Αν και η χώρα μας δε διαθέτει αυτοκινητοβιομηχανία, η εκπροσώπησή της στα υψηλότερα κλιμάκια της αυτοκίνησης είναι ευρεία, χάρη σε επιστήμονες όπως ο Γιώργος Γεωργιάδης, ο οποίος, στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων του στη Volkswagen, συμμετείχε στην ανάπτυξη του νέου Golf – και όχι μόνο.
Η φράση «έξω πάµε καλά» βρίσκει εφαρµογή στην αυτοκίνηση, όπου πολλοί Έλληνες µηχανικοί και σχεδιαστές πραγµατοποιούν αξιόλογη καριέρα. Χαρακτηριστικό παράδειγµα ο Γιώργος Γεωργιάδης, που σε ηλικία τριάντα ετών έχει ήδη κάνει σηµαντικό κύκλο σε µία από τις µεγαλύτερες εταιρείες στο χώρο, το Volkswagen Group. Αφού ολοκλήρωσε τις σπουδές Μηχανολογίας στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, µετακόµισε στη Γερµανία, όπου παράλληλα µε την εκπόνηση της διδακτορικής διατριβής του άρχισε να εργάζεται στη Volkswagen.
Έκτοτε έχει λάβει µέρος σε πολλά και σηµαντικά project, είτε σε επίπεδο ανάπτυξης οχηµάτων -ξεχωρίζουν το T-Roc και πιο πρόσφατα το νέο Golf- είτε ανάπτυξης και εφαρµογής στρατηγικών εξέλιξης. Ας αφήσουµε όµως τον ίδιο να µας συστηθεί: «Η σταδιοδροµία µου στη Volkswagen ξεκίνησε από τον τοµέα Ανάπτυξης Νέων Τεχνολογιών Παραγωγής, όπου ασχολήθηκα µε τη δηµιουργία καινοτόµων λύσεων για τη βελτιστοποίηση της παραγωγικής διαδικασίας. Παράλληλα, έκανα τη διδακτορική µου διατριβή στο Πολυτεχνείο του Ντόρτµουντ, µε το οποίο πλέον συνεργάζοµαι ως επισκέπτης λέκτορας. Επόµενος σταθµός µου ήταν η συµµετοχή µου στο Project Management του T-Roc.
Το 2016 µεταπήδησα από τη µάρκα Volkswagen στο Volkswagen Group και εργάστηκα στον Τοµέα Στρατηγικής και Διαχείρισης Νέων Τεχνολογιών, µε δύο στόχους. Αφενός, τον εντοπισµό βασικών τεχνολογιών του µέλλοντος, οι οποίες δίνουν προστιθέµενη αξία στα αυτοκίνητα, και αφετέρου τη δηµιουργία συνεργειών µεταξύ των επιµέρους εταιρειών του Group, µέσω συντονισµού των δραστηριοτήτων τους. Το 2019 επέστρεψα στη µάρκα Volkswagen, συγκεκριµένα στον τοµέα ανάπτυξης αµαξώµατος, αναλαµβάνοντας ευθύνες στο χώρο της εξέλιξης και εφαρµογής στρατηγικών και διεργασιών για την ανάπτυξη καινοτόµων λειτουργιών για τους επιβάτες. Στο πλαίσιο αυτών των αρµοδιοτήτων, εργάστηκα στο Project Management του νέου Golf».
Το πρώτο αυτοκίνητο µε το οποίο ασχολήθηκε κατά τη θητεία του στη Volkswagen ήταν το T-Roc. Ποιος ήταν ο ρόλος σου και ποια στοιχεία κράτησες από αυτή την εµπειρία; «Ανέλαβα συγκεκριµένο ρόλο ευθύνης ως Project Manager από την πλευρά της παραγωγής, εστιάζοντας στα εξωτερικά µέρη του αµαξώµατος, όπως σε πόρτες, καπό, φτερά κ.ά. Είµαι ευγνώµων για αυτή την ευκαιρία σε τόσο νεαρή ηλικία. Κλήθηκα να αντιµετωπίσω διαφορετικές προκλήσεις σε οργανωτικό και συντονιστικό επίπεδο, κερδίζοντας την εµπιστοσύνη των συνεργατών µου. Το project αυτό αποτέλεσε µια σπουδαία εµπειρία προσωπικά και επαγγελµατικά, καθώς και εφαλτήριο για τη µετάβασή µου σε στρατηγικούς τοµείς της εταιρείας».
Ακολούθησε η ένταξή του στην οµάδα ανάπτυξης και του Volkswagen Golf: «Στο νέο Golf εργάστηκα ως υπεύθυνος Project Manager από την πλευρά του τοµέα ανάπτυξης αµαξώµατος. Εστίασα όχι µόνο στα επιµέρους µηχανικά και ηλεκτρικά/ηλεκτρονικά µέρη του αµαξώµατος, αλλά -κυρίως- στις λειτουργίες που προκύπτουν από αυτά, βελτιώνοντας την εµπειρία των επιβατών. Ένα παράδειγµα τέτοιας λειτουργίας είναι ο φωτισµός περιβάλλοντος, που δηµιουργεί κατάλληλη ατµόσφαιρα σε κάθε περίσταση για τον οδηγό και τους επιβάτες, είτε το αυτοκίνητο βρίσκεται σε φωτισµένη πόλη είτε σε σκοτεινούς επαρχιακούς δρόµους». Ποια ήταν η µεγαλύτερη πρόκληση που αντιµετώπισες στην ανάπτυξη του Golf; «Είναι γνωστό πως το Golf αποτελεί ένα ξεχωριστό κοµµάτι στην ιστορία της Volkswagen, διαχρονική φιλοσοφία του οποίου είναι να κάνει προηγµένες τεχνολογίες πιο προσιτές σε ένα ευρύτερο κοινό. Αυτή η φιλοσοφία οδηγεί πάντα τους ανθρώπους που ασχολούνται µε την ανάπτυξη του οχήµατος να ξεπερνούν τους εαυτούς τους και να δηµιουργούν κάτι πέρα από τα συνηθισµένα. Έτσι, στοχεύοντας να κάνουµε το Golf πιο άνετο, έξυπνο και δικτυωµένο, θέτοντας παράλληλα νέα πρότυπα στη χρήση ψηφιακών τεχνολογιών στο δρόµο, κληθήκαµε να αντιµετωπίσουµε προκλήσεις που απείχαν από αυτές που θα συναντούσαµε στην εξέλιξη ενός πιο κλασικού, όχι τόσο “έξυπνου” οχήµατος».
Επειδή έρευνα και ανάπτυξη πηγαίνουν µαζί, υπάρχει κάποιο project στο οποίο να έχεις εργαστεί και το οποίο να εντάχθηκε αργότερα σε αυτοκίνητα της µάρκας; «Ναι! Ένα τέτοιο project, για το οποίο µάλιστα νιώθω ιδιαίτερα υπερήφανος, αποτελεί το θέµα της διδακτορικής µου διατριβής. Συγκεκριµένα, ασχολήθηκα µε τη βελτιστοποίηση µιας µεθόδου θερµής κατεργασίας ελασµάτων, για την παραγωγή λεπτών κοµµατιών του αµαξώµατος µε εξαιρετικές µηχανικές ιδιότητες. Τα κοµµάτια αυτά βρίσκουν εφαρµογή σε σηµεία του αµαξώµατος τα οποία χαρακτηρίζονται από υψηλές απαιτήσεις αναφορικά µε την ασφάλεια και την προστασία των επιβατών. Παράλληλα, το γεγονός ότι είναι λεπτότερα των συµβατικών ψυχρών κατεργασµένων κοµµατιών οδηγεί στη µείωση του βάρους του αµαξώµατος, µε πολλαπλά οφέλη, όπως µείωση κατανάλωσης καυσίµου κ.ά.». Ταυτόχρονα, ο Γιώργος Γεωργιάδης έχει ασχοληθεί µε το 3D printing, τεχνολογία που ειδικά στην έξαρση του Covid-19 αποδείχθηκε ιδιαίτερα χρήσιµη. Ποια είναι τα βασικά πλεονεκτήµατά της; «Έχοντας ασχοληθεί επισταµένα µε τo 3D printing, εκτιµώ πως αποτελεί µια ρηξικέλευθη τεχνολογία που προσφέρει καινούργιες δυνατότητες, καθώς και ευελιξία κατά το σχεδιασµό και την παραγωγή. Μας επιτρέπει, για παράδειγµα, να κατασκευάσουµε γεωµετρίες που θα ήταν αδύνατο να δηµιουργηθούν µε τις συµβατικές µεθόδους παραγωγής, ή περιορισµένο αριθµό αντικειµένων σε σύντοµο χρονικό διάστηµα. Έτσι, το 3D printing βρίσκει εφαρµογή σε τοµείς παραγωγής κοµµατιών για πρωτότυπα οχήµατα, ανταλλακτικών για κλασικά οχήµατα ή και εργαλείων για παραδοσιακές γραµµές παραγωγής. Ωστόσο, όπως κάθε τεχνολογία παραγωγής, πρέπει να αξιολογηθεί στις πραγµατικές διαστάσεις της. Θα ήταν ουτοπικό να θεωρήσουµε πως ολόκληρες γραµµές παραγωγής θα αντικατασταθούν άµεσα από 3D printers, οι οποίοι χαρακτηρίζονται από περιορισµούς σε χρόνο και κόστος παραγωγής».
Με το πέρασµα των χρόνων, τα αυτοκίνητα τείνουν ολοένα και περισσότερο να θυµίζουν smartphone. Ποια είναι η γνώµη σου για αυτή την τάση τα επόµενα χρόνια και πώς θα είναι τα αυτοκίνητα του 2030; «Αυτή η τάση παρατηρείται έντονα στο χώρο της αυτοκίνησης τα τελευταία χρόνια. Οι εταιρείες δεν αντιλαµβάνονται πλέον τον πελάτη µόνο ως οδηγό/επιβάτη, αλλά γενικότερα ως χρήστη, οπότε θέλουν να του προσφέρουν µια ολοκληρωµένη εµπειρία χρήσης. Έτσι, αναπτύσσουν ένα πλήρες πακέτο υπηρεσιών υψηλής τεχνολογίας, µε επίκεντρο ένα δικτυωµένο και διαδραστικό αυτοκίνητο. Προσωπικά, εκτιµώ πως η τάση αυτή θα συνεχίσει να υπάρχει, καθώς είναι εναρµονισµένη µε αντίστοιχες τάσεις σε επίπεδο καταναλωτικής συµπεριφοράς. Όσον αφορά τα οχήµατα του µέλλοντος, να περιµένουµε πολλές εκπλήξεις. Νέες µορφές κινητικότητας, που θα συνδυάζουν τη δυνατότητα µετακίνησης σε ξηρά, αέρα και θάλασσα, θα µπουν σταδιακά στη ζωή µας!»
Ως νέος άνθρωπος, ο Γιώργος Γεωργιάδης ονειρεύεται το µέλλον και έχει σχέδια για αυτό: «Θέλω να εµπλακώ µε το επιχειρείν στην ευρωπαϊκή start-up σκηνή, καθώς συνιστά µια πρόκληση η οποία θα µου προσέφερε νέες εµπειρίες. Σε αυτήν τη βάση, προετοιµάζω τα επόµενά µου βήµατα στο χώρο του consulting, εστιάζοντας στα θέµατα της στρατηγικής και της βιώσιµης εταιρικής ανάπτυξης. Μέληµά µου αποτελεί η διατήρηση της συνεργασίας µε τη Volkswagen σε διαφορετικό πλαίσιο. Παράλληλα, η συνεισφορά στην ανάπτυξη της Ελλάδας, µέσω της τεχνογνωσίας που έχω αποκτήσει, δεν αποτελεί απλώς µελλοντικό στόχο, αλλά εσωτερική ανάγκη».
Αντί επιλόγου, τον ρωτήσαµε πώς ένας νέος άνθρωπος µε διεθνή καριέρα στην αυτοκινητοβιοµηχανία, αποφασίζει να επιλέξει ένα διαφορετικό δρόµο: «Έχοντας ως φιλοσοφία και στάση ζωής ότι µόνο µέσα από αλλαγές και διαφορετικές εµπειρίες µπορεί να έρθει η προσωπική και επαγγελµατική εξέλιξη, είναι µεγάλη πρόκληση για µένα να λειτουργήσω έξω από την ασφάλεια της οµπρέλας ενός µεγάλου οµίλου. Άλλωστε, “τα πλοία είναι πιο ασφαλή στα λιµάνια, αλλά δε φτιάχτηκαν για αυτόν το σκοπό”».
Who is who
Γεννήθηκε το 1989 στην Αθήνα. Σπούδασε Μηχανολόγος Μηχανικός στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, ενώ έκανε Διδακτορικό µε θέµα «Βελτιστοποίηση γραµµών παραγωγής στην αυτοκινητοβιοµηχανία» στο Ινστιτούτο Κατεργασιών και Ελαφρών Κατασκευών του Πολυτεχνείου του Ντόρτµουντ, σε συνεργασία µε τη Volkswagen. Στη γερµανική µάρκα εντάχθηκε το 2012, αρχικά στον τοµέα Ανάπτυξης Νέων Τεχνολογιών Παραγωγής. Είχε ενεργή συµµετοχή στο Project Management του Volkswagen T-Roc. Το 2016 ανέλαβε ρόλο Υπεύθυνου στον Τοµέα Στρατηγικής και Διαχείρισης Νέων Τεχνολογιών στο Volkswagen Group. Πρόσφατα εργάστηκε και στο νέο Volkswagen Golf, ως Project Manager του τοµέα ανάπτυξης αµαξώµατος.
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
