To αυτοκίνητο που διαχρονικά αντιπροσωπεύει την αληθινή σχεδιαστική ταυτότητα της Maserati.
O Tορινέζος στιλίστας Pietro Frua ξεκίνησε να δουλεύει μόνος μετά το τέλος του B’ παγκοσμίου πολέμου, ειδικευμένος στις ξεχωριστές κατασκευές αμαξωμάτων, από την θητεία του στο εργοστάσιο του Farina. Το 1958 η εταιρεία του απορροφήθηκε από την Ghia, όμως αυτό δεν τον εμπόδισε να βάλει την υπογραφή του στις πρώτες τετράθυρες Maserati, τις «3500 GT», αλλά και στη γοητευτική «Mistral». Mε την τελευταία, η «Τρίαινα» διατήρησε την παράδοση, που την ήθελε να δίνει το όνομα ενός ανέμου σε κάποιο από τα μοντέλα της. Το αυτοκίνητο που απέκτησε πρώτο αυτό το προσωνύμιο, άτυπα όμως, ήταν η «3500 GTI Spyder Frua» του 1964, που διέθετε κινητήρα 3.485 κ.εκ.
Η ολιγάριθμη σειρά των Mistral –παρήχθησαν μόλις 830 κλειστού και 125 ανοιχτού τύπου αυτοκίνητα- κυκλοφόρησε με αμάξωμα coupe και spider, ενώ δέχθηκε δύο εκδόσεις κινητήρων, 3.7 και 4.0 λίτρων. Με τον μεγαλύτερο από αυτούς η ισχύς της Μistral ανέβαινε στους 255 ίππους, ενώ τα δύο μηχανικά σύνολα έγιναν η κινητήρια δύναμη και της σειράς «Sebring», την οποία η Μaserati παρήγαγε από το 1965 ως το 1969. Εκείνη η εποχή ήταν στην ουσία η τελευταία που η εταιρεία κέρδιζε δάφνες στους αγώνες, καθώς ελάχιστα χρόνια είχαν περάσει από την εκπληκτική νίκη του Tipo 61 «birdcage» μέσα στην ομίχλη του παλιού μεγάλου Νίρμπουργκρινγκ, ενώ τα μονοθέσια του John Cooper στην F1 με τον δικό της V12 κινητήρα, έπαιρναν την τελευταία τους νίκη στο Κιαλάμι το 1967 με τον Πέντρο Ροντρίγκεζ. Tο «αληθινό στιλ Μaserati» πρωταγωνιστούσε ακόμη κι η Μistral είχε τη δική της συμμετοχή σε αυτό…
Kινητήρας: 6κύλινδρος σε σειρά Κυβισμός: 3.692 κ.εκ. Ισχύς: 245 ίπποι στις 5.500 σ.α.λ. Μετάδοση κίνησης: στους πίσω τροχούς Κιβώτιο ταχυτήτων: χειροκίνητο 5 σχέσεων της ΖF Ανώτατη ταχύτητα: 245 χλμ/ώρα ΜxΠxΥ: 4,50×1,63×1,30 μ. Μεταξόνιο: 2,40 μ. Βάρος: 1.200 κιλά Περίοδος παραγωγής: 1965-1970