Ο Peter Geoffrey Brock, γνωστός ως «Peter o τέλειος», «βασιλιάς των βουνών» ή απλά «Brocky», ήταν ένας από τους καλύτερους και σημαντικότερους Αυστραλούς οδηγούς αγώνων αυτοκινήτου.
O Peter Brock συνδέθηκε με τη Holden για σχεδόν 40 χρόνια, αν και αγωνίστηκε και με αυτοκίνητα άλλων κατασκευαστών, περιλαμβανομένων των BMW, Ford, Volvo, Porsche και Peugeot. Κέρδισε εννέα φορές τον αγώνα αντοχής Bathurst 1000, εννέα φορές τον αγώνα αυτοκινήτων τουρισμού Sandown 500, τρεις φορές το Αυστραλιανό Πρωτάθλημα Αυτοκινήτων Τουρισμού, μία φορά τον 24ωρο αγώνα Bathurst και εισήχθη στο Hall of Fame των V8 Supercars το 2001. Οι επιχειρηματικές δραστηριότητες του Peter Brock περιλάμβαναν την Holden Dealer Team (HDT) που παρήγαγε τις αγωνιστικές μηχανές του, καθώς και μια σειρά τροποποιημένων εκδόσεων δρόμου των αγωνιστικών του αυτοκινήτων.
To επίσημο trailer για τη συναρπαστική ζωή του Peter Brock. Ένα εξαιρετικό film γι αυτόν βγήκε στον αέρα τον Ιούνιο του 2020 και μπορείτε να το δείτε στο Netflix.
Ο Peter Brock γεννήθηκε το 1945 στο Ρίτσμοντ της Βικτώρια. Το πρώτο του αυτοκίνητο ήταν ένα Austin 7, το οποίο αγόρασε για 10 δολάρια Αυστραλίας. Αργότερα έλεγε πως οι ικανότητές του στην οδήγηση βελτιώθηκαν σε αυτό το σημείο της ζωής του, επειδή το αυτοκίνητο δεν είχε φρένα. Ο Βrock υπηρέτησε στον αυστραλιανό στρατό το 1965 και πέρασε τα δύο χρόνια της θητείας του στους στρατώνες Blamey Barracks, κοντά στη Νέα Νότια Ουαλία. Ήταν στο Ιατρικό Σώμα, όπου συχνά υπηρετούσε ως οδηγός ασθενοφόρου. Αυτός και οι σύντροφοί του συνήθιζαν να τρέχουν με τα ασθενοφόρα γύρω από τη βάση. Αν και δεν γνωρίζονταν εκείνη την εποχή, στο στρατόπεδο από το 1965 έως το 1967 υπηρετούσε επίσης ο νεαρός Dick Johnson, ο οποίος από τη δεκαετία του ‘80 θα γινόταν ένας από τους κύριους αντιπάλους του Brock στα αυτοκίνητα τουρισμού. Ενώ βρισκόταν σε άδεια από το στρατό το 1966, ο Brock επισκέφθηκε για πρώτη φορά το Bathurst για να παρακολουθήσει τον αγώνα των 500 μιλίων, που έμελλε να εξελιχθεί σε Bathurst 1000. Μετά το τέλος του, αποφάσισε ότι ήθελε να γίνει οδηγός αγώνων όταν θα έφευγε από τον στρατό. Κατά τη διάρκεια της πρώιμης καριέρας του, ο Brock έτρεξε με μερικές «άγριες» δημιουργίες, όπως το μετέπειτα διάσημο μπλε 6κύλινδρο Austin A30 με κινητήρα της Holden.
Bathurst 1000
Ο Brock έκανε το ντεμπούτο του στο Bathurst στο Hardie-Ferodo 500 του 1969 με μια Holden HT Monaro GTS 350. Θα κέρδιζε τον αγώνα συνολικά εννέα φορές από το 1972 έως το 1987, επίτευγμα που δεν έχει ακόμη ισοφαριστεί. Η νίκη του το 1979 ήταν αξιοσημείωτη, καθώς έσπασε το ρεκόρ γύρων της πίστας για τα αυτοκίνητα τουρισμού στον 163ο και τελευταίο γύρο του αγώνα (θα διατηρηθεί μέχρι να το καταρρίψει ο ίδιος το 1982). Σε 32 εκκινήσεις στο Bathurst κατέκτησε την pole position έξι φορές (1974, 1977, 1978, 1979, 1983 και 1989), όλες εκτός από του 1989 με Ford Sierra RS 500. Ο Το ρεκόρ του στον αγώνα «V8 Supercars» του 1997 του χάρισε το δημοφιλές παρατσούκλι «King of the Mountain».
Ο Peter Brock κέρδισε επίσης τον δεύτερο (και τελευταίο) 24ωρο αγώνα Bathurst το 2003, οδηγώντας ένα Holden Monaro 427C με κινητήρα V8 των επτά λίτρων για λογαριασμό της Garry Rogers Motorsport. Μαζί με το ρεκόρ του στον αγώνα του Bathurst, ο Brock κατέκτησε επίσης τη νίκη στον παραδοσιακό προπορευόμενο αγώνα του Bathurst (τον Sandown 500) εννέα φορές, συμπεριλαμβανομένης μιας σειράς επτά συνεχόμενων νικών από το 1975 έως το 1981. Κέρδισε συνολικά 37 αγώνες κατά τη διάρκεια της καριέρας του στο πρωτάθλημα Australian Touring Car/V8 Supercar, ένα ρεκόρ που τελικά ισοφαρίστηκε από τον Mark Skaife το 2006 και καταρρίφθηκε το 2007.
Ο Βrock είχε μια σύντομη απόπειρα σε αγώνες open wheel, όταν έτρεξε με ένα Birrana 273 με κινητήρα Ford στο Αυστραλιανό Πρωτάθλημα Formula 2 το 1973. Στις αρχές του 1984, δοκίμασε μια Ralt RT4 με σκοπό να την οδηγήσει ενδεχομένως στο Πρωτάθλημα Οδηγών Αυστραλίας εκείνης της χρονιάς και στο Grand Prix Αυστραλίας στο τέλος της (τα οποία εκείνη την εποχή διεξάγονταν με τους κανόνες της Formula Mondial). Ωστόσο, αργότερα είδε ότι με την επιχείρηση αυτοκινήτων δρόμου, τις υποχρεώσεις του σε αυτοκίνητα τουρισμού και τους προγραμματισμένους αγώνες σπορ αυτοκινήτων στο Silverstone και το Le Mans (στον 24ωρο αγώνα της Γαλλίας έλαβε μέρος το 1984 με μια Porsche 956), απλά δεν μπορούσε να αφιερώσει αρκετό χρόνο στο έργο ώστε να αξίζει τον κόπο.
Ο Peter Brock αγωνίστηκε με μια BMW M3 το 1988, αποτελώντας την επίσημη ομάδα που υποστήριζε η BMW Australia για τη χρονιά (η μοναδική του νίκη με την BMW θα ήταν στο Pepsi 250 του 1988 στο Oran Park), πριν οδηγήσει ένα Ford Sierra RS 500 το 1989 και το 1990. Ένα ακόμη «φλερτ» μακριά από τη Holden έγινε το 1994, όταν αγωνίστηκε με ένα Volvo 850 στον μοναδικό 12ωρο αγώνα του Eastern Creek. Αγωνίστηκε επίσης για την ομάδα Volvo Dealer Racing στο Αυστραλιανό Πρωτάθλημα Super Touring το 1996, τερματίζοντας στην 6η θέση του πρωταθλήματος με καλύτερη τη δεύτερη θέση στον 7ο γύρο στο Lakeside του Μπρισμπέιν.
Διαχρονικός σεβασμός
Ως επικεφαλής οδηγός της Holden Dealer Team σε μια σειρά από 6κύλινδρα και 8κύλινδρα Holden Toranas και αργότερα V8 Commodores, ο Peter Brock απέκτησε ένα όνομα που ξεπέρασε τα όρια του μηχανοκίνητου αθλητισμού, καθώς αναδείχθηκε σε έναν από τους πιο γνωστούς οδηγούς αγώνων της Αυστραλίας και της Νέας Ζηλανδίας, για τον οποίο μιλούν με τον ίδιο σεβασμό όπως για τους παγκόσμιους πρωταθλητές της F1 Jack Brabham, Alan Jones και Denny Hulme.
Το αναπάντεχο τέλος…
Στις 8 Σεπτεμβρίου 2006, ενώ οδηγούσε στο ράλλυ Targa West, ο Brock βρισκόταν τρία χιλιόμετρα από τον τερματισμό της δεύτερης ειδικής διαδρομής του αγώνα στο Gidgegannup, περίπου 40 χιλιόμετρα από το Περθ της Δυτικής Αυστραλίας, όταν γλίστρησε από μια κατηφορική αριστερή στροφή στην Clenton Road για πάνω από 50 μέτρα με το Daytona Sportscar του 2001, χτυπώντας πλαγιομετωπικά σε ένα δέντρο, στην πόρτα του οδηγού. Ο 61χρονος Brock πέθανε μέσα σε λίγα λεπτά από τη σύγκρουση. Το βιντεοληπτικό υλικό εξετάστηκε από την αστυνομία της Δυτικής Αυστραλίας, για να βοηθήσει στον προσδιορισμό της αιτίας του δυστυχήματος. Ο ιατροδικαστής Alastair Hope αποφάσισε τελικά ότι ο θάνατός του προκλήθηκε από υψηλή ταχύτητα. Στις ημέρες μας ένα μνημείο υπενθυμίζει την ένδοξη σταδιοδρομία του στους αγώνες της Αυστραλίας, το οποίο φυσικά βρίσκεται στο Sandown Raceway.
«Ο Peter Brock αγαπήθηκε. Ήταν στο επίκεντρο της δημοσιότητας και όλα έπρεπε να γίνουν με στόμφο και με πάταγο. Πιθανώς, είναι ο τρόπος που θα ήθελε να φύγει και έτσι θα ήθελε να τον θυμούνται».