Η «σύνθεση» του Peter Giacobbi (+video)

Ως Αμερικανός μηχανικός αυτοκινήτων, που εργαζόταν στην Ιταλία τη δεκαετία του ’60, ο Peter Giacobbi είχε την τύχη να γνωριστεί με πολλά μεγάλα ονόματα. Για παράδειγμα, ο Ferruccio Lamborghini τον ξενάγησε στο εργοστάσιο της Sant’Agata, ο μηχανικός της Maserati Giulio Alfieri έγινε καλός του φίλος, ενώ συνέφαγε και με τον πολυπρωταθλητή της Formula 1 Juan Manuel Fangio (ξεχνώντας, από την αμηχανία του, να ζητήσει ένα αυτόγραφο). Όμως, η σχέση που ανέπτυξε με τον Tom Tjaarda, ήταν γι αυτόν η πιο σημαντική. Αναγνωρισμένος στιλίστας εκείνος, ήταν παιδί του Ολλανδού σχεδιαστή Joop Tjaarda von Sterkenburg, που το 1923 μετοίκησε στις ΗΠΑ αλλάζοντας το όνομά του σε John κι έπειτα έγινε διάσημος, υπογράφοντας μοντέλα όπως το Lincoln Zephyr Coupe.

Ο Τοm αποδείχθηκε εξαρχής άξιος συνεχιστής του πατέρα του, σχεδιάζοντας μεταξύ άλλων μια σειρά πρωτοτύπων της Corvette, αλλά και τα Fiat 124 Sport Spider, Ferrari 365 GT California Spider για λογαριασμό του studio Pininfarina (ένα από τα περισσότερο δημοφιλή του, η De Tomaso Pantera, θα ερχόταν αργότερα). Όταν ο Peter γνώρισε τον Tom, ο δεύτερος δούλευε για τον Ghia.

Ένα βράδι βγήκαν έξω για φαγητό, το οποίο ακολούθησε κρασοκατάνυξη μετά μεγάλης ευθυμίας. Στη μέση της νύχτας ο Αμερικανός μηχανικός έριξε την ιδέα για την οικοδόμηση ενός GT, που θα εξέφραζε με τον καλύτερο τρόπο τη δική τους άποψη για την Αυτοκίνηση. Ήταν μια από τις ατέλειωτες φιλοσοφικές συζητήσεις, για τις οποίες δεν περιμένεις να υπάρχει συνέχεια το επόμενο πρωί. Στην περίπτωση αυτή όμως δεν έγινε έτσι, καθώς μόλις ο ήλιος φώτισε για τα καλά την ημέρα ο Tοm ανταποκρίθηκε, παρουσιάζοντας μάλιστα ένα πλήρες σχέδιο.

Sinthesis
Ο Tjaarda είχε ξεκάθαρη θέση για τον χαρακτήρα του συγκεκριμένου αυτοκινήτου. Έπρεπε να είναι ένα GT αυστηρά διθέσιο, με απλές και λιτές γραμμές, που θα αντέχουν στη δοκιμασία του χρόνου. Ήθελε τις αναλογίες του τόσο ισορροπημένες, όπου το μέγεθος δεν θα είναι εμφανές και ο απλός παρατηρητής δεν θα ήταν σε θέση να πει με σιγουριά αν ο κινητήρας ήταν τοποθετημένος εμπρός, στο κέντρο ή πίσω. Κατόπιν αυτών ο Giacobbi δούλεψε τον ελεύθερο χρόνο του στο γκαράζ του σπιτιού του, κατασκευάζοντας ένα χαλύβδινο περιμετρικό πλαίσιο τετράγωνης διατομής, στο οποίο οι περισσότερες προσθετικές εργασίες (εξωσκελετός, συγκολλήσεις, υποπλαίσιο, δάπεδο) έγιναν από τεχνίτες της Bizzarrini. Ο Peter ήθελε για το αυτοκίνητό του έναν κινητήρα ελαφρύ, ισχυρό και αποτελεσματικό, με χωρητικότητα όχι μεγαλύτερη από δύο λίτρα. Επέλεξε τον 4κύλινδρο δίλιτρο boxer της Lancia Flavia Coupe, ο οποίος λόγω της διάταξής του και του χαμηλού επίπεδου δαπέδου του αυτοκινήτου, μπορούσε να τοποθετηθεί μαζί με το κιβώτιο ταχυτήτων των τεσσάρων σχέσεων (επίσης της Flavia) στο κέντρο του αμαξώματος. Σημαντικό ρόλο στη διαδικασία αυτή έπαιξε και η υποστήριξη του υποπλαισίου πίσω από τα μπροστινά καθίσματα, τεχνική που χρησιμοποίησε και ο Gandini αργότερα, δημιουργώντας χώρο για τον κινητήρα του Fiat X1/9. Οι ανεξάρτητες αναρτήσεις που υιοθετήθηκαν σε όλους τους τροχούς του δίλιτρου one-off μοντέλου, σκοπό είχαν να ενισχύσουν περαιτέρω την απόδοση του δίπτυχου χαμηλό κέντρο βάρους-χαμηλό μη αναρτώμενο βάρος. O Peter ήθελε να τοποθετήσει τα φρένα εσωτερικά, όμως ο προϋπολογισμός του όλου εγχειρήματος δεν το επέτρεπε πλέον. Ωστόσο, ήταν ευχαριστημένος με το τελικό αποτέλεσμα, αφού το αυτοκίνητο ήταν ευχάριστο σαν go-kart, με το κέντρο βάρους του να βρίσκεται περίπου μια ίντσα επάνω από το κέντρο των τροχών. Το μόνο που χρειαζόταν βελτίωση ήταν ο θόρυβος, το επίπεδο του οποίου μειώθηκε αρκετά, όταν ο Alfieri της Maserati συνέστησε στον Giacobbi να βάλει ένα ηχομονωτικό φύλλο ανάμεσα στο χώρο των επιβατών και στον κινητήρα.

2000
Το όνομα Sinthesis ήταν ιδέα ενός καλού φίλου του Αμερικανού μηχανικού, καθώς η συγκεκριμένη έννοια απέδιδε με σαφήνεια την επιτυχημένη συνεργασία Ιταλίας-Αμερικής στη σύλληψη και στην κατασκευή του αυτοκινήτου. Ο αριθμός 2000 συμβόλιζε τη χωρητικότητα του κινητήρα του, στρέφοντας και το βλέμμα στη δεύτερη χιλιετία, που ερχόταν σε τρεις δεκαετίες. Στην τελική του μορφή, το Giacobbi Sinthesis 2000 ήταν ένα πλήρως λειτουργικό concept car, που θα μπορούσε εύκολα να κάνει το άλμα στην παραγωγή. Στο Σαλόνι του Τορίνο, όπου το αυτοκίνητο έκανε την πρώτη του επίσημη εμφάνιση στο ευρύ κοινό, πολλοί επισκέπτες υπέθεσαν ότι επρόκειτο για νέο μοντέλο της Lancia. Αυτό που δεν ήταν ορατό σε εκείνους, αλλά αποτελούσε τεχνολογική πρωτοπορία στην παθητική ασφάλεια, ήταν οι αερόσακοι για τον οδηγό και το συνοδηγό. Το διθέσιο GT τράβηξε στη συνέχεια την προσοχή αρκετών περιοδικών αυτοκινήτου, στις σελίδες των οποίων φιλοξενήθηκε για μήνες. Κανένα εργοστάσιο δεν του έκανε πρόταση για μαζική παραγωγή του μοντέλου, όμως ο Peter δε νοιάστηκε γι αυτό. Μετακομίζοντας μόνιμα στις ΗΠΑ πήρε το Sinthesis μαζί του, αφήνοντάς το σε μια γωνιά να μαραζώνει για πολλά χρόνια. Το 1992 το έφερε ξανά στην επικαιρότητα, παρουσιάζοντάς το σε δημοφιλείς αυτοκινητιστικές εκδηλώσεις. Δεκατρία χρόνια αργότερα το δώρισε σε ένα μουσείο, όμως το 2005 το πήρε ξανά στην κατοχή του αγοράζοντάς το, από το φόβο πως οικονομικά προβλήματα θα ανάγκαζαν το μουσείο να πουλήσει μέρος της συλλογής του.

Kινητήρας: 4κύλινδρος boxer της Lancia Κυβισμός: 1.991 κ.εκ. Διάμετρος x διαδρομή: 84 mm x 88.5 mm Σχέση συμπίεσης: 9.2:1 Καρμπιρατέρ: Dual Weber 40 IDF Ισχύς: 153 ίπποι στις 5.300 σ.α.λ. Ροπή: 148 lb.ft. στις 3.000 σ.α.λ. Μετάδοση κίνησης: στους πίσω τροχούς Κιβώτιο ταχυτήτων: χειροκίνητο 4 σχέσεων Ανάρτηση: ανεξάρτητη, με εγκάρσια φύλλα και ανισομεγέθεις βραχίονες Μήκος: 4.217 χλστ. Πλάτος: 1.651 χλστ. Ύψος: 1.143 χλστ. Μεταξόνιο: 2.413 χλστ. Φρένα εμπρός: δίσκοι Dunlop 254 χλστ. Φρένα πίσω: δίσκοι Dunlop 254 χλστ. Βάρος: 1.098 κιλά Περίοδος παραγωγής: 1970 Μονάδες παραγωγής: 1