H Lancia ECV2 στην έκθεση Fuori Concorso

Τις πρώτες ημέρες του Οκτωβρίου, η Villa del Grumello στη λίμνη του Como θα χάσει τη συνήθη ηρεμία της, αφού στο χώρο της θα πραγματοποιηθεί η έκθεση Fuori Concorso, η οποία τη φετινή χρονιά είναι αφιερωμένη στην τεχνολογία Turbo. Μπορεί σήμερα σχεδόν όλα τα αυτοκίνητα να έχουν υπερτροφοδοτούμενο κινητήρα ανεξάρτητα από την κατηγορία στην οποία ανήκουν, όμως για δεκαετίες, η λέξη Turbo ήταν συνώνυμη με τις υψηλές επιδόσεις και τους αγώνες. Η Fuori Concorso θα φιλοξενήσει μια πολύτιμη συλλογή από πρωτότυπα και αγωνιστικά αυτοκίνητα, τα οποία έχουν σαν κοινό χαρακτηριστικό –πέρα από τη σπανιότητα τους- τον Turbo κινητήρα. Το παρών στην εκδήλωση θα δώσει και το τμήμα Heritage της Stellantis, με το μοναδικό αγωνιστικό πρωτότυπο, Lancia ECV2. Η ανακατασκευή αυτού του μοναδικού δείγματος της ιστορίας της Lancia πραγματοποιήθηκε στις εγκαταστάσεις του τμήματος Heritage, όπου προσφέρονται υπηρεσίες τόσο για τα περισσότερα από 600 οχήματα που ανήκουν στη συλλογή της εταιρείας, όσο και σε οχήματα ιδιωτών που αναζητούν την καλύτερη φροντίδα για το κλασσικό τους αυτοκίνητο.

Το μοναδικό πρωτότυπο Lancia ECV2 δημιουργήθηκε το 1988, όμως δεν κατάφερε ποτέ να αγωνιστεί λόγω της αλλαγής των κανονισμών στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ράλλυ και την ακύρωση του Group S. Εξαρχής σχεδιάστηκε ώστε να ενσωματώσει τις πλέον προηγμένες τεχνολογίες της εποχής του, με στόχο τις απόλυτες επιδόσεις στους αγώνες. Ουσιαστικά αποτελούσε εξέλιξη του πρωτότυπου Lancia ECV (Experimental Composite Vehicle), το οποίο όπως φανέρωνε και το όνομα του εκμεταλλευόταν τα πλεονεκτήματα που προσφέρει η χρήση συνθετικών υλικών. Σε σχέση με το ECV, το ECV2 διέθετε ένα πιο «καθαρό» από αισθητικής άποψης αμάξωμα, βελτιωμένη αεροδυναμική απόδοση, ενώ εφοδιαζόταν με έναν ακόμα πιο καινοτόμο υπερτροφοδοτούμενο κινητήρα, σχεδιασμένο από το μηχανικό Claudio Lombardi.

Το ηλεκτρονικό σύστημα του κινητήρα διαχειριζόταν τους δύο στροβιλοσυμπιεστές (Turbo), έτσι ώστε σε συνδυασμό με τον πρωτοποριακό σχεδιασμό της κεφαλής να έχει υψηλή απόδοση ακόμα και στις χαμηλές στροφές, σημείο που αποτελούσε ένα από τα κύρια προβλήματα των κινητήρων Turbo εκείνη την εποχή. Στόχος ήταν η συμμετοχή στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ράλλυ με ένα αυτοκίνητο που το πλαίσιο, το αμάξωμα, αλλά και κάποιο μηχανικά μέρη, όπως οι τροχοί και ο άξονας μετάδοσης, να είναι κατασκευασμένα από συνθετικά υλικά. Το αποτέλεσμα ήταν ένα αυτοκίνητο με μειωμένο βάρος κατά 20% και αυξημένη ακαμψία σε σχέση με την Delta S4, η οποία αποτέλεσε το σημείο εκκίνησης για την ομάδα των μηχανικών. Ο 4κύλινδρος κινητήρας των 1.759κ.εκ. απέδιδε 600 ίππους στις 8.000 σ.α.λ., χάρη στα δύο Turbo με το intercooler και το νέο σύστημα διαχείρισης της πίεσης. Η τελική ταχύτητα του πρωτότυπου ξεπερνούσε τα 220χλμ./ώρα ενώ επιτάχυνε από τα 0 στα 200χλμ./ώρα σε μόλις 9 δευτερόλεπτα. Δυστυχώς η Lancia ECV2 δεν βρέθηκε ποτέ στην εκκίνηση ενός αγώνα, όμως έδωσε τη θέση της σε ένα άλλο αυτοκίνητο, το οποίο θα εξελισσόταν στο μεγαλύτερο μύθο του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Ράλλυ, τη Lancia Delta.