Lamborghini 350 GTV – το ξεκίνημα του Ταύρου

Η απόφαση του επιτυχημένου κατασκευαστή αγροτικών μηχανημάτων Feruccio Lamborghini για την παραγωγή δικών του αυτοκινήτων ήρθε στα τέλη του 1962. Έχοντας στην κατοχή του αρκετά μοντέλα των Jaguar, Mercedes, Ferrari και Maserati, ο Lamborghini δεν έδειχνε ικανοποιημένος. Το ένα δεν ήταν αρκετά γρήγορο, το άλλο δεν ήταν όσο πολυτελές θα έπρεπε ή διέθετε αδύναμο σύστημα κλιματισμού. Ακόμα και από τη νέα του Ferrari 250 GT είχε παράπονα, τα οποία ήθελε να συζητήσει προσωπικά με τον Enzo, ο τελευταίος όμως δεν τον δέχτηκε. Αυτό τον θύμωσε. Ανέθεσε στους μηχανικούς του να αποσυναρμολογήσουν το αυτοκίνητο της Scuderia και πρόσεξε ότι σε μεγάλο ποσοστό βασιζόταν σε κοινά εξαρτήματα. Τότε, συνέλαβε την ιδέα να ανοίξει άλλη μία κερδοφόρα επιχείρηση.

Η «Automobili Ferruccio Lamborghini S.p.A.» ιδρύθηκε την άνοιξη του 1963, στη Santa Agata Bolognese, μια κωμόπολη μεταξύ της Modena και της Bologna, κοντά στο εργοστάσιο των αγροτικών μηχανημάτων και στην γενέτειρα των Ferrari, Maserati και Ducati. Ο πρόδρομος του πρώτου μοντέλου παραγωγής της νέας εταιρείας παρουσιάστηκε επίσημα στο κοινό στη διεθνή έκθεση αυτοκινήτου του Τορίνο το 1963. Η κωδικοποίησή του, κατά τις συνήθειες της εποχής εκείνης και όχι μόνο, υποδήλωνε τα χαρακτηριστικά της ταυτότητάς του: GTV από τα ακρωνύμια των λέξεων Grand Turismo Veloce και 350 από τον κυβισμό του.

Το αυτοκίνητο, με fastback χαρακτηριστικά, σχεδιάστηκε από τον Franco Scaglione και κατασκευάστηκε από την Carrozzeria Sargiotto στο Τορίνο. Ο Giorgio Neri και ο Luciano Bonacini ανέλαβαν το κτίσιμο του πλαισίου, στη Μόντενα. Ο διακεκριμένος μηχανικός Giotto Bizzarrini, υπεύθυνος μεταξύ άλλων και για τις επιτυχίες της Ferrari 250 GTO στους αγώνες, σχεδίασε για την 350 GTV ένα V12 μηχανικό σύνολο των 3.5 λίτρων, με ισχύ 360 ίππων και ροπή 33,2 κιλών. Όσο κι αν αντιμαχόταν τον Ferrari o Feruccio, δε μπορούσε παρά να συμφωνήσει για το τραγούδι των δώδεκα κυλίνδρων, αφού και εκείνος ήταν γοητευμένος από αυτό.

Όταν έφθασαν οι ημέρες της παρουσίασης του πρωτοτύπου στην έκθεση του Τορίνο, οι μηχανικοί διαπίστωσαν πως ο κινητήρας δεν μπορούσε να τοποθετηθεί στον αναλογούντα χώρο, λόγω κάποιων κατασκευαστικών ατελειών. Έτσι αποφάσισαν να τον στήσουν σε ειδική βάση πλάι στο αυτοκίνητο, κάτω από το εμπρός καπό του οποίου έβαλαν με τάξη μια σειρά από τούβλα, κρατώντας το κάλυμά του κλειστό σε όλη τη διάρκεια της διοργάνωσης. Από την 350 GTV έλειπαν επίσης εκείνες τις ημέρες τα ποδοστήρια, οι δαγκάνες των φρένων και ο υαλοκαθαριστήρας. Άλλωστε, όλα αυτά δικαιολογούνται σε ένα μοναδικό, στατικό έκθεμα…

Παρά το γεγονός ότι το πρωτότυπο είχε μια δική του ομορφιά δεν άρεσε στον Ferruccio Lamborghini, λόγω των ιδιαίτερων σχεδιαστικών χαρακτηριστικών του, που ήταν σχετικά ασυνήθιστα για την εποχή. Για την τελική διαμόρφωση του αμαξώματος ζήτησε τη συνδρομή της carrozzeria Touring Superleggera, που ανταποκρίθηκε θετικά στο αίτημά του και παρενέβη δραστικά στον επανασχεδιασμό του, χωρίς όμως και να αλλάξει τη φυσιογνωμία του. Όσο για τον δωδεκακύλινδρο κινητήρα της έκδοσης παραγωγής, υπέστη εξορθολογισμό για την αρμονικότερη λειτουργία του, υιοθετώντας παράλληλα την ισχύ των 280 ίππων. Το αποτέλεσμα όλων αυτών ήταν η 350 GT, που παρουσιάστηκε το 1964 ως το πρώτο μοντέλο παραγωγής στην ιστορία της ιταλικής εταιρείας και κατασκευάστηκε σε 120 μονάδες συνολικά.

Μετά το τέλος της έκθεσης η 350 GTV κλείστηκε σε μια αποθήκη και κανείς δεν ασχολήθηκε με αυτήν για 20 ολόκληρα χρόνια. Στα μέσα της δεκαετίας του ’80 ο έμπορος αυτοκινήτων Romano Bernandoni και ο ξάδερφος του Lamborghini εμπειρογνώμονας Stefano Pasini, έπεισαν τον Feruccio να τους την πουλήσει. Οι νέοι ιδιοκτήτες παρέλαβαν το αυτοκίνητο χωρίς το τιμόνι, το οποίο στα χρόνια που πέρασαν προφανώς τοποθετήθηκε κάπου αλλού. Μαζί με τον κινητήρα, το πήγαν στην Emilianauto και της ζήτησαν να το αποκαταστήσει. Αυτό έγινε εφικτό με εκτεταμένες τροποποιήσεις στο σασί, ώστε ο ψηλός V12 να εγκατασταθεί χαμηλότερα στο χώρο του.

Επίσης, άλλαξαν και το χρώμα του από ανοιχτό μπλε σε βαθύ μεταλλικό πράσινο, ύστερα από ανάλογο αίτημα του Bernandoni. Σε πλήρη λειτουργία πλέον, πουλήθηκε στη συνέχεια σε Ιάπωνα συλλέκτη, ο οποίος το τοποθέτησε στην συλλογή Noritake. Αρκετά χρόνια αργότερα, ταξίδεψε στην Ιταλία και εκτέθηκε για ένα διάστημα προς επίδειξη στο Μουσείο της Lamborghini στη Sant’Agata.

LAMBORGHINI 350 GTV Kινητήρας: 60º V12 Κυβισμός: 3.464 κ.εκ. Διάμετρος x διαδρομή: 77 mm x 62 mm Σχέση συμπίεσης: 9.5:1 Καρμπιρατέρ: 6 Weber 36 IDL Ισχύς: 360 ίπποι στις 8.000 σ.α.λ. Ροπή: 33,2 χλγμ. στις 6.000 σ.α.λ. Μετάδοση κίνησης: Στους πίσω τροχούς Κιβώτιο ταχυτήτων: Χειροκίνητο ZF 5 σχέσεων Ανώτατη ταχύτητα: 240 χλμ/ώρα 0-100 χλμ./ώρα: 6,9 δλ. Μήκος: 4.500 χλστ. Πλάτος: 1.730 χλστ. Ύψος: 1.220 χλστ. Μεταξόνιο: 2.450 χλστ. Μετατρόχιο εμπρός: 1.380 χλστ. Μετατρόχιο πίσω: 1.380 χλστ. Φρένα: Girling Τροχοί: 6.5 x 15 Βάρος:1.050 κιλά