To «γεράκι» της Chrysler δεν εξελίχθηκε ποτέ σε μοντέλο παραγωγής, έδωσε όμως για δεκαετίες ένα πλήθος από ιδέες στον σχεδιασμό των αυτοκινήτων του Ομίλου, αλλά και το όνομά του στη… Ford.
Στο τελείωμα της δεκαετίας του ’40, η μεταπολεμική ευφορία της Αμερικής βρήκε δρόμο να εκφραστεί και μέσα από τις μεγάλες αυτοκινητοβιομηχανίες του Detroit. Με σχεδιαστικές επιρροές από τα πρώτα αεριωθούμενα μαχητικά αεροσκάφη και τους πυραύλους, τα μοντέλα που βάλθηκαν να εκφράσουν το αμερικανικό όνειρο επί τεσσάρων τροχών αποτύπωσαν με το δικό τους τρόπο σχεδόν τα πάντα με τη διαμόρφωση των αμαξωμάτων τους, αποκτώντας αργότερα έως και υποτυπώδη πτερύγια. Αυτό όμως δεν ήταν καθεστώς για όλους τους κατασκευαστικούς ομίλους, καθώς στην «Chrysler Corporation» εξακολουθούσε να επικρατεί νηνεμία. Τα μοντέλα της χαρακτηρίζονταν για την αντοχή και την αξιοπιστία τους, εξέφραζαν όμως και συντηρητισμό με το καθαρό, ψηλό και τετράγωνο σχήμα που υιοθετούσαν στην πλειοψηφία τους. Η αναθεώρηση της εικόνας των εταιρειών της Chrysler ξεκίνησε το 1949.
O άνθρωπος που ανέλαβε να την κάνει πραγματικότητα ήταν ο σχεδιαστής Virgil Exner, με επιτυχημένη προϋπηρεσία στην Studebaker, αλλά και στο πλευρό του μεγάλου Harley Earl στη General Motors. Με τους Cliff Voss, Maury Baldwin και τη βοήθεια του Luigi Segre που δούλευε για την Ghia (το «Chrysler Advanced Styling Group» συνεργαζόταν με την ιταλική carrozzeria) ο Virgil δημιούργησε μια σειρά προτάσεων και μοντέλων, που βοήθησαν όλες τις εταιρείες του ομίλου. Αντιπροσωπευτικά παραδείγματα ήταν το Chrysler «K-310», το Chrysler «d’Elegance» και το DeSoto «Adventurer», πριν έρθει η ώρα των μετέπειτα διαχρονικών «300 Series» το 1955. Ο Εxner κατάφερε να δώσει το διαφορετικό και στην Plymouth, που μέχρι τότε είχε ταυτιστεί με τους πιο συντηρητικούς αγοραστές των αυτοκινήτων της «Chrysler Corporation», επιμένοντας στις παραδοσιακές κατασκευές.
Το Chrysler Falcon ήταν ένα διθέσιο roadster, σχεδιασμένο και αυτό από τον Virgil Exner. Δεν έφτασε ποτέ στη γραμμή παραγωγής, όμως πολλά από τα στιλιστικά του στοιχεία εφαρμόστηκαν στα επόμενα μοντέλα του Ομίλου της Chrysler. Ορισμένα χαρακτηριστικά δεν εμφανίστηκαν για πολλά χρόνια, όπως οι εκτεθειμένες στο φως του ήλιου πλευρικές εξατμίσεις, που υιοθετήθηκαν στο Dodge Viper το 1992. Η ονομασία «Falcon» αρχικά προοριζόταν να δοθεί στο επερχόμενο Plymouth «Valiant», κάτι που τελικά δεν συνέβη, αφού ο Henry Ford II ζήτησε από τον Walter P. Chrysler να το χρησιμοποιήσει εκείνος σε ένα από τα μοντέλα του. Ο ηγέτης της «Chrysler Corporation» έδωσε τη συγκατάθεσή του και το τελικό «Valiant» προέκυψε ύστερα από διαγωνισμό μεταξύ των υπαλλήλων του. Προορισμένο να αποτελέσει τον ανταγωνιστή των Ford «Thunderbird» και Chevrolet «Corvette», το Falcon φιλοξενούσε στο διαμέρισμα του κινητήρα του τον V8 Hemi του Ομίλου, χωρητικότητας 4.523 κ.εκ. ή 276 κυβικών ιντσών (σύμφωνα με το αμερικανικό μετρικό σύστημα). Το συγκεκριμένο μηχανικό σύνολο συνδυαζόταν με το αυτόματο κιβώτιο ταχυτήτων «PowerFlite» των δύο σχέσεων και απέδιδε 170 ίππους και 346 Nm ροπής, διαθέσιμης από τις 2.000 σ.α.λ.
Το roadster της Chrysler μπορούσε με αυτό να επιταχύνει από στάση ως τα 100 χλμ./ώρα σε 11 δλ., αναπτύσσοντας τελική ταχύτητα 185 χλμ./ώρα. Βέβαια, αν το αυτοκίνητο έβγαινε στην παραγωγή, θεωρείται βέβαιο πως θα διέθετε και ισχυρότερο κινητήρα στη γκάμα του. Για μεγάλο χρονικό διάστημα όλοι πίστευαν ότι υπήρχε μόνο ένα «γεράκι», το οποίο ύστερα από άφθονες παρουσίες στις εκθέσεις της άλλης πλευράς του Ατλαντικού, πουλήθηκε σε συλλέκτη. Στην πραγματικότητα, ο Ghia έκτισε τρία Falcon, από τα οποία το ένα εκτίθεται στο μουσείο της Chrysler. Ακόμη ένα, βαμμένο σκούρο μπλε με λευκή μαλακή κορυφή, έμεινε για μεγάλο χρονικό διάστημα στη Βενεζουέλα. Στη συνέχεια επέστρεψε στις ΗΠΑ, όπου και βρίσκεται ως τις ημέρες μας.
CHRYSLER FALCON Σχεδιαστής: Virgil Exner Τύπος αμαξώματος: roadster Kινητήρας: Chrysler FirePower V-8 276 (Hemi) Κυβισμός: 4.523 κ.εκ. Σχέση συμπίεσης: 7.5:1 Καρμπιρατέρ: 2 Ισχύς: 170 ίπποι στις 5.200 σ.α.λ. Ροπή: 346 Nm στις 2.000 σ.α.λ. Μετάδοση κίνησης: στους πίσω τροχούς Κιβώτιο ταχυτήτων: αυτόματο PowerFlite 2 σχέσεων Ανάρτηση εμπρός: ανεξάρτητοι βραχίονες, ελικοειδή ελατήρια, υδραυλικά αμορτισέρ Ανάρτηση πίσω: άκαμπτος άξονας, φύλλα σούστας Ανώτατη ταχύτητα: 185 χλμ./ώρα 0-100 χλμ./ώρα: 11 δλ. Μήκος: 4.623 χλστ. Πλάτος: 1.734 χλστ. Ύψος: 1.299 χλστ. Μεταξόνιο: 2.667 χλστ. Ελαστικά εμπρός: 7.60 x 15 Ελαστικά πίσω: 7.60 x 15 Βάρος: 1.497 κιλά Περίοδος παραγωγής: 1955-1956 Μονάδες παραγωγής: 3
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
