top icon
Προσωπικότητες

Jenson Button: Ένας «τεμπέλης playboy» που έγινε πρωταθλητής

Γόνος οικογένειας που αγαπούσε όσο λίγες το motorsport, ένας ζεν πρεμιέ που άλλαξε την στάση του για να δείξει σε όλους, και στον ίδιο του τον εαυτό, ότι μπορούσε να στεφθεί παγκόσμιος πρωταθλητής. Αυτός είναι ο Jenson Button.

Ο Jenson Button γεννήθηκε στις 19 Ιανουαρίου 1980, και πήρε το όνομά του από έναν Δανό οδηγό rallycross, φίλο του πατέρα του, John, ο οποίος με τη σειρά ήταν εξαιρετικός σε αυτήν την κατηγορία αγώνων.

Αναπόφευκτα, ο νεαρός Jenson ασχολήθηκε από παιδί με τους αγώνες, όταν οι γονείς του τού πήραν ένα go-kart για τα Χριστούγεννα στα 8 του χρόνια.

Όταν ο John και η Samantha Button χώρισαν, ο γιος τους έμεινε με τον πατέρα του, διατηρώντας καλές σχέσεις με τη μητέρα του και τις τρεις αδερφές του. Αλλά το γεγονός ότι μεγάλωσε με τον John έφερε αυτούς τους δύο ανθρώπους τόσο κοντά που πορεύτηκαν μαζί μέχρι και τη στιγμή της αποθέωσης για τον Jenson.

Μέχρι τα 11 του χρόνια, ο Button είχε κερδίσει και τους 34 αγώνες, ενώ ως τα 17 του, είχε παρατήσει το σχολείο και είχε κάνει πια κανονική δουλειά το να οδηγεί γρήγορα μονοθέσια σε όλη την Ευρώπη.

Το 1998 έκανε το μεγαλύτερο βήμα στον δρόμο για τη Formula 1, κατακτώντας τον τίτλο της Βρετανική Formula Ford. Οι κυνηγοί ταλέντων ήδη είχαν αρχίσει να τον παρομοιάζουν με τον Ayrton Senna, όσο εκείνος έκανε δοκιμές με την Prost GP.

Όλα αυτά, πριν λάβει το τηλεφώνημα που θα του άνοιγε την πόρτα στο κορυφαίο επίπεδο. Τον Δεκέμβριο του 1999, ο Sir Frank Williams κάλεσε τον Button σε έναν ιδιωτικό τεστ ανάμεσα σε εκείνον και τον Bruno Junqueira για την θέση που άφησε κενή με το τέλος της σεζόν ο Alex Zanardi. Πέντε μέρες πριν τα εικοστά του γενέθλια, έμαθε ότι θα οδηγούσε για την ιστορική ομάδα μαζί με τον Ralf Schumacher.

Η παρθενική του χρονιά στην F1 κύλησε θετικά για τον ίδιο, αλλά για τις επόμενες δύο σεζόν, η ομάδα τον δάνεισε στην Benetton, και μετέπειτα Renault. Εκεί, οι εμφανίσεις του ήταν κατώτερες των περιστάσεων, κι αντί να τραβά τα βλέμματα με τις οδηγικές του ικανότητες, γινόταν θέμα συζήτησης για τις συντρόφους του, τη χλιδάτη ζωή στο Μονακό και τα γιοτ, που αργότερα ο ίδιος θα παραδεχόταν πως λίγο έλειψε να του στοιχίσουν την καριέρα. Τελικά, ο Flavio Briatore, επικεφαλής της ομάδας, προτίμησε τον Fernando Alonso για το 2003, λέγοντας πως «ο Jenson Button είναι απλά ένας τεμπέλης playboy».

Αυτό αφύπνησε τον Button, που πήρε την ευκαιρία του στην BAR, την ομάδα που μέχρι τότε θεωρούσε δική του ο Jacques Villeneuve. Ο Καναδός ηττήθηκε κατά κράτος από τον νεαρό teammate του, και ωθήθηκε εκτός ομάδας με το τέλος της μοναδικής κοινής τους σεζόν, ενώ το 2004 ήρθε 3ος, εντυπωσιάζοντας με τις εμφανίσεις του.

Στα μέσα εκείνης της χρονιάς, ο Button αποφάσισε να υπογράψει με την Williams για το 2005, αφού θεωρούσε πως με την εργοστασιακή στήριξη που παρείχε η BMW στην πρώην ομάδα του θα μπορούσε να στεφθεί πρωταθλητής (παρά το γεγονός ότι μέχρι τότε δεν είχε ούτε μία νίκη στο ενεργητικό του). Η BAR, όμως, υποστήριξε πως δεν μπορούσε να αφήσει τον οδηγό της να φύγει, αφού είχε το δικαίωμα να εξασκήσει οψιόν στο συμβόλαιο που υπέγραψαν και να τον κρατήσει για ακόμα μία χρονιά. Το θέμα έφτασε μέχρι το Συμβούλιο Αναγνώρισης Συμβολαίων της FIA, που αποφάσισε πως ο Button θα πρέπει να μείνει στην ομάδα του Brackley για το 2005, προτού μεταβεί στη Williams το 2006.

Ο ερχομός της Honda, όμως, που στην ουσία μετέτρεψε την British American Racing σε μία πλήρως εργοστασιακή συμμετοχή του ιαπωνικού κολοσσού στο σπορ, έπεισε τον Βρετανό να μείνει εκεί, εξαγοράζοντας το συμβόλαιο που είχε με τη Williams.

Κάπως έτσι ήρθε και η πρώτη νίκη, στην Ουγγαρία, με διαφορά το highlight της μέχρι τότε πορείας του. Το ακριβώς αντίθετο θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν τα δύο επόμενα χρόνια, και όχι διότι εκείνος έκανε κάτι λάθος – απλά έτυχε να βρίσκεται στο λάθος μέρος, στην λάθος στιγμή.

Με το τέλος του 2008 και με την οικονομική κρίση να φέρνει ριζικές αλλαγές σε κάθε επίπεδο, οι Ιάπωνες αποφάσισαν πως ήταν ασύμφορο να συνεχίσουν στη Formula 1, αποχωρώντας αιφνιδίως, αφήνοντας χωρίς δουλειά εκατοντάδες εργαζομένους, και τους δύο οδηγούς της.

Τότε εμφανίστηκε ως από μηχανής Θεός ο Ross Brawn, που τρεις εβδομάδες πριν ξεκινήσει το πρωτάθλημα του 2009, έσωσε την ομάδα, ιδρύοντας την Brawn GP. Η BGP-001 ήταν ένα εξαιρετικό μονοθέσιο, με τον διπλό διαχύτη που έγινε το «μήλο της Έριδος» ανάμεσα στις ομάδες. Η απόδοση της Brawn-Mercedes ήταν τέτοια που ο Button πήρε 6 νίκες στους 7 πρώτους αγώνες, κι ενώ δεν κέρδισε ξανά μέσα στη χρονιά, ήταν σταθερά στους βαθμούς, διατηρώντας το προβάδισμα που είχε χτίσει από τις επιτυχίες στο πρώτο μέρος της χρονιάς, και κατέκτησε τον μοναδικό παγκόσμιο τίτλο του, σε ηλικία 29 ετών.

Το 2010 πήρε την τολμηρή απόφαση να μεταβεί στη McLaren, την ομάδα που είχε σαφές νο.1 στο πρόσωπο του Lewis Hamilton. Στην πρώτη του χρονιά με την ομάδα, πάλεψε για τον τίτλο των οδηγών, και ήρθε 5ος. Το 2011 ανέβηκε μέχρι τη 2η θέση της βαθμολογίας, κερδίζοντας τον teammate του. Το 2012 στάθηκε αρκετά άτυχος, αλλά πήρε την τελευταία νίκη της καριέρας του (και τελευταία της ομάδας από τότε) στη Βραζιλία.

Το 2013 ήταν η πρώτη χρονιά χωρίς τον Hamilton στο διπλανό γκαράζ, με τον Sergio Perez να αποδεικνύεται κατώτερος των προσδοκιών, ενώ το 2014, στην πρώτη χρονιά της υβριδικής εποχής, μαζί με τον Kevin Magnussen, ο Button διένυσε ίσως την καλύτερη σεζόν του μετά από το 2009.

Μέχρι το τέλος του 2016, έδωσε ό,τι είχε στην ομάδα, η οποία είχε μπει πια και στη δύσκολη περίοδο με τη Honda, αλλά είχε έρθει η ώρα να κρεμάσει τα γάντια του.

Αυτό έγινε με το τέλος του 2016, αν και επισήμως πήρε απλά ένα διάλειμμα από το σπορ. Θα επέστρεφε μόνο για έναν αγώνα, το GP του Μονακό το 2017, όταν αντικατέστησε τον Fernando Alonso που οδήγησε τότε στα 500 μίλια της Ινδιανάπολης.

Κι από ένας τεμπέλης playboy μετετράπη σε έναν από τους πιο έμπειρους οδηγούς στην ιστορία της Formula 1, έγινε πρωταθλητής και έφυγε έχοντας το σεβασμό όλων._Δ.Μ.

Στατιστικά της καριέρας του στη Formula 1:

• Σεζόν: 2000–2017

• Ομάδες: Williams, Benetton, Renault, BAR, Honda, Brawn, McLaren

• Εκκινήσεις: 309

• Πρωταθλήματα: 1 (2009)

• Νίκες: 15

• Βάθρα: 50

• Pole positions: 8

• Ταχύτεροι γύροι: 8

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ

Ακολουθήστε το 4troxoi στο Google News και μάθετε πρώτοι όλα τα νέα!

ΤΙΜΕΣ - ΤΕΧΝΙΚΑ