Προορισμένη για μια από τις πιο σημαντικές προσωπικότητες της Αυτοκίνησης, αυτή η Porsche έκλεισε φέτος τα τριάντα της χρόνια.
Βρισκόμαστε στο 1989 και ο Ferdinand Anton Ernst Porsche, γιός του ιδρυτή της γερμανικής εταιρείας Καθηγητή Ferdinand Porsche, γιορτάζει τα ογδοηκοστά του γενέθλια. Όπως είναι φυσικό, δέχεται ευχές και δώρα από παντού. Για τους σχεδιαστές και τους μηχανικούς της εταιρείας του αυτή ήταν μια πρόκληση, καθώς και εκείνοι από την πλευρά τους θέλησαν να του προσφέρουν ό,τι καλύτερο και ταυτόχρονα μοναδικό στον κόσμο. Έτσι, προέκυψε το πρωτότυπο της Panamericana, που ονομάστηκε έτσι προς τιμήν του ομώνυμου φημισμένου μαραθωνίου ταχύτητας, στον οποίο η Porsche κέρδισε τη δεκαετία του ’50 μερικές από τις πρώτες αγωνιστικές διακρίσεις στην ιστορία της.
Το αστέρι της Φρανκφούρτης
Το κοινό του αυτοκινήτου είδε για πρώτη φορά την Porsche Panamericana στη διεθνή έκθεση της Φρανκφούρτης, την ίδια χρονιά. Την γενική ευθύνη της ανάπτυξης και της παρουσίασής της είχε ο Ulrich Bez, που αργότερα μετακινήθηκε σε ηγετική θέση της Aston Martin. Η εξωτερική σχεδίαση του concept (ή one-off μοντέλου, αν προτιμάτε) είχε σαφείς επιρροές από την 959, το τεχνολογικό αριστούργημα της Porsche τη δεκαετία του ’80. Πέρα από αυτό όμως, η βασισμένη στην Carrera 4 τετρακίνητη κατασκευή παρέπεμπε σε σημαντικό βαθμό και στην αδικημένη από την αγορά 928. Το πιο ξεχωριστό της στοιχείο στα μάτια των φίλων της Αυτοκίνησης ήταν η γυάλινη οροφή που έφερε, η οποία μπορούσε να αφαιρεθεί εξ ολοκλήρου. Ως μηχανικό σύνολο της Panamericana επιλέχθηκε ο εξακύλινδρος boxer κινητήρας των τριών λίτρων, που για την περίσταση απέδιδε 247 ίππους και την επιτάχυνε από στάση έως τα 100 χιλιόμετρα την ώρα σε 6,1 δευτερόλεπτα. Τη μετάδοση της κίνησης σε όλους τους τροχούς είχε αναλάβει ένα χειροκίνητο κιβώτιο ταχυτήτων των πέντε σχέσεων.
Carrera Panamericana
Ferrari, Mercedes, Lancia και Porsche χρωστούν ένα μέρος του τωρινού τους μύθου στον αλλοτινό «μαραθώνιο ταχύτητας» του δυτικού Μεξικό, που για πέντε χρόνια (1949-1954) διεξαγόταν σε μια ταχύτατη διαδρομή ανάμεσα σε ερημικές εκτάσεις, βράχια, κάκτους και βουνά. O ιδιόμορφος αγώνας, που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως «ασφάλτινο rally raid», αναβίωνε κατά κάποιο τρόπο τις διαδρομές με αυτοκίνητο από πόλη σε πόλη των αρχών του 20ου αιώνα. Η εκκίνησή του είχε τότε οριστεί στο Eλ Πάσο, του Tέξας. Κατόπιν, όσα αυτοκίνητα συμμετείχαν έπρεπε να διασχίσουν, πηγαίνοντας νότια, δεκάδες χωριά και πόλεις του Mεξικό για να τερματίσουν στα σύνορα με την Γουατεμάλα. Tο 1954 βάθρο συμπληρώθηκε με μια πανάλαφρη Porsche Spyder των 1.500 κ.εκ., που οδηγούσε ο Hans Herrmann. H διάκριση εκείνη «γέννησε» για την γερμανική εταιρεία και το όνομα «Carrera», που από τότε και μέχρι σήμερα συνοδεύει τις πιο ξεχωριστές της δημιουργίες.
ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ
Πρώτη εμφάνιση: 1989 Frankfurt Motor Show Αμάξωμα: Δίθυρο διθέσιο coupe Kινητήρας: 6κύλινδρος boxer τοποθετημένος πίσω Κυβισμός: 3.600 κ.εκ. Ισχύς: 247 ίπποι στις 6.100 σ.α.λ. Ροπή: 23,2 χλγμ. στις 4.800 σ.α.λ. Μετάδοση κίνησης: Στους τέσσερις τροχούς Κιβώτιο ταχυτήτων: Χειροκίνητο 5 σχέσεων Ανάρτηση εμπρός: Ανεξάρτητη, ελικοειδή ελατήρια, αντιστρεπτική δοκός Ανάρτηση πίσω: Ανεξάρτητη με ημι-υστερούντες βραχίονες, σπειροειδή ελατήρια, αντιστρεπτική δοκός Ανώτατη ταχύτητα: 257 χλμ/ώρα 0-100 χλμ./ώρα: 6,1 δλ. Τέταρτο του μιλίου: 13,6 δλ. Tαχύτητα εξόδου τετάρτου μιλίου: 164 χλμ./ώρα Μήκος: 4.176 χλστ. Πλάτος: 1.894 χλστ. Ύψος: 1.326 χλστ. Μεταξόνιο: 2.273 χλστ. Μετατρόχιο εμπρός: 1.379 χλστ. Μετατρόχιο πίσω: 1.374 χλστ. Βάρος: 1.439 κιλά