Η Giulietta Spider, πρόγονος της Duetto, πρωταγωνίστησε σε ταινίες των Fellini και Antonioni στις αρχές του 60. Αυτές οι συμμετοχές ήταν απλά η πρόβα, πριν το ιταλικό στιλ φτιάξει τις βαλίτσες του για το Hollywood.
«Είναι ένα πολύ φιλικό αυτοκίνητο. Επίσης, πολύ όμορφο». Αυτά είναι τα λόγια ενός εξαιρετικού οδηγού και τζέντλεμαν. Ο θρυλικός Steve McQueen, το καλοκαίρι του 1960 προσκλήθηκε από το περιοδικό Sports Ιllustrated για να δοκιμάσει το Ιταλικό spider, παρέα με άλλους «γρήγορους φίλους». Το αυτοκίνητο δοκιμής ήταν μια από τις πρώτες Alfa Romeo 1600 Spider που έφτασε στις ΗΠΑ, λίγους μόνο μήνες μετά την αποκάλυψη του μοντέλου στο Σαλόνι Αυτοκινήτου της Γενεύης. Τα λόγια του McQueen συμπυκνώνουν όλη την ουσία της Duetto και το χαρακτήρα της Alfa Romeo: ομορφιά και οδηγική απόλαυση. Η γνώμη του Steve McQueen είχε βεβαίως βαρύνουσα σημασία, αφού εκτός από κορυφαίος ηθοποιός, ήταν φανατικός συλλέκτης αυτοκινήτων, αλλά και εξαιρετικός οδηγός αγώνων, έχοντας τερματίσει δεύτερος γενικής κατάταξης στις 12 Ώρες του Σέμπρινγκ το 1970.
Ένα χρόνο αργότερα ο νεαρός Dustin Hoffman οδηγούσε μια Duetto, συνοδεία με τη μουσική των Simon & Garfunkel, στην ταινία «Ο Πρωτάρης». Σκηνές που σήμερα αποτελούν σημεία αναφοράς για το χώρο του κινηματογράφου και οδήγησαν στην επιλογή της Duetto για εκατοντάδες ταινίες και τηλεοπτικές σειρές. Όταν ο πρωταθλητής Muhammad Ali απέκτησε μια Duetto, παραφράζοντας τη φράση Float like a butterfly, sting like a bee (Πετάω σαν πεταλούδα, τσιμπάω σαν μέλισσα), διάλεξε η πινακίδα κυκλοφορίας της Alfa Romeo του να γράφει Ali Bee.
Η ιστορία της Giulietta Spider επίσης περιλαμβάνει έναν πρωταγωνιστή με το όνομα Hoffman. Όχι τον ηθοποιό, Dustin, αλλά τον επιχειρηματία Max Edwin Hoffman, έναν πρώην οδηγό αγώνων που αναγκάστηκε λόγω των Ναζί να εγκαταλείψει την Αυστρία και να μεταναστεύσει στις ΗΠΑ, όπου λίγα χρόνια αργότερα έγινε ο σημαντικότερος εισαγωγέας Ευρωπαϊκών αυτοκινήτων στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Ο Max ήταν κάτι πολύ περισσότερο από έναν απλό μεταπωλητή. Είχε πλήρη γνώση της αγοράς και έδινε τις συμβουλές του για την επιλογή εμπορικών πολιτικών, πρότεινε τη δημιουργία ειδικών εκδόσεων και ήταν ο ηθικός αυτουργός της δημιουργίας μερικών εκ των πλέον ποθητών σπορ αυτοκινήτων που δημιουργήθηκαν ποτέ, μια εκ των οποίων είναι η Giulietta Spider. Ήταν μια «κυρία» που έγινε πραγματική ψύχωση για τον Hoffman. Ζήτησε τη δημιουργία της από την Alfa Romeo αμέσως μόλις πρωτοαντίκρισε την Giulietta Sprint το 1954. Πίστευε ότι θα γινόταν το ιδανικό αυτοκίνητο για την Ανατολική ακτή του Ειρηνικού, όντας σίγουρος ότι όλοι στο Hollywood θα ήθελαν να την αποκτήσουν. Ήταν τόσο σίγουρος για την επιτυχία που ήταν πρόθυμος να αγοράσει εκατοντάδες αυτοκίνητα πριν ακόμα δει τα τελικά σχέδια.
Ο Hoffman κατάφερε να πείσει τους Francesco Quaroni και Rudolf Hruska και έτσι ξεκίνησε ο σχεδιασμός του μοντέλου. Οι δύο σημαντικότεροι σχεδιαστικοί οίκοι της εποχής, Bertone και Pinin Farina, διασταύρωσαν τα μολύβια τους. Ο Bertone παρουσίασε μια ακραία έκδοση που βασιζόταν στην 2000 Sportiva του Franco Scaglione. Σφηνοειδές εμπρός μέρος, αεροδυναμικά φώτα και επιμηκυμένα πίσω φτερά. Η αφαιρετική πρόταση του Pinin Farina σχεδιάστηκε από τον Franco Martinengo και βασίστηκε στην κομψότητα και τις κλασσικές αναλογίες των επιφανειών της.
«Η όμορφη νεαρή κυρία», όπως της περιέγραψε ο Pinin Farina, διέθετε πανοραμικό παρμπρίζ και συρόμενα πλαϊνά παράθυρα. Επίσης δεν είχε χερούλια στις πόρτες. Αντ’ αυτού ένα σχοινί αναλάμβανε αυτή τη λειτουργία. Αργότερα το μοντέλο απέκτησε συμβατικό παρμπρίζ, κανονικά παράθυρα, αναδιπλούμενη οροφή, καθώς και χερούλια. Ήταν ένα αυθεντικό σπορ αυτοκίνητο με εξαιρετικές επιδόσεις. Η Spider εφοδιαζόταν με τον κινητήρα της Giulietta. Τετρακύλινδρος με κυβισμό 1.290κ.εκ. απέδιδε 65 ίππους και επιτάχυνε το αυτοκίνητο μέχρι τα 155χλμ./ώρα τελικής ταχύτητας. Η ιπποδύναμη συνέχισε να αυξάνεται στις μετέπειτα εκδόσεις και το 1958 έφτασε τους 80 ίππους στην Spider Veloce. Η Giulietta Spider λατρεύτηκε από το σινεμά. Ο Fellini της έδωσε ρόλο στο La Dolce Vita και ο Antonioni τη διάλεξε για αυτοκίνητο του Alain Delon στο The Eclipse. Το αυτοκίνητο έγινε ένα σύμβολο. Λατρεύτηκε από τους διάσημος και το ήθελαν όλοι. Κάποια στιγμή ήρθε η ώρα που θα έπρεπε να δημιουργηθεί η απόγονος της Giulietta Spider. Ο Luraghi και η ομάδα του ήξεραν πως το να έφτιαχναν ένα τέλειο αυτοκίνητο δεν θα ήταν αρκετό. Χρειαζόταν να έχει ένα ξεχωριστό χάρισμα και μια μοναδικά αύρα. Ακόμα και η παρουσίαση του μοντέλου θα πρέπει να ήταν ένα εξαιρετικό γεγονός, κάτι, σαν μια βασιλική στέψη.
Η Alfa Romeo για την παρουσίαση στις Η.Π.Α. οργάνωσε μια διατλαντική κρουαζιέρα προσκαλώντας διάσημους από τον επιχειρηματικό χώρο, τον αθλητισμό και τη μόδα. Στο πλοίο βρέθηκαν περισσότεροι από 1.300 VIPs, μεταξύ των οποίων ο Vittorio Gassman, η Rossella Falk και η σοπράνο Anna Moffo. Το Ιταλικό υπερωκεάνιο Raffaello απέπλευσε από τη Γένοβα προς τη Νέα Υόρκη, με μία στάση στις Κάννες με αφορμή και το Φεστιβάλ Κινηματογράφου που διεξαγόταν εκεί. Κατά τη διάρκεια της κρουαζιέρας 3 νέες Spider ήταν τοποθετημένες στη γέφυρα του πλοίου, μια πράσινη, μια λευκή και μια κόκκινη. Εστιάζοντας στην Ιταλική φύση του προϊόντος, η Alfa Romeo ξεκίνησε την καμπάνια Made in Italy τουλάχιστον μια δεκαετία πριν την επίσημη έναρξη της.
Η Alfa Romeo Spider 1600 βασίστηκε στην Giuia, είχε μικρότερο μεταξόνιο στα 2.250χλστ., ενώ τα μηχανικά της μέρη είχαν δανειστεί από την Giulia Sprint GT Veloce, μια εξέλιξη της Sprint GT. Στο λανσάρισμα της, η Duetto, εφοδιαζόταν με τον κλασσικό 4κυλινδρο κινητήρα από ελαφρύ κράμα αλουμινίου με τους δύο εκκεντροφόρους. Η απόδοση ήταν 108 ίπποι, οι οποίοι είχαν να κινήσουν λιγότερο από 1.000 κιλά. Η τελική ταχύτητα του αυτοκινήτου ήταν 185χλμ./ώρα. Η αναζήτηση ονόματος για το μοντέλο αποτελεί από μόνη της μια ξεχωριστή ιστορία. Έγινε ένας σχετικός διαγωνισμός μεταξύ των αντιπροσώπων της μάρκας στην Ευρώπη και τελικά επιλέχθηκε το όνομα Duetto. Δυστυχώς όμως επειδή υπήρχε ένα μπισκότο σοκολάτας με το ίδιο όνομα, τελικά το νέο μοντέλο παρουσιάστηκε απλά ως Alfa Romeo Spider 1600.
Το όνομα Duetto επίσημα εγκαταλείφθηκε, παρόλα αυτά έμεινε στο μυαλό των φίλων της μάρκας που το χρησιμοποίησαν σαν υποκοριστικό για όλες τις γενιές του μοντέλου. Παράλληλα η Spider του 1966, το πρώτο μοντέλο της σειράς και το τελευταίο αριστούργημα του Battista Pinin Farina, πήρε το όνομα Cuttlefish Bone, λόγω του ελλειψοειδούς σχήματος της που θύμιζε το κόκκαλο του καλαμαριού. Το δεύτερο μοντέλο της σειράς, η Coda Tronca του 1969, ξεχώριζε για το για λόγους αεροδυναμικής κοντύτερο πίσω μέρος της.
Το τρίτο μοντέλο της σειρά η Aerodinamica του 1983 πήρε το όνομα της από τις εκτεταμένες δοκιμές στην αεροδυναμική σήραγγα, ενώ η τελευταία γενιά του 1989, με το όνομα IV Series ξεχώριζε για τις καθαρές γραμμές που θύμιζαν τις ρίζες του μοντέλου. Τέσσερις γενιές και περισσότερες από 124.000 μονάδες μέσα σε 28 χρόνια. Η Duetto αποτελεί αναμφίβολα το μακροβιότερο μοντέλο της Alfa Romeo.
Δελτίο Τύπου