Το ταπεινό φορτηγάκι, που με την απλή τεχνολογία και την έξυπνη διαρρύθμισή του υπήρξε ο πρόδρομος όλων των σύγχρονων minivans.
Γνωστό στον κόσμο του αυτοκινήτου και ως F89 L, το DKW Schnellaster έμεινε στην παραγωγή από το 1949 έως το 1962, ενώ με άδεια της μητρικής εταιρείας κατασκευάστηκε και σε άλλες χώρες. Aυτό που κυρίως χαρακτήριζε το όχημα ενός όγκου που εξετάζουμε, ήταν οι πολυάριθμες πρακτικές καινοτομίες του.
Μεταξύ άλλων σε αυτές περιλαμβάνονται η μικρή αεροδυναμική κλίση στο καπό, ο εγκάρσια τοποθετημένος κινητήρας, ο εμπρός άξονας που ήταν τοποθετημένος μπροστά από την καμπίνα των επιβατών και το επίπεδο πάτωμα φόρτωσης.
Απόδειξη για την επιτυχία όλων αυτών των επιλογών αποτελεί το γεγονός ότι πολλά χρόνια αργότερα το παράδειγμά του ακολούθησαν μοντέλα εξαιρετικά δημοφιλή στις ημέρες μας όπως το Renault Espace, το Chrysler Voyager και το δίδυμο αδελφάκι του Dodge Caravan. Ακόμη και το περίφημο Mini της BMC υιοθέτησε στοιχεία από αυτό, όπως τη διάταξη των μηχανικών του μερών.
Μόνη αντίθεση, ο προπολεμικός δικύλινδρος κινητήρας των 700 κυβικών εκατοστών, που προερχόταν από το F8 και απέδιδε 20 ίππους, οι οποίοι έγιναν 22 το 1952. Τέσσερα χρόνια μετά τη μικρή ισχυροποίηση του μηχανικού του συνόλου απέκτησε νέο κινητήρα, που δεν ήταν άλλος από τον τρικύλινδρο που χρησιμοποιούσε το F9, ισχύος 32 ίππων.
Ιδιαίτερα αποτελεσματικό στη χρήση του στην καθημερινή δουλειά, το Schnellaster διέθετε χώρο φόρτωσης που απείχε μόνο 40 εκατοστά από το έδαφος, διευκολύνοντας όλες τις διαδικασίες. Τα πράγματα έκανε ακόμη πιο εύκολα η μεγάλη πίσω πόρτα, που ήταν ενιαία και άνοιγε από κάτω προς τα επάνω. Φυσικά, κυκλοφόρησε και σε εκδόσεις μικρού λεωφορείου, που αποδείχθηκαν πολύ εμπορικές για την εποχή του (σε όλα αυτά προστέθηκε και ένα ηλεκτρικό πρωτότυπο το 1956).
Κατόπιν αδείας της DKW, το μικρό γερμανικό van παρήχθη στη Vitoria της Ισπανίας, από την Industrias del Motor S.A. (IMOSA) αρχής γενομένης το 1954. Η ισπανική εταιρεία παρήγαγε επίσης από το 1963 ένα σύγχρονο διάδοχό του με νέο αμάξωμα και την ονομασία DKW F1000 L. Το μοντέλο αυτό χρησιμοποιούσε αρχικά τον τρικύλινδρο δίχρονο κινητήρα της DKW, χωρητικότητας 981 κυβικών εκατοστών, ο οποίος αργότερα αντικαταστάθηκε από ένα diesel μηχανικό σύνολο της Mercedes-Benz, της οποίας το εμπορικό σήμα υιοθέτησε το 1975.
Από το 1960 έως το 1969 κατασκευάστηκε επίσης κατόπιν αδείας από την Industrias Automotriz de Santa Fe (IASFe) στην Αργεντινή, σε εκδόσεις combi και van, αλλά και ως ασθενοφόρο. Όταν εκείνο το εργοστάσιο ανέστειλε τη λειτουργία του, η Industrias MECANICAS del Estado (IAME) συνέχισε την παραγωγή του διαδόχου DKW F1000 L ως Rastrojero Frontalito από το 1969 μέχρι το 1979 σε εκδόσεις μονοκάμπινων και διπλοκάμπινων pickup, μίνι λεωφορείων και van.