Στα μέσα της δεκαετίας του '60, σε μια εποχή πλούσια σε ιδέες, παρουσιάστηκε μια σειρά εξαιρετικών πρωτότυπων με το λογότυπο της Alfa Romeo, που πέρασαν στην ιστορία για τον σχεδιασμό τους. Ένα από αυτά είναι και το Scarabeo.
Το Scarabeo γεννήθηκε ως ιδέα λίγο καιρό μετά την παρουσίαση της Tipo 33 για λογαριασμό της Autodelta, όταν ο Giuseppe Busso πρότεινε στον Orazio Satta Puliga (δημιουργό της πρώτης Giulietta) να εξελίξει ένα sport coupe με τον κινητήρα τοποθετημένο πίσω. Το αυτοκίνητο χρησιμοποίησε ως βάση του μια πιο ελαφριά εκδοχή του σωληνωτού σασί της Tipo 33. Στη συνέχεια, ο τετρακύλινδρος σε σειρά κινητήρας των 1.570 κ.εκ. της GTA τοποθετήθηκε εγκάρσια στο πίσω μέρος, μαζί με το συμπλέκτη και το κιβώτιο ταχυτήτων. Στο πλαίσιο της εξοικονόμησης κόστους οι αναρτήσεις προέρχονταν από το γαλλικής προέλευσης Renault R8, που τότε ήταν ένα από τα πιο εμπορικά μικρά οικογενειακά μοντέλα στην ευρωπαϊκή αγορά (συνδεόταν άλλωστε και με την Alfa Romeo, αφού όπως είναι γνωστό εξελίχτηκε από κοινού με την Giulia, πριν η κοινοπραξία αυτή χωρίσει τους δρόμους της).
Η επιμέλεια του αμαξώματος δόθηκε στην Officine Stampaggi Industriali (OSI), μια νέα εταιρεία σχεδιασμού που είχε ξεκινήσει εντυπωσιακά τη σταδιοδρομία της στον κλάδο του αυτοκινήτου. Το τελικό αποτέλεσμα -κομψό και ελαφρύ στο μάτι- θα διεκδικούσε δάφνες και στον τομέα των επιδόσεων, αφού σύμφωνα με την εταιρεία μπορούσε να φτάσει τα 200 χιλιόμετρα την ώρα σε τελική ταχύτητα. Το 700 κιλών Αlfa Romeo Scarabeo εμφανίστηκε για πρώτη φορά στο κοινό στο Σαλόνι Αυτοκινήτου του Παρισιού το 1966, αποσπώντας τον θαυμασμό που απολάμβανε τότε κάθε ξεχωριστή στο είδος της δημιουργία. Το γεγονός αυτό ενθάρρυνε το κτίσιμο ενός δεύτερου πρωτοτύπου, με πιο απλό αυτή τη φορά σχεδιασμό. Κάπου εκεί τελείωσαν όλα, όταν το εργοστάσιο ανακοίνωσε την πλήρη εμπλοκή της Autodelta στα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα της εποχής. Οι περικοπές για τη στήριξη της παραπάνω απόφασης περιλάμβαναν και το πρόγραμμα του Scarabeo, αφήνοντας μάλιστα ημιτελή και την τύπου barchetta εκδοχή του. Στις ημέρες μας, τα δύο πρωτότυπα βρίσκονται σε περίοπτη θέση στο Μουσείο της Alfa Romeo.
Officine Stampaggi Industriali (OSI)
Iδρύθηκε το 1960 στο Τορίνο, από τον πρώην πρόεδρο της Ghia Luigi Segre και τον Arrigo Olivetti της Fergat, που κατασκεύαζε εξαρτήματα αυτοκινήτων. Η εταιρεία, που δεν έμελλε να σταδιοδρομήσει για πολλά χρόνια, προχώρησε σε κάποιες κατασκευές αυτοκινήτων με βάση μοντέλα της Alfa Romeo, της Fiat και της Ford. Μία από τις πρώτες συμβάσεις που ανέλαβε ήταν να χτίσει το αμάξωμα του Innocenti 950 Spider, που σχεδιάστηκε το 1960 από τον νεαρό Tom Tjaarda με εντολή της Ghia. Το πιο γνωστό μοντέλο της εκτός Ιταλίας ήταν το 20M TS Coupe, που βασιζόταν στο Ford Taunus 20M. Το αυτοκίνητο σχεδιάστηκε από τον Sergio Sartorelli, περισσότερο γνωστό από τη δουλειά που έκανε το 1961 στο VW Karmann Ghia Τype 34. Περίπου 2.200 Ford 20M TS Coupe παρήχθησαν, από τα οποία εκτιμάται ότι επιζούν 200. Η εταιρεία κατασκεύασε επίσης το Ford Anglia Τοrino, που επιμελήθηκε από τον Giovanni Michelotti και κυκλοφόρησε σε 10.000 μονάδες στην Ιταλία. Ο Luigi Segre πέθανε από σκωληκοειδίτιδα το 1963, αφήνοντας την OSI χωρίς προσωπικούς δεσμούς με τη Ghia και τη Ford. Αντικαταστάθηκε από τον Giacomo Bianco, προερχόμενο από τη Fergat, όμως επί των ημερών του οι συμβάσεις συνεργασίας άρχισαν να στερεύουν. Το 1966 απολύθηκαν 2.000 εργαζόμενοι και η παραγωγή αυτοκινήτων έληξε τον Δεκέμβριο του 1967. Πέντε μήνες αργότερα, το γραφείο σχεδιασμού της ενσωματώθηκε στο αντίστοιχο τμήμα της Fiat.