Η Lotus 72 είναι ένα από τα σημαντικότερα μονοθέσια στην ιστορία της F1, το μόνο ίσως που μπορεί να αντιπαρατεθεί σε υστεροφημία με τα ασημένια βέλη της Mercedes του 1955.
Το πρώτο μονοθέσιο της Formula 1 που είχε σφηνοειδές σχήμα σχεδιάστηκε από τον Μόρις Φίλιπ για λογαριασμό της Lotus και ονομάστηκε «72». Τα ψυγεία τοποθετήθηκαν στα πλαϊνά του πιλοτηρίου και έτσι εξοικονομήθηκαν πολλά μέτρα από τις σωληνώσεις τους. Σε κοντινή απόσταση από τις εξατμίσεις μετακινήθηκαν τα πίσω αμορτισέρ, μακριά από το ρεύμα αέρα, για λιγότερη αντίσταση. Για να ελαττωθεί το βάρος πάνω στον τροχό, τα εμπρός φρένα (που ήταν συμπαγείς και όχι αεριζόμενοι δίσκοι) τοποθετήθηκαν εσωτερικά μέσα στο πλαίσιο και το ημιαξόνιο ένωνε τους δίσκους με τις πλήμνες των τροχών.
Η πρώτη νίκη ήρθε στην Ολλανδία, όπου η «72» του Ριντ κυριάρχησε στον αγώνα, έστω και αν τα υγρά των πίσω αμορτισέρ «έβρασαν» λόγω της πολύ μικρής απόστασής τους από τις εξατμίσεις. Tρεις συνεχόμενες νίκες του ακολούθησαν αυτήν την επιτυχία, όμως στη Μόντσα ο πρωταθλητής βρήκε το θάνατο την ώρα που προσπαθούσε να κάνει ένα καλύτερο χρόνο. Πολλοί είπαν πως αιτία ήταν το σπάσιμο του ημιαξονίου, που ένωνε το δίσκο του φρένου με την πλήμνη του τροχού, όμως αυτό δεν αποδείχτηκε ποτέ.
Το 1972 τo ελαφρύ σασί επέτρεψε στον Έμερσον Φιτιπάλντι να ξεπεράσει τον Τζάκι Στιούαρτ και την McLaren «Μ19» του Ντένι Χιούλμ. Η βολίδα ακολουθούσε όποια γραμμή διάλεγε ο πιλότος της, όσο τολμηρή κι αν ήταν. Στη Lotus έκοψαν πρώτοι το νήμα και ο τίτλος των οδηγών πήγαινε στη Νότια Αμερική ύστερα από 15 χρόνια. Ο Ρόνι Πέτερσον (φωτ.) αναλαμβάνει υπηρεσία το 1973 δίπλα στον Βραζιλιάνο. Το αυτοκίνητο είχε να αντιμετωπίσει τις Τyrrell, που αποδείχθηκαν σκληροί αντίπαλοι. Η αποτυχία της «9/10» με τον ημιαυτόματο συμπλέκτη το 1974 τo κράτησε στις πίστες ακόμη δύο χρόνια.
Η τελευταία νίκη ήρθε στη Μόντσα, όταν η ανωτερότητα των Ferrari, της ΜcLaren και των Brabham ήταν πασίδηλη. Oι παλαιότεροι ίσως θυμούνται την προσπάθεια που έκανε ο Σουηδός στις δοκιμές του 1975, προκειμένου να καταταγεί έστω στις πίσω θέσεις της εκκίνησης. Τα κιβώτια ταχυτήτων και οι αναρτήσεις υπέφεραν, ενώ η συνεργασία τους με τα ελαστικά είχε γίνει πλέον τραγική. Όλα έδειχναν πως η ώρα του τέλους είχε φθάσει και στο Γουότκινς Γκλεν το αυτοκίνητο αποχαιρέτησε οριστικά τη Formula 1.
Εκκινήσεις: 74
Νίκες: 20
Pole-positions: 17
Tαχύτεροι γύροι: 9
Bαθμοί: 295
ΤΙΤΛΟΙ:
Παγκόσμιο πρωτάθλημα F1
1970
1972
1973
LOTUS 72
1970 racing season
Πλαίσιο: monocoque
Κινητήρας: Ford Cosworth DFV V8 90o
Βάρος κινητήρα: 168 κιλά
Κυβισμός: 2.993 κ.εκ.
Ισχύς: 440 ίπποι στις 10.000 σ.α.λ.
Διάμετρος x διαδρομή: 85.7 mm x 64.8 mm
Σχέση συμπίεσης: 11.5:1
Ανάφλεξη: Lucas
Κιβώτιο ταχυτήτων: Hewland DG 300 5 σχέσεων
Μήκος: 4.191 χλστ.
Πλάτος: 1.880 χλστ.
Ύψος: 1.168 χλστ.
Μεταξόνιο: 2.540 χλστ.
Μετατρόχιο εμπρός: 1.524 χλστ.
Μετατρόχιο πίσω: 1.626 χλστ.
Βάρος: 540 κιλά
Ίπποι ανά κιλό: 0,81
Μονάδες κατασκευής: 9
Σπύρος Χατήρας
chatiras@4troxoi.gr