Πληθωρικός, γεμάτος ενέργεια και πάθος για τους αγώνες, ο Ayrton Senna μάγεψε τον κόσμο του motorsport με την παρουσία του, και χάθηκε όσο γρήγορα ήρθε.
O Ayrton Senna da Silva γεννήθηκε στις 21 Μαρτίου 1960, στο Σάο Πάολο της Βραζιλίας. Όντας γόνος ευκατάστατης οικογένειας, τόσο ο ίδιος όσο και η αδερφή του, Vivianne, μεγάλωσαν άνετα. Η θέλησή του να ασχοληθεί με τους αγώνες δεν έγινε διαφυγή από κάτι άσχημο, ούτε προέκυψε ως ανάγκη για ένα καλό εισόδημα – εκπορεύτηκε καθαρά από την αγάπη του για το αυτοκίνητο και την ταχύτητα.
Ήταν μόλις 4 ετών όταν έπιασε στα χέρια του το πρώτο του go-kart, ενώ στα 13 του άρχισε να ασχολείται επαγγελματικά, κατακτώντας το ένα πρωτάθλημα μετά το άλλο.
Όταν ήρθε στην Ευρώπη, κατάφερε να στεφθεί πρωταθλητής σε διάφορες κατηγορίες μονοθέσειων πέντε φορές μέσα σε τρία χρόνια. Ήταν τόσο σπουδαίες οι εμφανίσεις του που έκαναν ακόμα και τον Sir Frank Williams να του δώσει μία ευκαιρία να οδηγήσει ένα μονοθέσιο της ομάδας του, χωρίς όμως να τον επιλέγει για το roster του.
Το 1984 πήρε το βάπτισμα του πυρός στη Formula 1. Η πρώτη σημαντική έκλαμψη οδηγικής ιδιοφυίας του Senna ήρθε στο βρεγμένο Μονακό, στην πιο απαιτητική χάραξη του Πρωταθλήματος, την οποία συναντούσε για πρώτη φορά. Με την επιεικώς απαράδεκτη Toleman πλησίαζε -με ρυθμό 3 δλ. στο γύρο μερικές φορές- τον επικεφαλής Prost με τη McLaren (μακράν το καλύτερο μονοθέσιο εκείνης της χρονιάς), όταν ο αλυτάρχης, Jacky Ickx, διέκοψε πρόωρα τον αγώνα και χάρισε τη νίκη στον Γάλλο.
Ως εκ τούτου, ήταν λογικό ότι η πρώτη του νίκη θα ερχόταν σε βρεγμένη πίστα.
Το 1985 μεταβαίνει στη Lotus, η οποία διέγνωσε το ταλέντο του και θέλησε να εξασφαλίσει άμεσα τις υπηρεσίες του. Στον τρίτο αγώνα της χρονιάς, κατακλυσμιαία πλημμύρα «έπνιξε» το Εστορίλ, και ο Senna απλώς «περπάτησε στο νερό», για να τερματίσει 1 λεπτό εμπρός από οποιονδήποτε άλλον. Εκείνος ο αγώνας ήταν η αρχή των πάντων για την καριέρα του Βραζιλιάνου, που δεν αργούσε να εκτοξευτεί στα αστέρια.
Μετά από συνολικά τρεις χρονιές με τη Lotus, κατά τις οποίες κατέκτησε 6 νίκες και 16 pole positions, μετέβη στη McLaren, στην πρώτη της χρονιά με τους κινητήρες της Honda.
Στα χρόνια με την ομάδα του Woking πέτυχε τα μεγαλύτερα επιτεύγματά του (3 πρωταθλήματα, 35 νίκες, 49 pole positions), αλλά είχε και τη μεγαλύτερη κόντρα του. Ο Alain Prost υπήρξε άσπονδος εχθρός του, και ήθελε όσο τίποτα στον κόσμο να τον κερδίσει και να κατακτήσει την κορυφή.
Το κατάφερε, παρά τα ιδιαίτερα αμφιλεγόμενα συμβάντα στη Suzuka το 1989 και το 1990, και ανάγκασε τον Γάλλο να αλλάξει ομάδα, γιατί δεν άντεχε άλλο τη συνύπαρξη μαζί του.
Η πίστη του στον Θεό τον έκανε να πιστεύει περισσότερο και στον ίδιο του τον εαυτό, αν και προς το τέλος της καριέρας του είχε αναγνωρίσει πως δεν ήταν άτρωτος, και πως θα έπρεπε να είναι πλέον πιο προσεκτικός στην πίστα. Οι παράτολμες κινήσεις του, οι ριψοκίνδυνες τακτικές του και το αίσθημα ότι μπορεί να κινηθεί μόνιμα και σταθερά στο όριο, ήταν χαρακτηριστικά του Senna– χαρακτηριστικά που τον κατέστησαν ιδιαίτερα αγαπητό στον κόσμο, και -πιο σημαντικό- τον καθιέρωσαν στο πάνθεον των οδηγών.
Μιλούσε με πάθος για αυτό που έκανε, αλλά τα μάτια του έλαμπαν περισσότερο από κάθε άλλη φορά όταν αναφερόταν στα χρόνια του στα καρτ. Εκεί θεωρεί πως ήταν πιο αγνή, καθαρή μορφή αγώνων. Ως άνθρωπος, μισούσε τα πολιτικά παιχνίδια, κάτι που ερχόταν σε πλήρη αντίθεση με τη λογική του Prost και στη στενή σχέση που είχε με τη διοίκηση της F1.
Αυτό, πάντως, δεν αναιρεί το γεγονός ότι κι ο ίδιος ο Senna είχε τους συμμάχους του στο σπορ. Δεν είναι μυστικό ότι η Honda έδειχνε την προτίμησή της στον Βραζιλιάνο, παραδίδοντας κινητήρες στη McLaren με την υπογραφή «ειδικά φτιαγμένοι για τον Ayrton» – κάτι που αποκάλυψε ο Prost στο βιβλίο του Will Buxton ‘My greatest defeat’.
Όταν η Honda αποχώρησε από την ομάδα και η McLaren πήρε την κατιούσα, ο Senna υπέγραψε με τη Williams, που μόλις είχε πάρει δύο συνεχόμενους τίτλους με τον Mansell και Prost.
Την Πρωτομαγιά του 1994, θα έχανε τη ζωή του στην Imola, στη στροφή Tamburello. Ο χαμός του, αν και αιφνίδιος, κατάφερε να δώσει ζωή σε πολλούς άλλους οδηγούς για τα επόμενα χρόνια, αφού στάθηκε η αφορμή για τη βελτίωση της ασφάλειας του σπορ, τόσο στο κομμάτι των μονοθέσιων, όσο και σε αυτό των σιρκουί.
Σαν τραγική ειρωνεία, στις αρχές εκείνης της χρονιάς, είχε δηλώσει: «Θέλω να ζήσω στο όριο, με ένταση. Δεν θα ήθελα να ζω υποφέροντας από κάποια αρρώστια ή τραυματισμό. Αν έχω ποτέ ένα ατύχημα που ίσως να μου στοιχίσει τη ζωή, θα ήθελα να φύγω μεμιάς.»
Σήμερα, η κληρονομιά του συνεχίζεται με το Ινστιτούτο Senna, που φροντίζει για την εκπαίδευση χιλιάδων παιδιών στη Βραζιλία, που δεν έχουν τη δυνατότητα να μορφωθούν._Δ.Μ.
Στατιστικά της καριέρας του στη Formula 1:
• Σεζόν: 1984 – 1994
• Ομάδες: Toleman, Lotus, McLaren, Williams
• Εκκινήσεις: 161
• Πρωταθλήματα: 3 (1988, 1990, 1991)
• Νίκες: 41
• Βάθρα: 80
• Pole positions: 65
• Ταχύτεροι γύροι: 19