Ford Capri 1700 GT – To ευρωπαϊκό pony car

Αφορμή για τη δημιουργία του Capri αποτέλεσε η εμπορική επιτυχία της Ford Mustang στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, η οποία από το 1964 που παρουσιάστηκε θεωρείται το πρώτο «pony car» (υποκοριστικό των προσιτών οικονομικά fastback coupe στις ΗΠΑ) της μηχανολογικής ιστορίας. Στην πραγματικότητα ήταν το δεύτερο, καθώς προηγήθηκε κατά δεκατέσσερις ημέρες η Plymouth Barracuda, που δεν είχε την ίδια απήχηση.

Οι άνθρωποι της Ford σκέφτηκαν ότι μπορούσαν αυτή την επιτυχία να τη μεταφέρουν και στην ευρωπαϊκή αγορά, παράγοντας στα εργοστάσια της Γερμανίας και της Αγγλίας ένα ανάλογο μοντέλο ειδικά για εκείνη. Έτσι «γεννήθηκε» το Capri. Καθώς οι δοκιμασμένες λύσεις είναι στις περισσότερες περιπτώσεις ασφαλής δρόμος για την επιτυχία, το «ευρωπαϊκό pony car» σχεδιάστηκε από τον Φίλιπ Κλαρκ, που έχει την πατρότητα του εμβλήματος του «αλόγου που τρέχει», και από τότε βρίσκεται σε κάθε Mustang. Σχέδιά του επηρέασαν επίσης το αγωνιστικό GT-40, αλλά και το μοντέλο παραγωγής που άκουγε στο όνομα «Cortina». Ο Κλαρκ όμως δεν πρόλαβε να δει το Capri να παράγεται, καθώς πέθανε το 1968, μόλις στα τριάντα δύο του χρόνια, από νεφρική ανεπάρκεια.

Το ταξίδι ενός ονόματος
Το διάσημο ιταλικό νησί στον κόλπο του Αμάλφι δεν ήταν η πρώτη επιλογή της Ford Ευρώπης για την ονομασία του νέου της μοντέλου, καθώς αρχικά προτίμησαν κάποιο που να παραπέμπει στην αμερικανική βιομηχανία. Έτσι, το είπαν «Colt». Έλα όμως που η Mitsubishi χρησιμοποιούσε ήδη αυτό το όνομα στο μοντέλο με το οποίο έκανε την πρώτη της είσοδο στην ευρωπαϊκή αγορά (μάλιστα σε πολλές χώρες, όπως και στην Ελλάδα τότε, την ήξεραν ως «Colt», και όχι ως «Mitsubishi»). Στη Ford το ξανασκέφτηκαν και κατέληξαν στο «Capri». Με το ίδιο όνομα είχαν βαφτίσει λίγα χρόνια νωρίτερα μια κουπέ 2+2 έκδοση του Consul, ενώ στις ΗΠΑ η Lincoln (θυγατρική της Ford) είχε ένα μακρύ δίθυρο κουπέ με αυτό το όνομα στην γκάμα της, σε ολόκληρη τη δεκαετία του ’50.

Βαρύ βιογραφικό
Το Ford Capri πρώτης γενιάς παρουσιάστηκε στον Τύπο στις 21 Ιανουαρίου 1969 στο «Beethoven Halle» της Βόννης και από τις 5 Φεβρουαρίου της ίδιας χρονιάς ξεκίνησε η διανομή του στην Ευρώπη, αρχικά σε δεκατέσσερις χώρες. Οι Ford Γερμανίας και Αγγλίας ανέλαβαν τις τύχες του μοντέλου. Στο κεντρικό εργοστάσιο στην Κολωνία κατασκευάζονταν ο κινητήρας, το κιβώτιο ταχυτήτων και το αμάξωμα. Τμήματα του πλαισίου, κυρίως ο πίσω άξονας, ολοκληρώνονταν στο εργοστάσιο του Ντίρεν. Μόνο η Ford Γερμανίας προσέλαβε περίπου 1.800 νέους εργαζόμενους, για να τους απασχολήσει στην παραγωγή του Capri.

H εξέλιξη του μοντέλου, «από λευκό χαρτί», όπως λέμε, μέχρι το «χτίσιμο» της γραμμής παραγωγής του, στοίχισε σχεδόν 200 εκατομμύρια μάρκα. Ήταν μια ακριβή επένδυση, ένα ρίσκο που στη συνέχεια πήγε καλά, αφού στους πρώτους μήνες παραγγέλθηκαν περισσότερα από 50.000 αυτοκίνητα. Ως τον Φεβρουάριο του 1972 το σύνολο της παραγωγής των Capri πρώτης γενιάς είχε φτάσει τις 500.000 μονάδες, ενώ η γιορτή για το ορόσημο του ενός εκατ. έγινε τον Σεπτέμβριο του 1973.

Η πρώτη γενιά ολοκλήρωσε τη σταδιοδρομία της πέντε μήνες αργότερα, προσθέτοντας στο ενεργητικό της ακόμα 100.000 αυτοκίνητα. Οι επόμενες δύο γενιές (Capri II 1974-1978 και Capri III 1978-1986) παρέμειναν σε τροχιά επιτυχίας, χωρίς όμως να φτάσουν σε αριθμούς την πρώτη. Το σύνολο της παραγωγής του fastback coupe μοντέλου έφτασε τις δύο εκατομμύρια μονάδες, δικαιώνοντας πλήρως τους εμπνευστές του. Στις ημέρες μας το όνομα επανήλθε στην γκάμα της Ford, σε ένα αυτοκίνητο με διαφορετικό χαρακτήρα, που φυσικά αντιπροσωπεύει μια άλλη εποχή.

Ένα περιβάλλον αποδοχής
Το ευχάριστο σχήμα του αμαξώματος, με το μακρύ καπό και το κοντό πίσω μέρος, έτυχε καλής υποδοχής από το κοινό. Πολλοί οικογενειάρχες αποφάσισαν να αποκτήσουν το Capri, καθώς σε κανένα άλλο προσιτό σε τιμή μοντέλο με αίσθηση σπορ αυτοκινήτου δεν ήταν δυνατόν να φιλοξενηθεί άνετα μια τετραμελής οικογένεια. Εκτός από αυτό, όμως, το 1969 δεν έβρισκες αυτοκίνητο στα 1.300 κ.εκ. με αυτόν το χαρακτήρα και τιμή 7.000 γερμανικά μάρκα. Η βασική έκδοση κυκλοφόρησε το 1969 με μόνο 52 ίππους (που έγιναν 57 την επόμενη χρονιά) και το Capri χρειαζόταν 24 ολόκληρα δευτερόλεπτα για το «0-100», όμως η σπορτίφ διάθεση μπορούσε να λειτουργήσει και σε αυτό το αυτοκίνητο.

Εκτός από το μηχανικό σύνολο των 1,3 λίτρων, η πρώτη γενιά δέχθηκε κάτω από το εμπρός καπό της 4κύλινδρους κινητήρες των 1,6, 1,7 και 2,0 λίτρων, σε εκδόσεις ισχύος που έφταναν ως τους 92 ίππους. Φιλοξένησε επίσης έναν 3λιτρο V6 κινητήρα, απόδοσης από 128 έως 148 ίππων, που τοποθετήθηκε στο μοντέλο την περίοδο 1971-1974. Στη Νότια Αφρική κυκλοφόρησε και μία 5λιτρη V8 έκδοση των 281 ίππων, ενώ στην αγορά των ΗΠΑ από το 1972 υπήρχαν εκδόσεις V6 των 2,6 και των 2,8 λίτρων. Προφανώς εκείνες είχαν κάλυμμα κινητήρα από ελαφρωμένα υλικά, αφού στη βάση της γκάμας δεν υπήρχε καμία μέριμνα για τη μείωση του βάρους: για να ανοίξεις το καπό και να δεις το μοτέρ, πρέπει πρώτα να έχεις απολαύσει ένα πλούσιο σε συστατικά πρωινό. Αλλιώς δε θα τα καταφέρεις…

1700 GT ΧLR
Στα μέσα του 1969 και για περίπου ένα χρόνο το Capri φόρεσε τους V4 κινητήρες της Ford, τους οποίους χρησιμοποίησαν και άλλα μοντέλα της εταιρείας, όπως το Taunus, καθώς επίσης και το ανανεωμένο Saab 96. Την ασυνήθιστη αυτή τεχνική επιλογή είχε υιοθετήσει από χρόνια και η Lancia σε διάφορα μοντέλα της, όπως και στις Fulvia Coupe. Η συγκεκριμένη έκδοση προσφερόταν σε δύο επίπεδα εξοπλισμού, XL και XLR. Για να αντιληφθούμε ένα μέρος των διαφορών στη λογική των εξοπλισμών μεταξύ του 1970 και του 2024, αρκεί να αναφέρουμε πως στο Capri μόνο το κορυφαίο επίπεδο, η XLR, είχε ραδιόφωνο και δεξιό καθρέφτη.

Υπήρχε αρκετή ευφυΐα σε αυτό το επιτηδευμένα διακριτικό μοντέλο, που διακρινόταν τόσο στα ψεύτικα «νεφρά» στα πλαϊνά εγγύς των πίσω τροχών, όσο και στην απουσία κάθε επένδυσης στο πορτ μπαγκάζ, για να κερδηθεί περισσότερος χώρος. Το αυτοκίνητο «γεμίζει» την εικόνα στην άσφαλτο όταν κινείται και δεν το περιμένεις αυτό, ενώ «πείθει» τον παρατηρητή του και με τον ήχο του V4 κινητήρα των 1,7 λίτρων. Και, επιτέλους, είναι πάντα πιο ωραία να βλέπεις πού τελειώνει το αυτοκίνητό σου όταν το οδηγείς, από το να βρίσκεται το τελείωμα αυτό κάτω από τη γραμμή του οπτικού σου πεδίου. Στο εσωτερικό το ταμπλό, ο πίνακας και οι ενδείξεις των οργάνων αναδίδουν την ατμόσφαιρα των seventies, ενώ για την κατηγορία όπου υπαγόταν το μοντέλο μπορούμε να χαρακτηρίσουμε την ποιότητά του έως και πολυτελή. Επίσης, υπάρχει ένας συνδυασμός καλού γούστου και λιτότητας, τόσο αντιφατικός σε σχέση με το συχνά πολυφορτωμένο σήμερα. Τέλος, το λογότυπο της «μπλε οβάλ» εταιρείας στο κατώφλι των θυρών είναι ένα «στολίδι» που έχει επιβιώσει μέχρι τις ημέρες μας και είναι πάντα ευχάριστο (εντάξει, δε βλέπεις στην άσφαλτο να σχηματίζεται το περίγραμμα του ζώου που έχει δώσει το όνομά του στο αυτοκίνητό σου, αλλά το Capri ούτως ή άλλως είναι νησί).

Ο ευτυχής ιδιοκτήτης
Ο καλός συνάδελφος Κώστας Μποϊδάνης (sport24.gr) είχε δεθεί συναισθηματικά με το μοντέλο από την παιδική του ηλικία, καθώς το έζησε στο οικογενειακό του περιβάλλον. Το 2003 απέκτησε ένα Capri πρώτης γενιάς, με έτος κατασκευής το 1969. Βαμμένο σε ένα από τα δύο «κλασικά» του χρώματα (british racing green στην περίπτωσή μας, το άλλο είναι το μπλε), διατηρείται σε άριστη κατάσταση, ενώ έχει το δικό του κλειστό πάρκινγκ. Παρά την έλλειψη ελεύθερου χρόνου από την πλευρά του Κώστα, εμφανίζεται σε κάποια Regularity, αν και όχι συχνά. Όπως δε χρειάστηκε να μας πει, αλλά κουβέντα στην κουβέντα και με τη «γλώσσα του σώματος» το καταλάβαμε, δε σκοπεύει να αποχωριστεί ποτέ το Capri του…_ Σ. Χατ.

FORD CAPRI 1700 GT (1969)
ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ: V4 ΚΥΒΙΣΜΟΣ: 1.699 κ.εκ. ΙΣΧΥΣ: 89 ίπποι/5.200 σ.α.λ. ΡΟΠΗ: 138 Nm/2.500 σ.α.λ. ΚΙΝΗΣΗ: Στους πίσω τροχούς KΙΒΩΤΙΟ: Χειροκίνητο 4 σχέσεων ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΕΜΠΡΟΣ: Διπλά ψαλίδια ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΠΙΣΩ: Σπειροειδή ελατήρια ΜΗΚ.xΠΛ.xΥΨ.: 4.262 x1.645 x1.330 χλστ. ΜΕΤΑΞΟΝΙΟ: 2.559 χλστ. ΒΑΡΟΣ: 980 κιλά 0-100 ΧΛΜ./ΩΡΑ: 13,7 δλ. ΤΕΛΙΚΗ ΤΑΧΥΤΗΤΑ: 155 χλμ./ώρα

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΛΜΠΑΝΕΛΛΗΣ