Ευθύνη μας το ποτήρι να ξεχειλίζει, υποχρέωσή μας να πάμε στο βουνό για το Ράλλυ Ακρόπολις και με τον τρόπο μας να ψηφίσουμε ξανά «Ελλάδα» σε όλα τα επίπεδα.
Οι Έλληνες κάνουν τη διαφορά στη λίστα των συμμετοχών, και από τις ηρωικές προσπάθειες της ασπρόμαυρης εποχής, φτάσαμε σε αποτελέσματα με πλουραλισμό σε ονοματεπώνυμα, γραμμένα στο ιδιαίτερα προσεγμένο λεύκωμα του αγώνα. Για τον Έλληνα ερασιτέχνη, σήμερα, στόχος είναι η αξιοπρέπεια, με σοβαρές και σταθερές επιδόσεις, αποτέλεσμα της αναβαθμισμένης ποιότητας ομάδων και πληρωμάτων, συνδεδεμένης με την επιστροφή του αγώνα στο WRC.
«Team Greece»
Το περιβραχιόνιο στους «Σιρόκο»-Ανδριόπουλο με την εμβληματική Alpine Renault A110 και, όντας δις στο 2ο σκαλί του βάθρου, άγγιξαν το θαύμα. Με το δικό τους στυλ και με τον αθόρυβο και διακριτικό τρόπο που χαρακτήριζε αυτόν τον ευγενή και πεισματάρη Έλληνα, τον διοπτροφόρο Τάσο Λιβιεράτο. Στήριγμά του ο ευφυέστατος συνοδηγός του, Μίλτος Ανδριόπουλος, επίσης γεννημένος νικητής, και μια ομάδα-πρότυπο για την εποχή, σε προδιαγραφές WRC. H Alpine, κόσμημα από τη Διέπη, άψογα συντηρημένη, με όλες τις εξελίξεις του εργοστασίου, και αν ο Τεριέ και ο Άντερσον την οδηγούσαν υπερστρέφοντας, ο Τάσος την οδηγούσε με πιο ήρεμες και ουσιώδεις γραμμές, σε πατήματα Νικολά στο χώμα και Αντρουέ στην άσφαλτο. Συνταγή που το 1977 δεν ακολούθησε με το Violet, το δεξιοτίμονο BIC-Datsun 710, που το οδηγούσε ξεκολλημένο, εντυπωσιάζοντας και δύσπιστους.
Αντίστοιχα, οδήγησε με αξιοπρέπεια την απαιτητική Lancia Stratos, ένα καθαρόαιμο από το χέρι του περίφημου Μαλιόλι, που υπήρξε βασικός συνεργάτης του εργοστασίου. Συμμετοχή με την υποστήριξη της Λάμδα, σφραγίδα της φιλίας του με τον ιδρυτή της, τον αείμνηστο Χρήστο Δαμάσκο. Βαθιά η φιλία του και με τον Μανώλη Μακρινό, συνοδηγό του το 1977, το 1978 και το 1980, με τον Κώστα Φερτάκη να είναι δίπλα του το 1979, σε προσπάθεια για την υπέρβαση.
Οι σωματοφύλακες
Από τον Γιώργο Μοσχού προέκυψε η καθιέρωση του Έλληνα σε εργοστασιακό μπάκετ. Αυτός ο βιρτουόζος του βολάν, που αδυνατούσες να αντιγράψεις, ήρθε από τα σαλόνια στα αλώνια. Οι Έλληνες της Nissan, ομάδα με ποιότητα και τσαγανό που δεν προκύπτει στο WRC, τον έπεισαν να… προδώσει τους αγώνες ταχύτητας. Οδήγησε με ατού την αξιοπιστία του αυτοκινήτου και της ομάδας μας το δύστροπο «710». Δίπλα του οι Κελεσάκος και Αρκέντης. Ζωγράφισε με το αγαπημένο του Violet PA10, με τους Αλέξη και Γιάννη Κωνσταντακάτο, ενώ ήταν διακριτικός με το GT. Αμέσως μετά, έδεσε περίφημα, ως πραγματικός μαέστρος, με το Nissan 240 RS. Μαγική εικόνα, «Γιώργος Μοσχούς-Κώστας Φερτάκης-Δημήτρης Βαζάκας – Nissan 240 RS». Ήταν τα πατήματά του οπουδήποτε και ο ήχος του κινητήρα σε κρεσέντο με τα βράχια και τις πέτρες που δημιούργησαν σύνολο με διαχρονική αξία. Μοναδικός, όπως τον έζησαν ο θεατής, οι συνοδηγοί και οι μηχανικοί του.
Η υπέρβαση ήρθε από τον «Ιαβέρη», με σταθερές αξίες το Ford Escort και τον Κωστή Στεφανή, και έγραψαν ιστορία με αποτέλεσμα, όπως το 1979, αλλά, το κυριότερο, με επιδόσεις, όπως ουδείς στην ελληνική αγωνιστική σκηνή. Έπαιρνε το 100% από κάθε αυτοκίνητο, αλλά και έδινε αντίστοιχα το δικό του, για επιδόσεις ανταγωνιστικές σε σχέση με ξένους επαγγελματίες. Μέρος της φιλοσοφίας του ήταν να κερδίσει αυτούς που θαύμαζε. Επιδόσεις χωρίς εκπτώσεις σε επίπεδο Γενικής από τον «Ιαβέρη», πέρα από κατηγορίες και κλάσεις, όπου δεν έλειψαν οι Έλληνες πρωταγωνιστές, όπως οι Γκάλλο-Βασιλειάδης, με τους γίγαντες της Α5-6 -συνήθως με Toyota- να δίνουν υπεραξία και ενδιαφέρον στην ελληνική παρουσία.
Sir John της σύγχρονης εποχής ο «Τζίγγερ», και στα πλήκτρα μας η ιστορία του αρχίζει το 1987 με τη Lancia, με σταθερή αξία δίπλα του τον Κώστα Στεφανή. Ο Κ.Σ., με σημαντικό ρόλο ευθύνης και στη δημιουργία της Genesis. Κορυφαία αγωνιστική ομάδα, με εξαιρετικούς μηχανικούς, που συντόνιζε ένας καταπληκτικός άνθρωπος, ο κ. Νίκος Πάνος, με υλικά από το πάνω ράφι της Abarth – έργο Ανδρέα Αρκέντη. Dream-team που την τοποθετείς δίπλα στο Jollyclub, ενώ την κατατάσσεις με την ομάδα μπάσκετ του ΠΑΟ της εποχής του Παύλου Γιαννακόπουλου. «Τζίγγερ»-Στεφανής, πολλάκις πρωταθλητές και με σερί πέντε πρώτες θέσεις ανάμεσα στους Έλληνες στο Ράλλυ Ακρόπολις, αξιοποιώντας όλη τη σειρά των Lancia Delta, όντας εξαιρετικοί και με τη Celica ST-165 το 1992.
Ντ’ Αρτανιάν ο Άρης Βωβός. Για πολλούς της νεότερης εποχής, κορυφαίος. Για κάποιους, όπως ο υπογράφων, ο καλύτερος στο χώμα και ένας σπουδαίος άνθρωπος, αρσενικός σε οδήγηση και συμπεριφορά. Απλώς φίλος. Σημεία αναφοράς ο έλεγχος της πολύ υψηλής ταχύτητας με έναν σπάνιο τρόπο κλάσης top-10 στο WRC, όπως απέδειξε. Κοντά στη θέση «5», με όλους μέσα το 1997, με το Μαμιδάκης-Impreza και με τον Γιάννη Αλβανό. Με τον Γιάννη στην Corolla, όπως και με τον «ΕΛ-ΕΜ» σε όλα τα Subaru, όπως και με Focus. Κορυφαίο αποτέλεσμά του στο Ράλλυ Ακρόπολις η 1η θέση, με τον Κώστα Στεφανή και την Genesis HF το 1995, αλλά ο θεατής οπισθοχωρούσε, χειροκροτούσε και θαύμαζε τα περάσματα με τα Impreza. Θύμιζε τον «Ιαβέρη» μιας άλλης εποχής, και αν ρωτήσεις τον ίδιο τον Αρμόδιο Βωβό ποιος είναι ο καλύτερος, χαμογελάει αφοπλιστικά και απαντάει με τον ορθολογιστικό τρόπο του πολιτικού μηχανικού: «Δε συγκρίνονται, διαφορετικές εποχές».
Ο διάδοχος
Συμπληρώνει είκοσι χρόνια ο Λάμπρος Αθανασούλας, με χρυσό παλμαρέ στο Ράλλυ Ακρόπολις σε WRC, σε ERC και ξανά σε WRC – χάρη στην πολιτεία και στην ομάδα που το διοργανώνει. Έντιμα και με συνέπεια, ό,τι άλλωστε χαρακτηρίζει τον Λάμπρο. Ό,τι εκτίμησαν στη Hyundai Ελλάς και τον εμπιστεύονται για τρίτη συνεχόμενη χρονιά, και αυτός ο τύπος, σπουδαγμένος μηχανικός, όπως ο Βωβός και ο αδελφός του Παύλος -επίσης με ιστορία στο ΡΑ-, εμπνέει εμπιστοσύνη ακόμα και σε όσους τολμούν και τον αμφισβητήσουν. Διδάχθηκε να μην πληγώνει και να μην προδίδει, όντας ευθύς.
Η εμπιστοσύνη του εκφράζεται περίφημα στο αγωνιστικό του με το «4ΤΡΟΧΟΙ» στα φτερά και στη σχέση του με τον συνοδηγό του, Νίκο Ζακχαίο.
Σε πλήρη σύνθεση στον επετειακό αγώνα οι Έλληνες, και ο Ηλίας Παναγιωτούνης θα είναι δίπλα στον Χρυσόστομο Καρέλλη (C3-R5), ενώ σημαιοφόροι είναι οι Γιώργος Κεχαγιάς-Χρήστος Κουζιώνης και Παναγιώτης «Ρουστέμης»-Νικόλας Πετρόπουλος. Gentlemen-team οι Βασίλης και Γιάννης Βελάνης, νεοφερμένοι με αξιώσεις οι Μάριος Ξανθάκος-Νικόλας Καραθανάσης, όλοι με Skoda.
Η «ελληνική ομάδα», με προστιθέμενη αξία από τους Σερδερίδη και Τσουλόφτα. Ο Κύπριος με βλέψεις στη Γενική του WRC2. Στην ελληνική σύνθεση θα δούμε και εξαιρετικούς στο WRC3, όπως και τους τρομοκράτες με τα Rally4. Αυτονόητο ότι περιμένεις να χειροκροτήσεις τους Καλτσούνη-Περίδη με Corsa R4, ενώ φεύγεις μετά και το πέρασμα του ουραγού, Αττάρτ._ Σ. Χ.
Φωτογραφίες: Αρχείο 4Τ
