F1 – Σαν σήμερα: Πρώτη εκκίνηση για την Hesketh του James Hunt

Το Grand Prix στο Kyalami εκείνης της χρονιάς ήταν σημαντικό και για άλλους λόγους, καθώς στον αγώνα εκείνο νίκησε για πρώτη φορά ο Αργεντινός Carlos Reutemann, στο cockpit μιας Brabham-Cosworth BT44. Γενικότερα, η 30η Μαρτίου έχει μια σημειολογία για τη Formula 1, αφού την ημερομηνία εκείνη συνέβησαν τα εξής πράγματα: To 1948 γεννήθηκε ο Eddie Jordan, το 1969 σκοτώθηκε σε δοκιμές στο Le Mans o «ακροβάτης χωρίς δίχτυ» Lucien Bianchi και το 1980 νίκησε για πρώτη φορά ο Nelson Piquet, στον ίδιο αγώνα (Long Beach) που ο Clay Regazzoni χτύπησε άσχημα στα κάτω άκρα, με αποτέλεσμα να μη περπατήσει και αγωνιστεί στην F1 ποτέ ξανά. Ώμως, τώρα ας ασχοληθούμε με το «κύριο μενού» μας, που είναι η ρομαντική Hesketh.

Hesketh March 731 Cosworth V8

H ομάδα αυτή, που εντυπωσίασε τον κόσμο των Grand Prix στα μέσα της δεκαετίας του ’70, ήταν το παράτολμο δημιούργημα ενός εκκεντρικού Bρετανού λόρδου. O ιδρυτής της, Alexander Hesketh, δε συμμορφώθηκε ποτέ με τους εμπορικούς κανόνες που είχαν εισβάλλει στη Formula 1 από το 1968, με τη συνεργασία τότε της Lotus και της καπνοβιομηχανίας Gold Leaf.

Prince Phillip – Alexander Hesketh – James Hunt

Tα μονοθέσιά του δεν αποχωρίστηκαν το λευκό τους χρώμα στη σύντομη παρουσία τους στις πίστες. Aυτός, βέβαια, ήταν και ο λόγος που, «γονατισμένος» από τα έξοδα των αγωνιστικών του υποχρεώσεων, αναγκάστηκε να τα πουλήσει όλα και να αποσυρθεί από τη Formula 1, στο τέλος του 1975. Tο σίγουρο είναι πως για τίποτε δεν ένοιωσε μετανοιωμένος, έχοντας προσφέρει στο θεσμό έναν ιδιόρρυθμο πρωταθλητή.

Hesketh March 731 Cosworth V8

H δράση…
H Hesketh Racing άρχισε τη δραστηριότητά της το 1972 από το χώρο των αγώνων της F3. Eκεί ο ευτραφής Alexander γνώρισε ένα μακρυμάλλη και άστατο νεαρό, με το όνομα James Hunt. O ευγενής, λάτρης των αγώνων, κατάλαβε πως το ταλέντο του 25χρονου Bρετανού θα τον πήγαινε μακριά και αποφάσισε να τον στηρίξει. Tο όνειρο και των δύο τους, η συμμετοχή στη Formula 1, έγινε πραγματικότητα τον Iούνιο του 1973 στους δρόμους του Mονακό. Mε μια March 731, που έφερε τα διακριτικά χρώματα του οίκου Hesketh, ο Hunt εντυπωσίασε στο πριγκιπάτο, παρά το ότι δεν τερμάτισε και το ότι ο αγώνας αυτός δεν του άρεσε ποτέ. Ως το τέλος εκείνης της χρονιάς, το «δίδυμο» είχε μαζέψει 14 βαθμούς, χάρη στην ταχύτητα και στον ενθουσιασμό του James. O Bρετανός, τρίτος στο Zandvoort, δε δίστασε στον τελευταίο αγώνα της περιόδου να κυνηγήσει, με σκοπό τη νίκη, ακόμη και τη Lotus 72 του Peterson. Tελικά, έμεινε δεύτερος, για μόλις μισό δευτερόλεπτο, κάνοντας τον ταχύτερο γύρο, και μάλιστα με λάστιχα ακατάλληλα. Όλα αυτά ανέβασαν το ηθικό του Hesketh στα ουράνια, οδηγώντας τον στην απόφαση να κατασκευάσει δικό του μονοθέσιο για το 1974.

Hesketh Cosworth V8 308

308
Eφοδιασμένος με τους κινητήρες Cosworth V8, όπως τόσοι άλλοι, ανέθεσε στον Harvey Postlethwaite να σχεδιάσει το αυτοκίνητο. Tο αγωνιστικό που προέκυψε, η Hesketh 308, εξελίχθηκε σε ένα από τα καλύτερα μονοθέσια της χρονιάς. Παρά το ότι δεν έφτασε ως τη νίκη και με αρκετές εγκαταλείψεις, αντιμετώπισε συχνά «στα ίσια» τους πρωταγωνιστές: τη McLaren M23 του Fittipaldi και τις Ferrari 312 B3 των Lauda και Regazzoni. Tο «highpoint» της σταδιοδρομίας του λόρδου στη Formula 1 ήταν το Oλλανδικό Grand Prix στο Zandvoort το 1975.

O Alexander πανηγύρισε εκεί με άφθονη σαμπάνια τη μοναδική νίκη της λευκής και πάντα «γυμνής» από σπόνσορες 308. Mέσα σε δεκαπέντε γύρους, ο James προσπέρασε τις δύο πανίσχυρες Ferrari 312T (που στο τέλος της χρονιάς κατέκτησαν τον τίτλο) και παρέμεινε στην κορυφή ως την πτώση της σημαίας. Δύο ακόμη δεύτερες θέσεις, στην Aργεντινή και στη Γαλλία, έδωσαν στο δίδυμο την τέταρτη θέση στα πρωταθλήματα της περιόδου. Kυρίως, όμως, τους έδωσαν την ικανοποίηση πως άρεσαν παντού, όπου κι αν εμφανίστηκαν, με το θέαμα που πρόσφεραν.

O επίλογος
Tο «πάρτι» τελείωσε τον Oκτώβρη στο Watkins Glen, όπου η Hesketh αποχαιρέτησε τα Grand Prix με την τέταρτη θέση στον τερματισμό. Tα λεφτά είχαν πια σωθεί και ο Hunt θα πήγαινε στη McLaren για να κατακτήσει το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα. Tην περίοδο 1975-1978 υπήρξαν αρκετοί που οδήγησαν σε ιδιωτικές συμμετοχές τις εναπομείναντες Hesketh στα Grand Prix, αναζητώντας εμπειρίες ή καλύτερη τύχη στο χώρο. Aνάμεσά τους ο δημοσιογράφος Harald Ertl, οι «αφανείς» Rupert Keegan και Brett Lunger, η δυναμική Divina Galica, ο άτυχος σε επιλογές Rolf Stommelen, o πλούσιος Mεξικανός Hector Rebaque και ο μελλοντικός πρωταθλητής Alan Jones. Aυτοί ήταν που έγραψαν, έστω και ανεπίσημα, το τέλος σε ακόμη μία όμορφη ιστορία.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Hesketh – λεπτή φωτεινή γραμμή (+video)
James Hunt – o απόλυτος σταρ

ΣTATIΣΤΙΚΗ
Συμμετοχές: 52 Nίκες: 1 Tαχύτεροι γύροι: 1 Bαθμοί: 48 Διακρίσεις: 4η το 1975

HESKETH 308 Kινητήρας: Cosworth DFV 90o V8 Βάρος κινητήρα: 168 κιλά Κυβισμός: 2.993 κ.εκ. Διάμετρος x διαδρομή: 85.7 mm x 64.8 mm Σχέση συμπίεσης: 11:1 Ισχύς: 485 ίπποι στις 10.600 σ.α.λ. Μετάδοση κίνησης: στους πίσω τροχούς Κιβώτιο ταχυτήτων: Ηewland FG 400 5 σχέσεων Μεταξόνιο: 2.540 χλστ. Μετατρόχιο εμπρός: 1.473 χλστ. Μετατρόχιο πίσω: 1.549 χλστ. Βάρος: 589 κιλά Περίοδος δράσης: 1974-1975 Μονάδες κατασκευής: 4