Ogle SX 1000 – ένα διαφορετικό Mini

H εταιρεία Ogle Design ιδρύθηκε το 1954 από τον David Ogle. Με έδρα της το Letchworth του Hertfordshire, ήταν εξειδικευμένη στον σχεδιασμό και την κατασκευή μηχανικών εξαρτημάτων για οχήματα κάθε μορφής και κατηγορίας, όπως επίσης και για μοτοσικλέτες παραγωγής. Με τον κύκλο εργασιών της να πηγαίνει καλά και με την Triumph να έχει εξελιχθεί σε έναν από τους πιο σταθερούς πελάτες της, η μικρή φιλόδοξη εταιρεία αποφάσισε να κάνει ένα βήμα παραπάνω, κατασκευάζοντας δικά της αυτοκίνητα. Το 1959 παρουσιάστηκε σε ένα πιο ιδιαίτερο κοινό στη Μεγάλη Βρετανία το πρώτο μοντέλο της, που ήταν ένα δίθυρο τετραθέσιο coupe βασισμένο σε πάτωμα της Riley, με πολυεστερικό αμάξωμα και κινητήρα των 1.5 λίτρων της British Motor Corporation.

Μπορούσε να αναπτύξει τελική ταχύτητα 140 χιλιομέτρων την ώρα και η τιμή πώλησής του βρισκόταν λίγο πιο κάτω από τις 1.600 λίρες Αγγλίας, ενώ η συνολική παραγωγή του αρίθμησε έξι μόλις μονάδες. To 1961 ο Ogle και οι συνεργάτες του αποφάσισαν να δημιουργήσουν ένα δικό τους Mini, παρακινημένοι από τις επιτυχημένες αισθητικές και μηχανικές μετατροπές που έκαναν στα Mini των πελατών τους, με βασικό αντίτιμο 550 λίρες. Έτσι, την επόμενη χρονιά προέκυψε ένα μικρό δίθυρο coupe ενδιαφέρουσας σχεδίασης και ισχύος 56 ίππων, με την κωδική ονομασία SX1000. Ήταν βασισμένο στο πάτωμα του δημοφιλούς παιδιού του Ισιγόνη, με αμάξωμα από πολυστέρα και ίνες γυαλιού, αλλά και με τον κινητήρα των 997 κυβικών εκατοστών του Cooper S.

Το πακέτο, στο τελικό κόστος των 1.175 λιρών Αγγλίας, ήταν αξιόλογο και σίγουρα θα προσέλκυε ψαγμένους αγοραστές που αναζητούσαν κάτι πιο εξατομικευμένο σε προσιτή τιμή, αν δεν συνέβαινε το χειρότερο: Στις 25 Μαΐου 1962 o David Ogle σκοτώθηκε σε τροχαίο ατύχημα στο δρόμο, οδηγώντας το δικό του αυτοκίνητο και πηγαίνοντας να παρακολουθήσει αγώνα στην πίστα του Brands Hatch. Άδικο τέλος για έναν ελπιδοφόρο 40χρονο, με σπουδές Νομικής στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης και βιομηχανικού σχεδιασμού στο Central School of Art & Design του Λονδίνου, που στη διάρκεια του δεύτερου παγκοσμίου πολέμου όργωσε τους ουρανούς της Βόρειας Αφρικής και της Νότιας Ιταλίας πετώντας με το Submarine Seafire (τη ναυτική έκδοση του γνωστού μας Spitfire), ρισκάροντας κάθε ημέρα τη ζωή του.

Μετά την ξαφνική απώλεια του Ogle, αποφασίστηκε να σταματήσει η παραγωγή του SX1000 και όσα αυτοκίνητα ήταν ημιτελή, να ολοκληρωθούν από τα υπάρχοντα υλικά. Μια παρτίδα, που προοριζόταν για εξαγωγή στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, μετατράπηκε εξ ανάγκης σε δεξιοτίμονη και διοχετεύθηκε στην εγχώρια αγορά. Ό,τι απέμεινε από τεχνικό υλικό και καλούπια πουλήθηκε το 1966 στον Norman Fletcher, ο οποίος την επόμενη χρονιά παρουσίασε το Fletcher GT, που ουσιαστικά ήταν μια αγωνιστική παραλλαγή του Ogle-Mini. Στη συνέχεια έλαβε μέρος με αυτό σε αρκετούς αγώνες, τόσο στα βρετανικά αυτοκινητοδρόμια, όσο και σε πίστες-σημεία αναφοράς όπως το παλιό μεγάλο Nurburgring. To SX1000 που αρίθμησε 66 μονάδες παραγωγής δεν ήταν η τελευταία τετράτροχη δημιουργία της Ogle, αφού το 1962 έλαβαν σάρκα και οστά στις εγκαταστάσεις της εταιρείας και δύο πρωτότυπα ενός μοντέλου με κωδική ονομασία SX250. Επρόκειτο για ένα όμορφο δίθυρο coupe, με V8 κινητήρα των 2.5 λίτρων της Daimler. Όμως, μετά την έλλειψη ενδιαφέροντος από τη δεύτερη, τα σχέδια του αυτοκινήτου πουλήθηκαν στη Reliant και με βάση αυτά παρουσιάστηκε το 1964 το εμβληματικό Scimitar GT.

OGLE SX1000 (1962) Kινητήρας: 4κύλινδρος σε σειρά της Austin Κυβισμός: 997 κ.εκ. Διάμετρος x διαδρομή: 62.4 mm x 81.3 mm Σχέση συμπίεσης: 9.0:1 Καρμπιρατέρ: 2 SU Ισχύς: 56 ίπποι στις 6.000 σ.α.λ. Ροπή: 7,4 χλγμ. στις 3.600 σ.α.λ. Μετάδοση κίνησης: στους εμπρός τροχούς Κιβώτιο ταχυτήτων: χειροκίνητο 4 σχέσεων Ανώτατη ταχύτητα: 154 χλμ/ώρα 0-100 χλμ./ώρα: 14,2 δλ. Μήκος: 3.404 χλστ. Πλάτος: 1.473 χλστ. Ύψος: 1.181 χλστ. Μεταξόνιο: 2.032 χλστ. Μετατρόχιο εμπρός: 1.213 χλστ. Μετατρόχιο πίσω: 1.165 χλστ. Βάρος: 585 κιλά Περίοδος παραγωγής: 1962-1964 Μονάδες παραγωγής: 66