Οι εορτασμοί για την 50η επέτειο του Opel GT ξεκινούν τον Μάιο, στην δημοφιλή έκθεση κλασικών αυτοκινήτων Bodensee-Klassik.
Nur Fliegen ist schöner: μόνο το να πετάς είναι καλύτερο. Αυτή η φράση ήταν το διαφημιστικό σλόγκαν του Opel GT, που πέρασε για πρώτη φορά από τη γραμμή παραγωγής πριν από 50 χρόνια. Η καριέρα του ξεκίνησε στο Σαλόνι της Φρανκφούρτης το 1965, όπου η εταιρεία παρουσίασε ένα διθέσιο σπορ μοντέλο. Με αεροδυναμικό αμάξωμα, χαμηλό εμπρός τμήμα με αναδιπλούμενους προβολείς, φουσκωμένους θόλους τροχών και αιχμηρό πίσω τμήμα, το αυτοκίνητο δεν είχε καμία σχέση με οτιδήποτε είχε παρουσιάσει μέχρι τότε. Χάρη στις πλούσιες καμπύλες του, πολύ σύντομα άρχισαν να το αποκαλούν Coke Bottle Shape, που υποδήλωνε το σχήμα μπουκαλιού της Coca Cola. Αρχικά, η Opel περιέγραφε το Experimental GT ως μία μελέτη υψηλών επιδόσεων. Είχε σχεδιαστεί από τον Erhard Schnell και την ομάδα του στο ολοκαίνουργιο τότε Styling Studio στο Rüsselsheim. Το GT έτυχε ενθουσιώδους υποδοχής, τόσο από τα μέσα ενημέρωσης όσο και από το κοινό. Σαν αποτέλεσμα, έξι χρόνια μετά το πρώτο σχέδιο και μόλις τρία αφότου δόθηκε το πράσινο φως για το project, το πρωτότυπο GT έγινε αυτοκίνητο παραγωγής.
Το πρώτο Opel GT πέρασε από τη γραμμή συναρμολόγησης το 1968, και ήταν ένα πρώτο δείγμα γαλλο-γερμανικής συνεργασίας. Χάρη σε προηγούμενα κοινά projects, ο κατασκευαστής αμαξωμάτων Chausson and Brissoneau & Lotz ήταν δοκιμασμένος εταίρος για την Opel και η γαλλική εταιρία ανέλαβε τη δημιουργία των πρεσαριστών πάνελ, τη συγκόλληση, τη βαφή και την εγκατάσταση εσωτερικού του GT, πριν σταλεί στη Γερμανία για την τελική συναρμολόγηση του πλαισίου και του συστήματος κίνησης. Οι αγοραστές του GT μπορούσαν να επιλέξουν από δύο τετρακύλινδρους κινητήρες, έναν 1.1L με 60 hp από το Kadett και έναν 1.9L με 90 hp από το Rekord. Το GT 1900 έγινε ιδιαίτερα δημοφιλές από την πρώτη στιγμή. Η τελική ταχύτητα των 185 km/h και η επιτάχυνση 0 -100 km/h σε 11,5 δευτερόλεπτα ήταν αυτό που ζητούσαν οι αγοραστές. Οι πίσω τροχοί κινούνταν μέσω ενός τετρατάχυτου μηχανικού κιβωτίου. Οι Ευρωπαίοι πελάτες ελάχιστα παρήγγειλαν το προαιρετικό, τριτάχυτο αυτόματο κιβώτιο, αλλά στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού το συγκεκριμένο ήταν άκρως δημοφιλές.
Με χαμηλό κέντρο βάρους, ανθεκτικό αμάξωμα και δυναμικό πλαίσιο, το GT ήταν ιδανικό για το μηχανοκίνητο αθλητισμό. Για παράδειγμα, τα Conrero GT σημείωσαν πολυάριθμες επιτυχίες σε αγώνες μεγάλων αποστάσεων στις αρχές της δεκαετίας του 1970. Το 1971, ο Dr. Georg von Opel, εγγονός του ιδρυτή της εταιρίας, μετέτρεψε το GT σε ηλεκτρικό, που έφτανε στην τελική ταχύτητα των 189 km/h και σημείωσε αρκετά παγκόσμια ρεκόρ. Τον Ιούνιο του 1972, η Opel κατασκεύασε ένα πετρελαιοκίνητο GT που κατέρριψε δύο παγκόσμια ρεκόρ και 18 διεθνή ρεκόρ στην πίστα δοκιμών του Dudenhofen. Η τελική ταχύτητα των 197 km/h σε 1.000 m δημιούργησε αίσθηση για μοντέλο diesel της εποχής. Το 1969 όλα έδειχναν ότι ένα όνειρο θα μπορούσα να γίνει πραγματικότητα για τους λάτρεις των cabrio αυτοκινήτων, όταν η Opel παρουσίασε το Aero GT convertible με ηλεκτρικό, αναδιπλούμενο πίσω παρμπρίζ και αφαιρούμενη οροφή στη Φρανκφούρτη. Όμως, το αυτοκίνητο παρέμεινε σε στάδιο σχεδιαστικής μελέτης.
Το GT εξακολουθούσε να συναρπάζει μέχρι το τέλος της παραγωγής του, το 1973. Χάρη στις επιδόσεις, τη σχεδίαση και την ελκυστική τιμή, η δημοτικότητά του ξεπέρασε κάθε προσδοκία. Η συνολική παραγωγή έφτασε τις 103.463 μέσα σε πέντε μόλις χρόνια. Όχι μόνο οι Ευρωπαίοι αλλά και οι Βορειοαμερικανοί πελάτες αγάπησαν το σπορ αυτοκίνητο της Opel, που εξακολουθεί να έχει ακόμα και σήμερα πολλούς οπαδούς και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού.