Μια μοναδική Hispano-Suiza, με αεροδυναμικά χαρακτηριστικά, που δημιουργήθηκε πριν από 80 χρόνια για να θαυμάζεται στο διηνεκές...
O σχεδιαστής-μηχανικός Andre Dubonnet έκανε πολλά σημαντικά πράγματα στη ζωή του, τα περισσότερα από αυτά πριν κλείσει τα τριάντα πέντε του χρόνια. Γεννημένος στη Γαλλία το 1897, ο κληρονόμος της οικογένειας που καθιέρωσε σε όλο τον κόσμο το ομώνυμο βερμούτ συμμετείχε στα γεγονότα του πρώτου παγκοσμίου πολέμου, ως πιλότος των μαχητικών αεροσκαφών «SPAD XIII». Λίγα χρόνια αργότερα (1921) οδήγησε ένα Duesenberg στην τέταρτη θέση του Γαλλικού GP στο Le Mans. Το 1924 στο Targa Florio τερμάτισε στην έκτη θέση, στο τιμόνι μιας Hispano-Suiza «H6C Speedster». Συνεχίζοντας τη γεμάτη δράση ζωή του, ο Dubonnet έλαβε μέρος στους Χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του 1928 και αγωνίστηκε στα Grand Prix με τα αυτοκίνητα της Sunbeam και της Bugatti. Λίγο νωρίτερα (1927) δουλεύοντας μαζί με τον μηχανικό Antoine-Marie Chedru παρουσίασε ένα καινοτόμο για τις δεκαετίες του ’30 και του ’40 σύστημα εμπρόσθιας ανεξάρτητης ανάρτησης, το οποίο αγοράστηκε από τη General Motors και χρησιμοποιήθηκε επίσης από αρκετούς άλλους κατασκευαστές (Simca, Fiat, Alfa Romeo, ακόμη και η μετανέστερη Iso Rivolta συμπεριλαμβάνονται σε αυτούς). Τα επόμενα χρόνια ο Andre συνέχισε να εκπλήσσει τον κόσμο της Αυτοκίνησης, αυτή τη φορά μέσω της ενασχόλησής του με την αεροδυναμική, η οποία κατέληξε στην ασυνήθιστη μορφή του «Δελφινιού», που σχεδίασε από κοινού με τον Jean Andreau. Η αρνητική κατάληξη εκείνου του εγχειρήματος, δεν φαίνεται να τον επηρέασε και πολύ. ‘Άλλωστε, κάπου είχε φυλαγμένο ένα σασί, για να παρουσιάσει κάτι ακόμη πιο εντυπωσιακό…
Χenia, η μοναδική…
Στο Σαλόνι του Παρισιού το 1932 ο Dubonnet είχε αγοράσει μια Hispano-Suiza H6Β, μόνο με το πλαίσιο και τα μηχανικά της μέρη, κατά τις συνήθειες της εποχής. Aπό αυτό προέκυψε, με τη συνεργασία πάντα του αεροδυναμιστή Jean Andreau και του μηχανικού Antoine-Marie Chedru, ένα από τα πιο εκπληκτικά αυτοκίνητα της δεκαετίας του ’30. Το «Xenia», που πήρε το όνομά του από την χαμένη σε νεαρή ηλικία πρώτη σύζυγο του Andre, δεν έμοιαζε με καμιά άλλη κατασκευή της εποχής. Το αεροδυναμικό αμάξωμά του, που θύμιζε άτρακτο αεροπλάνου, επιμελήθηκε ο κορυφαίος αμαξοποιός Jacques Saoutchik στην καλύτερη ίσως στιγμή της καριέρας του. Όσο για τα στοιχεία που εντυπωσίαζαν σε αυτή την ιδιαίτερη Hispano-Suiza του 1937, ήταν άφθονα: Οι δύο συρόμενες πόρτες που άνοιγαν προς τα πίσω, η εκτεταμένη χρήση καμπύλου γυαλιού και η σχεδόν πανοραμική οροφή είκοσι χρόνια πριν την προσέξουμε για πρώτη φορά στα μοντέλα της General Motors, η απόληξη του πίσω μέρους που έμοιαζε με μαχητικό αεροπλάνο την ώρα της απογείωσης, οι πλήρως καλυμμένοι από το αμάξωμα πίσω τροχοί και τα παράθυρα τύπου «gullwing» ήταν αυτά που ξεχώριζαν περισσότερο. To «Χenia», με τον οκτάλιτρο σε σειρά κινητήρα των 144 ίππων της Hispano-Suiza, ήταν πλήρως λειτουργικό και μπορούσε να ξεπεράσει σε τελική ταχύτητα τα 200 χλμ./ώρα. Φυσικά, το σύστημα της ανεξάρτητης εμπρός ανάρτησής του ήταν Dubonnet. Το πανέμορφο αυτοκίνητο του Andre κρύφτηκε επιμελώς στα χρόνια του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου και εμφανίστηκε ξανά στο Παρίσι το 1946, όταν τα πράγματα είχαν πια ηρεμήσει. Στη συνέχεια, αφού άλλαξε μερικούς ιδιοκτήτες σε Ευρώπη και Αμερική, προς τέρψιν των απανταχού φίλων της Αυτοκίνησης κατέληξε στο «Mullin Automotive Museum», στο Oxnard της Πολιτείας της California.
Για την «H6»
H Hispano-Suiza «H6» ήταν ένα μοντέλο της πολυτελούς κατηγορίας, που με εξάλιτρους και οκτάλιτρους κινητήρες σε σειρά κατέκτησε μεταξύ άλλων την καρδιά διάσημων ηθοποιών του Hollywoοd και Ινδών μαχαραγιάδων. Παρουσιάστηκε στο Παρίσι το 1919, την ίδια ημέρα με τη μεγάλη αντίπαλό της Isotta Fraschini Tipo 8, μένοντας στην επικαιρότητα μέχρι το 1933 (αντικαταστάθηκε το 1931 από την 12κύλινδρη «J12»). Συνολικά αρίθμησε 2.508 μονάδες παραγωγής, στους τρεις τύπους που κυκλοφόρησε («H6Α», «H6B», «H6C»). Tο πολυτελές μοντέλο (δεξιοτίμονο, όπως όλα τα γαλλικά της ακριβής κατηγορίας μέχρι το 1950) ήταν διαθέσιμο με δύο μήκη πλαισίου και ισάριθμα μεταξόνια. Το σασί της έντυσαν οι καλύτεροι αμαξοποιοί, φιλοτεχνώντας αριστουργήματα σε τροχούς: «Hibbard & Darrin», «Labourdette», «Carrosserie Kellner», «Binder», «Saoutchik», «Carrosserie Duvivier» και «Million-Guiet» ήταν οι πιο γνωστοί από αυτούς. Στη διάρκεια των δώδεκα χρόνων της παραγωγής της, στις εγκαταστάσεις της Hispano-Suiza στη Γαλλία, έγιναν πολλές αλλαγές και επιμέρους βελτιώσεις στην «Η6». Στις κυριότερες από αυτές, το 1922 άλλαξε ονομασία και κωδικοποιήθηκε ως «Η6Β», ενώ δύο χρόνια αργότερα, ως «H6C», απέκτησε οκτάλιτρο κινητήρα απόδοσης 160 ίππων.