERA C Type 1947 GP Frontieres Chimay – Maserati 4CL, Reims F2 – Simca Gordini T11, Isle of Man F2 – Simca Gordini T11, Laussane F2 – Simca Gordini T11 1948 GP Zandvoort – Maserati 4CL, Stockholm F2 – Simca Gordini T15 1949 GP Swedish Summer – Maserati 1954 GP Frontières Chimay – Μaserati 250F 1955 New Zealand GP Ardmore – Maserati 250F