1992: H μεγάλη νίκη του Σένα στο Μονακό

H μεγάλη νίκη του αξέχαστου Βραζιλιάνου παγκόσμιου πρωταθλητή Άιρτον Σένα στο Μονακό, έτσι όπως την έζησαν και την περιέγραψαν οι 4Τροχοί στο τεύχος του Ιουνίου 1992.

O Άιρτον Σένα, εκμεταλλευόμενος έναν κακά σφιγμένο τροχό στο αυτοκίνητο του Νάιτζελ Μάνσελ, διαταράσσει το ήσυχο Μονακό και κερδίζοντας τον κλασικό αγώνα σπάει το σερί του Βρετανού, που ακόμη μία φορά ήταν σε συνδυασμό με τη Γουίλιαμς Ρενό, ο κυρίαρχος του παιχνιδιού.

O Μάνσελ ήθελε τη νίκη για χίλιους δύο λόγους. Νίκη στο πριγκιπάτο σε επίπεδο πρεστίζ ισοδυναμεί με έναν ίσως και περισσότερους τίτλους. Πόσο μάλιστα αν οδηγείς αυτοκίνητο με γαλλικό κινητήρα. Τη νίκη ήθελε και ο μεγάλος χαμένος της χρονιάς ο Ρικάρντο Πατρέζε. Μόνιμος κάτοικος Μονακό ο Ιταλός έχει και τις περισσότερες συμμετοχές στον διαφορετικό αυτό αγώνα. Τη νίκη όμως ήθελαν και οι Αλεζί, Σουμάχερ που αντιμετώπιζαν αισιόδοξα το γεγονός.

Και ο Αιρτον Σένα; O καλύτερος όλων των εποχών; Αν η ενεργητική ανάρτηση της Γουίλιαμς δουλέψει, σε συνδυασμό με το αυτόματο κιβώτιο και το σύστημα που δεν επιτρέπει στους τροχούς να σπινάρουν, σημειώστε Μάνσελ: 6 νίκες σε 6 αγώνες, δήλωνε ρεαλιστικά ο βραζιλιάνος. Από την πλευρά του ο Ρον Ντένις το αφεντικό της Μακλάρεν Χόντα, πίστευε ότι αν στη σειρά εκκίνησης ο Παγκόσμιος Πρωταθλητής σταθμεύσει το λευκό κόκκινο αυτοκίνητο με το νούμερο 1 στην πρώτη γραμμή τότε τα πάντα μπορούν να συμβούν. O Σένα ξεπέρασε εαυτόν στις δοκιμές αλλά δεν κατάφερε τίποτα καλύτερο από τον τρίτο χρόνο πίσω από τα δύο βρετανο-γαλλικά αυτοκίνητα και μόλις ταχύτερος από τον Αλεζί που ήταν ταχύς ακόμη και με τα ρεζερβουάρ της Φεράρι γεμάτα με καύσιμα.

Την εξάδα στην αφετηρία συμπλήρωναν οι Μπέργκερ, Σουμάχερ στην πρώτη επίσκεψη του νεαρού Γερμανού στα πριγκιπικά εδάφη. Με το πράσινο φως, ο Νάιτζελ Μάνσελ και το μονοθέσιο με το νούμερο 5 τέθηκαν επικεφαλής διαλύοντας τις ψευδαισθήσεις των αντιπάλων συνδυασμών. Μετά από 10 γύρους ο Μάνσελ ήταν 10 δλ ταχύτερος του Σένα που ξεκαθάρισε με το δικό του γνωστό στιλ επιπέδου… Πατρέζε, Αλεζί, Σουμάχερ που είχαν το δικό τους αγώνα.

Όλα έδειχναν ότι Γάλλοι και Βρετανοί θα πανυγηρίσουν έξαλλα τη μεγάλη νίκη μέχρι 8 γύρους πριν το τέλος οπότε ο μυστακοφόρος επικεφαλής του Πρωταθλήματος διατάραξε την ησυχία των πιτς εισβάλλοντας στον κατάλληλα διαμορφωμένο χώρο. Οι τεχνικοί θα σφίξουν το κεντρικό μπουλόνι του πίσω τροχού και ο Μάνσελ θα ξαναμπεί σαν τον άνεμο στην πίστα. Στο δρόμο του θα βρεί τον Αιρτον Σένα που έχει περάσει πρώτος. Για οκτώ γύρους κανείς δεν παρακολούθησε τον αγώνα καθιστός είτε σε ζωντανή, είτε σε τηλεοπτική μετάδοση. O έμπειρος Σένα κλείνει έξυπνα όλες τις πόρτες και, παρόλη την προσπάθεια του Μάνσελ θα κερδίσει για πέμπτη φορά το γκραν πρι του Μονακό.

Οποιοσδήποτε στη θέση του θα έκανε το ίδιο, δήλωσε αμέσως μετά τον τερματισμό ο καταβεβλημένος Μάνσελ, που τερμάτισε δεύτερος μπροστά από τους Πατρέζε, Σουμάχερ, Μπράντλ με τις Μπενετόν-Φορντ και τον Μπερτράν Γκασό που εξασφάλισε τον πρώτο βαθμό με τη Βεντουρί-Λαμποργκίνι. Ακόμη μια φορά ο διαφορετικός αυτός αγώνας που το πείσμα και η υπερπροσπάθεια των οδηγών στην πίστα συνυπάρχει για τέσσερις ημέρες με κοσμικές εκδηλώσεις στο περιθώριο του αγώνα, κρίθηκε στο 90ο λεπτό. Ακόμη μια φορά, στο Μονακό δεν κέρδισε ο απόλυτος συνδυασμός και ποιος δεν θυμάται τη νίκη του Προστ το 1989 όταν λίγο πριν το τέλος, ο Σένα στάθμευσε τη δική του Μακλάρεν στις μπαριέρες χαρίζοντας τη νίκη στο Γάλλο. Ακόμη μια φορά, σε αγώνα της Φόρμουλα 1 όταν όλα έδειχναν να έχουν κριθεί, ήρθαν τα πάνω-κάτω, στοιχείο που ενθουσιάζει και δίνει τη δυνατότητα στον ουδέτερο να αγαπήσει αυτόν τον ξεχωριστό χώρο με την έντονη προσωπικότητα._Σ.Χ.