Mike Hawthorn: Ο πρώτος Βρετανός πρωταθλητής

27 Μαρτίου, 2020

Ο Mike Hawthorn έμεινε στην ιστορία ως ο πρώτος Βρετανός πρωταθλητής στη Formula 1, και με τον πρόωρο χαμό του, άφησε αναπάντητα ερωτηματικά για την πορεία που θα μπορούσε να είχε διαγράψει στο κορυφαίο επίπεδο.

Ο John Michael Hawthorn γεννήθηκε στις 10 Απριλίου 1929, στο Mexborough της Αγγλίας. Ο πατέρας του, Leslie, ήταν οδηγός μοτοσυκλετών, ενώ διατηρούσε το Tourist Trophy Garage, ένα service που αναλάμβανε την επισκευή και συντήρηση σπορ αυτοκινήτων. Από εκεί είχαν περάσει Jaguar και Ferrari, και ο μικρός Mike άρχισε να μαγεύεται από την οδήγηση, την ταχύτητα.

Σπούδασε στο τεχνικό κολέγιο του Chelsea, στο Λονδίνο, και ενώ ο πατέρας του τον προόριζε να αναλάβει την οικογενειακή επιχείρηση, ήταν παράλληλα και υποστηρικτικός προς τον γιο του, που ήθελε να κάνει το όνειρό του πραγματικότητα: να γίνει οδηγός αγώνων.

Ο Hawthorn ξεκίνησε την καριέρα του 1950, οδηγώντας μία Riley Ulster Imp KV 9475 του ’34, και συνέχισε να είναι οδηγός σε διάφορους club αγώνες ως και το 1952. Το παρατσούκλι που του είχε αποδοθεί ήταν ‘Farnham Flyer’: Farnham λέγεται η περιοχή στην οποία μεγάλωσε, και ‘flyer’ καθώς αποδείχθηκε ένας εξαιρετικά γρήγορος οδηγός.

Το 1952, μεταπηδά στα μονοθέσια. Τότε, στο Easter Meeting που έλαβε χώρα στη θρυλική πίστα του Goodwood, ο 23χρονος Hawthorn οδήγησε ένα Cooper-Bristol κατηγορίας Formula 2, απέναντι σε ένα grid γεμάτο θρύλους, όπως ήταν ο Juan Manuel Fangio κι ο Froilan Gonzalez. Δεν πτοήθηκε, όμως, κερδίζοντας τον αγώνα έχοντας εκκινήσει από την pole position, ενώ ανέβηκε στο βάθρο και στον επόμενο αγώνα, απέναντι σε οδηγούς με μονοθέσια Formula 1!

Ο υψηλόσωμος (1,88 μέτρα το ανάστημά του) Mike, που πάντοτε αγωνιζόταν με παπιγιόν, αποφάσισε -με τη βοήθεια του πατέρα του- να συμμετάσχει ως ιδιώτης στο υπόλοιπο εκείνης της σεζον στην F1, πάλι με το Cooper του. Η 4η θέση που κατέλαβε στο Βέλγιο και στην Ολλανδία, καθώς και το βάθρο στο Silverstone ήταν αρκετά για να πείσουν τον Enzo Ferrari να τον προσλάβει.

Έτσι, το 1953, μέσα σε μόλις 3 χρόνια αγωνιστικής καριέρας, ο Hawthorn βρέθηκε να οδηγεί για τον «Γέρο», πλάι στον πρωταθλητή της περασμένη σεζόν, Alberto Ascari. Εκείνη τη χρονιά πήρε και την πρώτη του νίκη, στη Γαλλία, στο Reims, περνώντας την γραμμή του τερματισμού οριακά μπροστά από τη Maserati του Fangio. Για εκείνον, ο Αργεντινός θα έλεγε λίγο μετά: «Είναι ένας ωραίος νεαρός, πάντα ευδιάθετος.»

Κι ενώ η δημοφιλία του σε όλον τον πλανήτη μεγάλωνε, οι συμπατριώτες του τον κατακεραύνωναν, με τα tabloids να τον κατηγορούν για λιποταξία, ενώ στην πραγματικότητα απαλλάχθηκε εξαιτίας ενός προβλήματος που είχε στους νεφρούς.

Παράλληλα, είχε ένα τρομακτικό ατύχημα στη Σικελία που τον είδε να φεύγει με σοβαρά εγκαύματα σε χέρια και πόδια, ενώ λίγους μήνες μετά, έχασε τον πατέρα του σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα.

Με το τέλος του ’54, ο Hawthorn αποχωρεί από τη Ferrari, και περνά τις επόμενες δύο σεζόν στις όχι και τόσο ανταγωνιστικές Vanwall και BRM.

Το 1955, ήταν ο νικητής εκείνου του εφιαλτικού 24ωρου στο Le Mans, που είδε να σκοτώνονται 80 θεατές σε ένα δυστύχημα με μία Mercedes.

Η πορεία του στον χώρο, που μέχρι τότε είχε τόσες χαρές όσες και λύπες, θα έπαιρνε μία θετική τροπή, όταν επέστρεψε στη Ferrari και βρήκε εκεί για teammate του έναν έταιρο Βρετανό, τον Peter Collins. Οι δυο τους έγιναν αχώριστοι φίλοι, και στην πίστα πίεζαν ο ένας τον άλλον για να δώσουν το 100%, αψηφώντας συνέχεια τον κίνδυνο.

Το 1958, ο Hawthorn ξεκινά δυνατά, για να φτάσει να κερδίσει στη Γαλλία (πάλι), και μέχρι το τέλος της σεζόν να στεφθεί πρωταθλητής, στα 29 του χρόνια. Ήταν ο πρώτος πρωταθλητής από το Ηνωμένο Βασίλειο.

Η μοίρα, όμως, του είχε παίξει άσχημο παιχνίδι: λίγους μήνες πριν, ο Collins έχασε τον έλεγχο της Dino 246 στο Γερμανικό GP, στο περίφημο Nordschleife, και σκοτώθηκε. Ο Hawthorn είχε χάσει τον αδερφικό του φίλο, όπως έχασε και τον πατέρα του.

Με το τέλος της πρωταθληματικής του σεζόν, ο Hawthorn αποφάσισε να αποσυρθεί από τους αγώνες, έχοντας χάσει το πάθος του μετά από 8 χρόνια γεμάτα επιτυχίες κι αποτυχίες, στιγμές δόξας και στιγμές απώλειας, απελπισίας.

Στις 22 Ιανουαρίου 1959, ο Mike Hawthorn οδηγούσε προς το σπίτι του, στο Farnham, όταν έχασε τον έλεγχο της Jaguar που οδηγούσε, πεθαίνοντας ακαριαία. Ήταν 29 ετών._Δ.Μ.

Στατιστικά της καριέρας του στη Formula 1: