ΣΤΟ 56ο ράλλυ Ακρόπολις με το Skoda Fabia S2000
ΤΑΥΤΟΤΗΤΑΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ: 12-14 Ιουνίου
ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ: Skoda Fabia S2000
ΠΛΗΡΩΜΑ: Λάμπρος Αθανασούλας-Νίκος Ζακχαίος
ΔΙΑΔΡΟΜΗ: Λουτράκι-Λουτράκι μέσω 17 ε.δ.
ΧΙΛΙΟΜΕΤΡΑ: 1.208,18
Το πειρατικό!
Τι σχέση έχει το Euro 2004 με το 56ο Ράλλυ Ακρόπολις; Και στις δύο περιπτώσεις το ελληνικό στοιχείο επικράτησε έναντι των προγνώσεων -και για πολλούς- της λογικής. Ξεφυλλίζουμε τις χρυσές σελίδες που έγραψαν οι Λάμπρος Αθανασούλας και Νίκος Ζακχαίος επικρατώντας στο PWRC, και παράλληλα γνωρίζουμε το όπλο τους, το Skoda Fabia S2000!
ΓΙΑ τους περισσότερους φίλους του αθλητισμού η κατάκτηση του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος το 2004 από την αρμάδα του Ότο Ρεχάγκελ ήταν μία από τις σημαντικότερες στιγμές που έχουν βιώσει. Στην αντίστοιχη βίβλο για τον ελληνικό μηχανοκίνητο αθλητισμό οι Λάμπρος Αθανασούλας και Νίκος Ζακχαίος κατάφεραν εν έτει 2009 να γράψουν την πιο λαμπρή σελίδα, επικρατώντας στην κατηγορία Παραγωγής στο πλαίσιο του 56ου Ράλλυ Ακρόπολις. Ενός θεσμού με υψηλό επίπεδο συναγωνισμού, ο οποίος διακρίνεται και για την ποιότητα των συμμετοχών του. Όταν τη Δεύτερα πριν από την εκκίνηση του αγώνα ο Λάμπρος και ο Νίκος έμπαιναν για πρώτη φορά στο Skoda Fabia S2000, με τον Γίνε Πρωταθλητής του 2002 να είναι εκτός αγωνιστικού μπάκετ για έναν ολόκληρο χρόνο(!), ούτε ο πιο αισιόδοξος δεν μπορούσε να φανταστεί τη συνέχεια. Ίσως μόνο ο ίδιος ο οδηγός να ήλπιζε -και βέβαια οι λίγοι που τον ξέρουν καλά και τον «διαβάζουν»- και να το πίστευε. Μιλούσε για 5άδα και αξιοπρεπή εμφάνιση, αλλά, κακά τα ψέματα, ήθελε το κάτι παραπάνω. Κάτι που τον περασμένο χρόνο είχε αγγίξει, πιστοποιώντας πως σε απόλυτη ταχύτητα «τους έχει», όμως απαιτείται και η διάρκεια, ενώ είναι σαφές πως τα σχόλια και οι ατυχείς συγκρίσεις «σε πρώτο πρόσωπο» ξεχνιούνται -ιδανικά- με ακόμα καλύτερες επιδόσεις και αποτελέσματα, όπως επί του προκειμένου.
Κομμένα τα γέλια και ο... βήχας!
Ύστερα από έναν ολόκληρο χρόνο μακριά από το μπάκετ, ο Λάμπρος Αθανασούλας βρίσκεται για πρώτη φορά στο αυτοκίνητο τρεις ημέρες πριν από την έναρξη του αγώνα, και συγκεκριμένα στο shakedown των συμμετεχόντων του PWRC, στα Εξαμίλια, λίγο έξω από την Κόρινθο, εκδήλωση που οργάνωσε τέλεια ο δικός μας Λευτέρης Μανιαδάκης. Ακριβώς δίπλα του, στο μπάκετ του συνοδηγού, παρατηρούμε τις πρώτες αντιδράσεις. «Αυτό είναι S1600. Καμία σχέση με τα αυτοκίνητα της κατηγορίας Ν» αναφωνεί, και δεν μπορούμε παρά να συμφωνήσουμε. Καταρχήν, οι προδιαγραφές του το διαφοροποιούν πλήρως από τα αγωνιστικά της Νορμάλ κατηγορίας. Μοναδικά κοινά σημεία και στις δύο περιπτώσεις η χωρητικότητα του κινητήρα, που αγγίζει τα 2.000 κ.εκ., και η μετάδοση της κίνησης σε όλους τους τροχούς. Στην περίπτωση του Fabia, λοιπόν, το σύνολο είναι ατμοσφαιρικό και η απόδοση αγγίζει τους 265 ίππους -τουλάχιστον, στα χαρτιά-, την ώρα που η ροπή φτάνει τα 25 χλγμ. Η κίνηση μεταδίδεται και στους τέσσερις τροχούς μέσω τριών μηχανικών διαφορικών, ενώ το κιβώτιο των 6 σχέσεων διαθέτει σειριακή επιλογή, στην περίπτωσή μας της XTrack, χωρίς τη χρήση ηλεκτρονικών βοηθημάτων. Σημείο κλειδί στα αυτοκίνητα της κατηγορίας το μικρότερο βάρος (1.200 κιλά, σε αντίθεση με τα 1.400 που ζυγίζει ένα Gr. N) αλλά και τα μεγαλύτερα σε διάσταση φρένα. Όλα τα παραπάνω μεταφράζονται στη δημιουργία μιας κατασκευής που έχει τις ρίζες της στην κατηγορία Α, και όχι στη Νορμάλ. Καμία σχέση σε φιλοσοφία με τα Mitsubishi Lancer και Subaru Impreza της Ν/4, τα οποία και προσμετρούν στην ίδια κατηγορία. Ο Λάμπρος προσπαθεί να βολευτεί μέσα στο Fabia, που θυμίζει πολύ το Fiesta S1600, με το οποίο και συμμετείχε το 2004 και το 2005. Στο εσωτερικό υπάρχουν μόνο τα απαραίτητα, με τα δύο μπάκετ να βρίσκονται χαμηλά τοποθετημένα και προς το κέντρο του αυτοκινήτου, για καλύτερη κατανομή του βάρους. Η οθόνη με τις πληροφορίες για τις λειτουργίες του κινητήρα -και όχι μόνο- είναι τοποθετημένη στο πάτωμα του αυτοκινήτου, μπροστά από την αντίστοιχη κονσόλα με τους διακόπτες που δίνουν ζωή αλλά και ελέγχουν την πολεμική μηχανή που βρίσκεται ανάμεσα σε οδηγό και συνοδηγό.
Ο Λάμπρος έχει ήδη βολευτεί στο μπάκετ με τις ζώνες των έξι σημείων και περιεργάζεται τον επιλογέα του σειριακού κιβωτίου της XTrack, ο οποίος και είναι τοποθετημένος στην κολόνα του τιμονιού. Σχεδόν αμέσως, με την αγωνία να «χτυπάει κόκκινα», δίνει ζωή στον κινητήρα. «Τι θόρυβος»! Καμία σχέση με οτιδήποτε άλλο, αφού ο ήχος του ατμοσφαιρικού συνόλου θυμίζει περισσότερο F2 παλιάς γενιάς. Επιλέγει την όπισθεν, τραβώντας τη μικρή μανέτα που είναι κρυμμένη πίσω από τον επιλογέα, και η πρώτη βόλτα ξεκινά. Ενώ το Fabia χάνεται πίσω από το βουνό, ο ήχος του κινητήρα που «λυσσάει» κοντά στο όριο περιστροφής του, εκεί κάπου στις 8.500 σ.α.λ., προδίδει το χαρακτήρα της κατασκευής. «Θα του αρέσει» μονολογούμε, και δε διαψευστήκαμε. Το χαμόγελο στο πρόσωπο του οδηγού μας μαρτυρά του λόγου το αληθές, ενώ μετά τις πρώτες βόλτες αρχίζει και η διαδικασία της ρύθμισης του αυτοκινήτου σύμφωνα με τις επιθυμίες του. «Είναι νευρικό και υπερστροφικό. Ειδικά στα πολλά χιλιόμετρα γυρνάει πολύ εύκολα με το που σηκώσεις το πόδι από το γκάζι.» Σφίξιμο τα αμορτισέρ, ευθυγράμμιση, και το Fabia αλλάζει συμπεριφορά, όντας πιο φιλικό, αλλά το ίδιο απόλυτο. Σημείο κλειδί για τη βελτίωση των επιδόσεων; Η χρήση του αριστερού ποδιού στο φρένο. Όπως διαπιστώνει ο Λάμπρος ύστερα από τα πρώτα περάσματα, η χρήση του είναι επιβεβλημένη, αφού ουσιαστικά είναι ο καλύτερος τρόπος να διατηρήσεις τις στροφές του κινητήρα στην ωφέλιμη περιοχή, πατώντας το γκάζι, την ώρα που με το φρένο κατευθύνεις το νευρικό -ελέω κοντού μεταξονίου- πίσω μέρος. Ο χρόνος πέρασε, και ο Λάμπρος με το Νίκο άφησαν το Βελμάρ-JetOil Fabia του Νοτσεντίνι με μεγάλη δυσκολία. Από το βλέμμα του οδηγού μπορούσε εύκολα να διακρίνει κανείς ότι άνθρωπος και μηχανή είχαν αρχίσει «να τα βρίσκουν»...
Στο επίσημο shakedown του αγώνα, μαζί με τους «θεούς» του WRC, ο Λάμπρος έχει πλέον στο πλευρό του και τον άνθρωπο που κρύβεται πίσω από τη δημιουργία του Fabia S2000, τον 39χρονο Ιταλό Μάριο Φορνάρις. Μηχανικός με άποψη και εμπειρία, όντας εξελιχτής του 306 Maxi, «πατέρας» του Lancer WRC και καλός φίλος και συνεργάτης του δικού μας Μιχάλη Ζώτου. Η παρουσία του βοηθά τα μέγιστα, και ο Έλληνας οδηγός μεταφέρει εντυπώσεις και σκέψεις στον κορυφαίο μηχανικό. «Το αυτοκίνητο μου φαίνεται αρκετά μαλακό. Τερματίζει η ανάρτηση, με αποτέλεσμα να εμφανίζει έντονες τάσεις υπερστροφής.» Ο πολύπειρος Ιταλός, που έχει δουλέψει με Πανιζί, Ντελεκούρ, ¶λιστερ ΜακΡέι κ.ά., δηλώνει εντυπωσιασμένος από τον τρόπο με τον οποίο μεταφέρει ο Λάμπρος την αίσθησή του από το αυτοκίνητο, και έτσι αποφασίζουν να κάνουν την ανάρτηση ακόμα πιο σκληρή. Το Fabia έρχεται πιο κοντά στις επιθυμίες του οδηγού του, και ο χρόνος -αν και όχι κορυφαίος- είναι ανταγωνιστικός, τοποθετώντας το πλήρωμα στην ταχύτερη 3άδα του PWRC. Χαμόγελα στην ομάδα, και το στομάχι άρχισε να γίνεται κόμπος από την αγωνία...
5, 4, 3, 2, 1... GO!
Το πράσινο φως άναψε στην ειδική Χαρβάτι, και το Fabia S2000 ξεκίνησε τον αγώνα φορτωμένο με όνειρα και ελπίδες. Με το «καλημέρα» ο συνδυασμός απέδειξε τη δυναμική του. Παρά το γεγονός ότι στα τελειώματα της ειδικής ο Λάμπρος πίστευε ότι είχε κλαταρισμένο ελαστικό, κατάφερε στο κατηφορικό κομμάτι να εκμεταλλευτεί τα φρένα και το μικρότερο βάρος του Fabia, σε σχέση με τα αυτοκίνητα της κατηγορίας Ν, σημειώνοντας το 2ο χρόνο της ημέρας! Η συνέχεια ήταν αντίστοιχη, με το ελληνικό πλήρωμα να ανεβαίνει στην κορυφή της κατάταξης και να οδηγεί τον αγώνα! Βέβαια, τα προβλήματα με το στήσιμο δεν έλειψαν, αφού η συμπεριφορά του Fabia παρέμενε υπερστροφική, και στο μυαλό του Έλληνα οδηγού υπήρχε η σκέψη για ακόμα πιο σκληρή ρύθμιση της ανάρτησης την επόμενη ημέρα. Ο προβληματισμός έγινε ακόμα πιο έντονος, αφού ακολουθούσαν δύο γρήγορες ειδικές διαδρομές, οι Βωξίτες και το Δροσοχώρι, και η αγωνία για το πώς θα συμπεριφερόταν το αυτοκίνητο στα πατημένα κομμάτια ήταν έντονη. «Από την πρώτη στιγμή που ξεκινήσαμε την ειδική το αυτοκίνητο γλιστρούσε πολύ. Ωστόσο, οι χρόνοι ήταν εξαιρετικοί, και συνειδητοποιήσαμε ότι αυτό που χρειάζεται είναι επιθετική οδήγηση, οδηγώντας ουσιαστικά με το πλάι»! Όπερ και εγένετο, με το Fabia να επιστρέφει στο Λουτράκι στην κορυφή της κατηγορίας PWRC. Ο Λάμπρος, όμως, παρέμενε ανήσυχος, αν και ψύχραιμος. Σκεπτόμενος την επόμενη ημέρα, συμφώνησε με τον Μάριο Φορνάρις να αλλάξουν τα ελατήρια με πιο σκληρά. Μια κίνηση που αποδείχτηκε η πλέον ενδεδειγμένη. Το Fabia συμπεριφερόταν πιο φιλικά, το πίσω μέρος ήταν λιγότερο νευρικό και το αυτοκίνητο έγραφε χρόνους Γενικής, με αποτέλεσμα μετά το τέλος της πρώτης «μπούκλας» των τριών ειδικών ο συνδυασμός να βρίσκεται στην κορυφή της κατάταξης με διαφορά 50 δλ. από τον 2ο! Την ίδια ώρα, η ανάρτηση της Reiger, επιλογή της Ford για το Focus WRC, έμοιαζε με φύλακα-άγγελο, αφού ισοπέδωνε τα πάντα στο πέρασμά της. Ακόμα και στα πολύ σκληρά κομμάτια στο Γυμνό, το Fabia περνούσε από τις ανωμαλίες και τους βράχους που είχαν βγάλει τα τέρατα του WRC με χαρακτηριστική ευκολία, δίνοντας σιγουριά στο πλήρωμα να κινηθεί στο όριο χωρίς άγχος. «Η επιλογή των πιο σκληρών ελατηρίων, σε συνδυασμό με την πιο μαλακή ρύθμιση της ανάρτησης άλλαξε τελείως το αυτοκίνητο. Καταρχήν τα αμορτισέρ δεν τερμάτιζαν, ενώ το τιμόνι έγινε λιγότερο νευρικό. Μέχρι την αλλαγή, το σύστημα διεύθυνσης ήταν τόσο άμεσο, που δυσκολευόμουν να βρω την κορυφή της στροφής, ενώ, λόγω των ελατηρίων, ήταν μαλακό, με αποτέλεσμα να στρίβει πρώτα η μούρη του αυτοκινήτου και μετά το πίσω μέρος.» Και ενώ όλα έδειχναν να κυλούν ιδανικά, ένα πρόβλημα στα ηλεκτρικά αποδυνάμωσε τον κινητήρα του Fabia. To «περίπου λευκό» Skoda με τα σήματα και του περιοδικού μας σε περίοπτη θέση άρχισε να χάνει χρόνο στα ανηφορικά κλειστά κομμάτια που είχαν στην αρχή η Κλένια και το Γυμνό, ενώ και στις δύο περιπτώσεις προσπαθούσε να «κλέψει» το χαμένο χρόνο στην κατηφόρα. Το πλήρωμα άλλαξε ασφάλειες στα ηλεκτρικά, αλλά το πρόβλημα δε λύθηκε, με αποτέλεσμα να επιστρέψουν στο Λουτράκι έχοντας χάσει την πρωτοπορία και βρισκόμενοι 10 δλ. πίσω από τον Νάσερ Αλ Ατίγια. Το όνειρο έδειχνε να χάνεται, προβληματίζοντας εντέλει και τους αισιόδοξους. Όλους, εκτός από το Λάμπρο και το Νίκο. Πιο αποφασισμένοι από ποτέ, ξεκίνησαν την τελευταία ημέρα οδηγώντας στο όριο και κάνοντας επίδειξη ισχύος. Κέρδισαν όλες τις ε.δ., κάλυψαν τη διαφορά που τους χώριζε από την κορυφή και ξέσπασαν σε πανηγυρισμούς στο Stop των τελευταίων Αγίων Θεοδώρων, καταληκτικής ειδικής του αγώνα. Ανάλογη αντίδραση είχαν οι φίλοι του μηχανοκίνητου αθλητισμού που είχαν τη χαρά και την τύχη να ζήσουν μια τόσο μεγάλη στιγμή. Την καλύτερη Έλληνα οδηγού στον εθνικό μας αγώνα, τουλάχιστον την τελευταία δεκαετία.
Δε γινόμαστε ιερόσυλοι, απλώς από πλευράς συνδυασμού αποτελέσματος και επιδόσεων πρόκειται για κορυφαίο αποτέλεσμα, χωρίς «ναι μεν, αλλά» συνδεδεμένα με ατυχίες ανταγωνιστών, τον τρόπο οδήγησης αυτοκινήτου S2000 όπως και το βαθμό εμπλοκής στο χώρο. Ο Λάμπρος με το Νίκο κατάφεραν να κερδίσουν «στα ίσια» Παγκόσμιους επαγγελματίες, χωρίς να αξιοποιήσουν συγκυρίες και καταστάσεις. Τρεις ημέρες κινήθηκαν στο όριο, δεν έκαναν το παραμικρό λάθος, δημιούργησαν διαφορά και, όταν την έχασαν, ανέκαμψαν, καταφέρνοντας στο τέλος να φτάσουν 1οι στη ράμπα του τερματισμού και ανεβαίνοντας, ως είθισται, σε αυτήν πριν από τους ίδιους τους «θεούς» του WRC, που παρακολουθούσαν με απορία τις αντιδράσεις του κόσμου. Εθνική υπερηφάνεια, λοιπόν, για μια σημαντική επιτυχία, σε παγκόσμιο μάλιστα επίπεδο.
Είναι χαρακτηριστικό πως η FIA σε συνεργασία με την ISC απένειμαν στο τέλος του αγώνα στους Λάμπρο Αθανασούλα-Νίκο Ζακχαίο το βραβείο «Abu Dhabi Spirit of the Rally», με το οποίο τιμάται ο πρωταγωνιστής κάθε αγώνα...
Η επόμενη ημέρα...
Η σκόνη έχει πέσει, τα βουνά έχουν ερημώσει και η ζωή στο Λουτράκι, όπου φιλοξενήθηκε ο αγώνας, χάρη στο Δήμαρχο της πόλης, κ. Γιώργο Γκιώνη (σ.σ.: όπλο του, ο Παύλος Αθανασούλας, χωρίς άλλο σχόλιο), έχει επιστρέψει στους φυσιολογικούς ρυθμούς της. Την ίδια ώρα ο Λάμπρος Αθανασούλας, που έχει βγάλει πάλι τον ξεχασμένο Έλληνα οδηγό αγώνων στην επικαιρότητα, διαχειρίζεται με μαεστρία την επιτυχία, προβάλλοντας με μέτρο και ήθος το αποτέλεσμα στα ΜΜΕ. Το όπλο του, το Skoda Fabia, βρίσκεται στην Ιταλία, στην έδρα της Νοcentini, και ετοιμάζεται για τον επόμενο αγώνα - δυστυχώς χωρίς τα ελληνικά χέρια, αφού το τοπίο σε σχέση με την επόμενη ημέρα παραμένει θολό, τόσο ειδικώς, σε σχέση με τους νικητές, όσο και γενικώς, σε σχέση με το εάν θα γίνει ξανά το Ράλλυ Ακρόπολις._ Π. Τ.
The winner is...
Στα 33 του χρόνια ο Πολιτικός Μηχανικός Λάμπρος Αθανασούλας κατάφερε να κάνει αυτό που μέχρι πριν από μερικούς μήνες έμοιαζε σε πολλούς με όνειρο. Από την αρχή της καριέρας του, οπότε και τον γνωρίσαμε το 2001 στα προκριματικά του Γίνε Πρωταθλητής, τον χαρακτήριζε ο τρόπος του, η ποιότητα «κύλισης» του ανθρώπου και του αθλητή. Το στοιχείο που κάνει τη διαφορά και σου επιτρέπει να διεκδικείς το ακατόρθωτο, την ώρα που άλλοι περιορίζονται στο πώς θα περάσουν αέρα ένα ύπουλο χάσιμο, αλλά μέχρις εκεί. Η αγωνιστική πορεία του, με έντονα «στοιχεία» και από την ποιότητα και από την προσωπικότητα του 36χρονου αρχιτέκτονα αδελφού του, Παύλου, έχει χαραχτεί με μέθοδο και προγραμματισμό, χωρίς εξάρσεις και υπερβολές. Συμμετείχε στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα του 2002 με το Yaris στα χρώματα του Γίνε Πρωταθλητής, θεσμού που καθιερώσαμε και υποστηρίξαμε με την Toyota Ελλάς, έχοντας δίπλα του το Νίκο Μουζάκη. Στη συνέχεια, το 2003, κέρδισε το Κύπελλο Α5 με Ford Puma και συνοδηγό τον Κώστα Σούκουλη. Το 2006, αξιοποιώντας και τη χορηγία της ΕΘΕΑ του Αλέξανδρου Μανιατόπουλου, συμμετείχε με το Νίκο Μουζάκη στο Ford Fiesta Trophy, που εξελίχθηκε στο περιθώριο αγώνων του WRC, θεσμό με διάρκεια και έντονο συναγωνισμό, ο οποίος λειτούργησε θετικά στην εξέλιξή του, αφού σημείωσε μάλιστα μία νίκη στο Ράλλυ Γερμανίας! Το 2007 και το 2008 στο Ράλλυ Ακρόπολις, έχοντας δίπλα του τον 29χρονο δημοσιογράφο-αγωνιζόμενο Νίκο Ζακχαίο (αρχισυντάκτης του περιοδικού BurnOut, μέλος της συντακτικής ομάδας του εξαιρετικού site msfree), έδειξε τα διαπιστευτήριά του, πραγματοποιώντας ανταγωνιστικούς χρόνους με ένα Subaru Impreza N12 της ιταλικής Aimont. Φέτος, έδωσε την καλύτερη αγωνιστική παράσταση της ζωής του. Τουλάχιστον, μέχρι την επόμενη...
Το Fabia S2000 εφοδιάζεται με αναρτήσεις της Reiger, επιλογή που προτιμά και η Ford για τα Focus WRC.
Το ατμοσφαιρικό σύνολο των 1.998 κ.εκ. αποδίδει περί τους 265 ίππους, αν και ανεπίσημα οι... φήμες κάνουν λόγο για 280, με το όριο περιστροφής να αγγίζει τις 8.500 σ.α.λ.
Φιλοσοφία και κατασκευή αντίστοιχη με ενός αυτοκινήτου προδιαγραφών WRC συναντά κανείς στο εσωτερικό, αφού όλα είναι χαμηλά τοποθετημένα και προς τα πίσω, με γνώμονα το καλύτερο κέντρο βάρους.
Η ομάδα της Νοcentini έπαιξε επίσης το ρόλο της στην επιτυχία του εγχειρήματος, με τους Ιταλούς να προσφέρουν ένα ταχύ αλλά και, πάνω από όλα, αξιόπιστο αυτοκίνητο, με αποτέλεσμα στο τέλος να αποζημιωθούν και οι ίδιοι με μια σπουδαία επιτυχία.
Ο Νάσερ Αλ Ατίγια (φωτ.) ήρθε με στόχο να σημειώσει την τρίτη συνεχόμενη νίκη του στο θεσμό, αλλά ο Λάμπρος Αθανασούλας είχε διαφορετικά σχέδια. Ο δύο φορές Πρωταθλητής του PWRC από το Κατάρ πίεσε στο όριο το Subaru Impreza STi και στο τέλος υποκλίθηκε στην ταχύτητα του Έλληνα οδηγού, έχοντας περιοριστεί στη 2η θέση της Γενικής. Ο Αρμίντο Αραούγιο με το Lancer ένατης γενιάς ολοκλήρωσε 3ος, ενώ άτυχος στάθηκε ο Πάτρικ Σάντελ, αφού ο κινητήρας του Red Bull-Fabia δεν του επέτρεψε να μείνει στη μάχη. Πάντως, όσο διάστημα ο πρώην Πρωταθλητής του JWRC δεν αντιμετώπιζε πρόβλημα ήταν 2ος, πίσω από τον Έλληνα οδηγό.
BOX – ΣΤΗΛΗ
ΛΑΜΠΡΟΣ ΑΘΑΝΑΣΟΥΛΑΣ
Από το μπάκετ...
Παρακολουθώντας την τηλεοπτική κάλυψη του Ράλλυ Μόντε Κάρλο αναστατωθήκαμε. Νιώσαμε κάπως, και ανατριχιάσαμε ακούγοντας και βλέποντας. Ο λόγος το Skoda Fabia S2000 και τον τρόπο που στα χέρια του Γιαν Κοπέκι έστριβε πάνω στη χιονισμένη άσφαλτο, σημειώνοντας κορυφαίους χρόνους.
Συμμετέχοντας τα δύο προηγούμενα χρόνια στο Ράλλυ Ακρόπολις στην κατηγορία PWRC με Subaru N4 και σχεδιάζοντας το φετινό αγώνα από λευκό χαρτί, αντιλαμβάνεστε πως η σκέψη εξελίχθηκε σε επιθυμία ώστε να πάμε Ακρόπολις με ένα S2000, ιδιαίτερα με το Skoda Fabia, αυτοκίνητο κορυφαίο τουλάχιστον στο χώμα.
Πρώτη μας κίνηση να κάνουμε τα αδύνατα δυνατά ώστε να το εξασφαλίσουμε, αφού είναι ελάχιστα τα διαθέσιμα καλά αγωνιστικά Fabia, και σε αυτή μας την προσπάθεια σημαντικό ρόλο έπαιξε η υποστήριξη της ΒΙΑΜΑΡ, της αντιπροσωπίας της Skoda στην Ελλάδα. Πάντως, η επιλογή μας γενικά, αλλά και ειδικότερα σε σχέση με την ομάδα του Νοτσεντίνι, εμπεριείχε αρκετό ρίσκο, μιας και είναι ένα νέο αυτοκίνητο, με λίγα αγωνιστικά χιλιόμετρα, που όμως αποδείχτηκε αξιόπιστο και γρήγορο!
Την ταχύτητά του την οφείλει σε πολλούς παράγοντες. Καταρχήν, στο 2λιτρο κινητήρα με ιπποδύναμη περίπου 265 ίππους, όταν τα Group N ξεπερνούν τους 290. Η ροπή του κινητήρα είναι η μισή από των Group N και κυμαίνεται στα 25 χλγμ. (245 Νm). Το ωφέλιμο εύρος στροφών είναι από τις 6.000 έως τις 8.500 σ.α.λ., και, για να μπορείς να είσαι πάντα μέσα σε αυτές τις στροφές, θα πρέπει να εκμεταλλεύεσαι στο έπακρο το εκπληκτικό σειριακό 6άρι κιβώτιο της XTrac. Κιβώτιο ικανό να αλλάζει ταχύτητες με ελάχιστη πίεση στον επιλογέα, αρκεί η κίνηση να είναι αποφασιστική, και χωρίς τη χρήση συμπλέκτη, παρά μόνο για την εκκίνηση! Εδώ αξίζει να σημειώσουμε το σημαντικό χαμένο χρόνο σε κάθε εκκίνηση σε σχέση με τα Group N. Η έλλειψη ροπής δυσκολεύει πολύ τη διαδικασία, και περίπου 2 δεύτερα μπορούν να χαθούν σε κάθε GO! Δεν ξεχνιέται το βλέμμα μας με το Νίκο Ζακχαίο όταν εκκίνησε ο Νάσερ Αλ Ατίγια μπροστά μας στην ειδική ¶γ. Θεόδωροι με τρόπο που έμοιαζε σαν εκκίνηση WRCar. Βέβαια, οι ειδικές δεν είναι μόνο εκκίνηση, οπότε από εκεί και μετά περνάμε στα πλεονεκτήματα του S2000, όπως τις πολύ καλές αναρτήσεις της Reiger με τις τεράστιες διαδρομές και τα εκπληκτικά φρένα, που ύστερα από 350 αγωνιστικά χιλιόμετρα δυσκολεύεσαι να αξιοποιήσεις, ενώ σε κάθε επιβράδυνση βρίσκεις και άλλες, ακόμα περισσότερες δυνατότητες, και μάλιστα και σε αντοχή. Από το πρώτο έως το τελευταίο δευτερόλεπτο της ειδικής σταματάνε το αυτοκίνητο ακριβώς εκεί που θέλεις. Σύμμαχος σε όλα αυτά αλλά και στην κατευθυντικότητα του Fabia είναι και το κατά 200 κιλά ελαφρύτερο αμάξωμα σε σχέση με τα Group N. Ευέλικτο στα γρήγορα κομμάτια, αλλά δύσκολο και αργό στην έξοδο των πολύ κλειστών στροφών και φουρκετών, όπου η χρήση της 1ης είναι απαραίτητη. Με σύνεση όμως στο γκάζι, μιας και η ύπαρξη μηχανικών διαφορικών δεν ενδείκνυται για αλόγιστη χρήση του πεντάλ γκαζιού με 1η και 2η σχέση. Εκεί τα Group N με τα ενεργά διαφορικά έχουν μεγάλο πλεονέκτημα, όπου, με σύμμαχο και την εκπληκτική ροπή τους, είναι πιο εύκολα και γρήγορα από τα S2000.
Πολεμική μηχανή που θέλει απόλυτη οδήγηση και συγκέντρωση, λοιπόν, το Skoda Fabia, ικανό όμως να σε αφήσει με ένα χαμόγελο ευτυχίας και να προσφέρει την απόλυτη ικανοποίηση για τους χρόνους που κάνεις στις ειδικές διαδρομές. Πρόκειται για το καλύτερο αγωνιστικό που έχω οδηγήσει (με διαφορά από το δεύτερο), και μακάρι να με αξιώσει ο Θεός (και οι χορηγοί) να έχω την ευκαιρία να το οδηγήσω και πάλι..._ Λ. Α.
ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ
ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ
Κυβισμός 1.998 κ.εκ.
Κύλινδροι Τέσσερις σε σειρά
Βαλβίδες 16
Ισχύς 265 ίπποι
Ροπή 245 Nm
Κόφτης 8.500 σ.α.λ.
Ηλεκτρονικά Magneti Marelli
ΜΕΤΑΔΟΣΗ
Κίνηση Και στους τέσσερις τροχούς
Διαφορικά Τρία μηχανικά
Κιβώτιο Σειριακό 6 σχέσεων (XTrack)
Συμπλέκτης AP Racing 184 χλστ.
Ανάρτηση Γόνατα ΜακΦέρσον, αναρτήσεις της Reiger
ΦΡΕΝΑ
Εμπρός Αεριζόμενοι δίσκοι Brembo 355 χλστ. (άσφ.) / 300 χλστ. (χώμα)
Πίσω Αεριζόμενοι δίσκοι Brembo 300 χλστ. (άσφ./χώμα)
ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ
Μήκος 3.992 χλστ.
Πλάτος 1.798 χλστ.
Μεταξόνιο 2.486 χλστ.
Βάρος 1.200 κιλά (χώμα), 1.150 (άσφ.)
ΤΡΟΧΟΙ
Διάσταση 18 ιντσών (άσφ.) / 15 ιντσών (χώμα)
ΤΕΛΙΚΗ ΤΑΧΥΤΗΤΑ
¶σφαλτος 170 χλμ./ώρα
Χώμα 160 χλμ./ώρα