1970 – Tα γεγονότα μιας σημαδιακής χρονιάς

Όπως σήμερα, έτσι και τότε, το πρώτο μεγάλο γεγονός της χρονιάς ήταν το Pάλι του Μόντε Κάρλο. Στο κοσμοπολίτικο λιμάνι, στις 24 Iανουαρίου, έφθασε πρώτη η Porsche 911 του Μπγιορν Βάλντεγκαρντ, ακολουθούμενη από ακόμη μία, την οποία οδηγούσε ο Ζεράρ Λαρούς. Τον Φεβρουάριο, ο κόσμος της F1 περίμενε την άφιξη των πολλά υποσχόμενων Μarch-Cosworth, που ετοίμαζε ο ελπιδοφόρος σχεδιαστής Ρόμπιν Χερντ. Με το νέο μονοθέσιο θα αγωνιζόταν μέχρι και ο παγκόσμιος πρωταθλητής Τζάκι Στιούαρτ. Στη Ferrari, που είχε μόλις ενταχθεί στο Gruppo Fiat, θα πάλευαν με την 5λιτρη «512» για να ξαναπάρουν από την Porsche την πρωτοκαθεδρία στους αγώνες αντοχής. Οι Γερμανοί δεν έδειχναν να ανησυχούν, έχοντας εμπιστοσύνη στην τρομερή 917, που τους είχε βοηθήσει και τον προηγούμενο χρόνο να πάρουν το πρώτο τους πρωτάθλημα.

 

 

Το Gruppo, που στα ευρωπαϊκά ράλι προσπαθούσε με το 124 Sport, έκανε την έκπληξη στα αυτοκίνητα παραγωγής, παρουσιάζοντας το 128. Aντιθέτως με το «συνάδελφό» του, το τετράθυρο 124 ―το νέο αυτοκίνητο των 1.100 κ.εκ.― ήταν προσθιοκίνητο. Η λύση του «όλα μπροστά» επρόκειτο να αλλάξει τις συνθήκες της καθημερινής οδήγησης σε ολόκληρο τον κόσμο, και από παντού άρχισαν να φθάνουν ειδήσεις για μαζική κατασκευή τέτοιων μοντέλων: σύντομα, η Subaru, με το FF1 των 1,1 λίτρων, έγινε η πρώτη ιαπωνική εταιρεία, η οποία υιοθέτησε την μπροστινή κίνηση. Λίγους μήνες αργότερα, την ακολούθησε η Honda, με τα λιλιπούτεια αυτοκίνητα των 360 κ.εκ., που κατασκεύαζε τότε.

 

Το μεγάλο όνομα στο Σαλόνι της Γενεύης, τον Μάρτιο, ήταν η Citroen SM, που σχεδίασε το στούντιο του Αλφιέρι Μαζεράτι. Tο αυτοκίνητο κινούνταν με V6 κινητήρα, χωρητικότητας 2,7 λίτρων της Maserati. Η εντυπωσιακή δημιουργία των 170 ίππων βασιζόταν στις γραμμές της περίφημης σειράς DS, ενώ κοντά της, στο περίπτερο της Μercedes, έστεκε το πειραματικό C-111, με τις πόρτες που άνοιγαν προς τα επάνω. Ακόμη και σήμερα προκαλεί δέος το ταίριασμα των γραμμών της υπέροχης 300 SL του παρελθόντος, με τους τρεις ρότορες του κινητήρα Wankel.

 

 

Λίγες μέρες μετά, στο Σαλόνι της Νέας Υόρκης, ο Ντε Τομάσο παρουσίασε την Pantera, της οποίας τον κινητήρα είχε βελτιώσει ο ικανότατος μηχανικός Έντσο Νταλ’ Αρα. Τον Απρίλιο, ο Χάνου Μίκολα, στο τιμόνι ενός Ford Escort TC, κέρδισε το Pάλι Λονδίνο-Μεξικό και άνοιξε το δρόμο για τη δημιουργία ενός θρύλου. Ο Στιούαρτ, στο Ισπανικό GP, έφερε τις πρώτες δάφνες για τη Μarch, και στην Porsche έγιναν φανεροί οι λόγοι της αισιοδοξίας: η «917S» κέρδισε τα 500 μίλια του Μπραντς Χατς, και τον επόμενο μήνα, η 908-3 των Σιφέρ-Ρέντμαν θριάμβευσε στο Τάργκα Φλόριο. Έως το τέλος Mαΐου, ο τίτλος των Κατασκευαστών είχε κριθεί υπέρ των Γερμανών για δεύτερη συνεχόμενη φορά. Τον Ιούνιο χάθηκε στο Γκούντγουντ, δοκιμάζοντας ένα αυτοκίνητο Καν-Αμ, ένας από τους πιο ολοκληρωμένους οδηγούς αγώνων όλων των εποχών: ο Μπρους ΜακΛάρεν.

 

Στη Γαλλία, ο οίκος Gordini παρουσίασε τη σπορ έκδοση του προσθιοκίνητου 12, με κινητήρα απόδοσης 113 ίππων, παραδίδοντας στην κρίση της Iστορίας το ονομαστό 8. Τον ίδιο μήνα γράφτηκε η πιο «χρυσή» σελίδα για τις Porsche, όταν η 917, νικώντας βροχή και αντιπάλους, τερμάτισε πρώτη στις 24 ώρες του Μαν. Το εργοστάσιο του μεγάλου Kαθηγητή αναζητούσε επί 19 χρόνια αυτή την επιτυχία και, επιτέλους, την έζησε. Δύσκολες στιγμές περνούσε στην Αμερική η Chrysler τον Ιούλιο, καθώς οι τρέχουσες οικονομικές υποχρεώσεις της ξεπερνούσαν τα 400 εκατ. δολάρια.

Στην Ιταλία, το εργοστάσιο της Fiat στο Τορίνο παρέλυε από μια «άγρια απεργία» (έτσι αποκαλούνταν τότε οι κινητοποιήσεις, στις οποίες οι διαδηλωτές οπλοφορούσαν, θα θυμίσουμε μόνο ότι εκεί και τότε έκαναν την πρώτη εμφάνισή τους οι «Ερυθρές Ταξιαρχίες»), που, εκτός από τα πάγια αιτήματα, είχε και ιδεολογικές προεκτάσεις στον πρόσφατο, εκείνη την εποχή, Μάη του 1968. Τότε βρήκε και η Ford την ευκαιρία να αναλάβει τον έλεγχο των μικρών εργοστασίων De Τοmaso, Ghia και Vignale. Στη Γερμανία, η VW έβγαζε στην παραγωγή το πρώτο της προσθιοκίνητο αυτοκίνητο, που ήταν το υγρόψυκτο Κ70. Tο μικρό της «αδελφάκι», η NSU, κατασκεύαζε εδώ και τρία χρόνια το Ro 80, μια τετράπορτη μπερλίνα, με κινητήρα Wankel και δισκόφρενα σε εμπρός και πίσω τροχούς.

 

Ακόμη μια έκπληξη από τη Σιτροέν γνώρισε ο κόσμος τον Αύγουστο, όταν η «μικρή DS» είδε το φως της δημοσιότητας ως τετράθυρη GS των 1.100 κ.εκ. Αργότερα, το αυτοκίνητο αυτό κέρδισε και τον επίζηλο τίτλο του «Car of the Year». Αίσθηση προκάλεσε και η συμφωνία της Fiat με την πολωνική κυβέρνηση, που αφορούσε στην παραγωγή, στη χώρα της ανατολικής Ευρώπης, του 125. Το Polski-Fiat είχε γεννηθεί και θα έμενε στην επικαιρότητα για πολλά χρόνια, σε πείσμα της ανανέωσης και των καιρών. Τον επόμενο μήνα άρχισε στο Τολιάτιγκραντ της Σοβιετικής ‘Eνωσης η κατασκευή και των πρώτων «Σοβιετικών» Fiat.

 

Στην Opel ξεκινούσαν την παραγωγή της σπορτίφ σειράς Manta, ενώ πολύ γρήγορα οι νέες Ascona θα διέσχιζαν τους δρόμους της Ευρώπης. Ο Σεπτέμβριος, όμως, για τις Lotus F1 ήταν ένας δραματικός μήνας: μια οδυνηρή έξοδος στις δοκιμές της Μόντσα στοίχισε τη ζωή στον πρώτο οδηγό της «72» και πρωτοπόρο του πρωταθλήματος. Για μέρες, η FISA ―τότε― ταλαντεύθηκε για το αν πρέπει ή όχι να τον εξαιρέσει από την τελική βαθμολογία. Ευτυχώς, κάτι τέτοιο δεν συνέβη και ο Γιόχεν Ριντ κατέκτησε τον τίτλο, έστω και νεκρός.

 

 

Ο Αυστριακός κέρδισε τις νίκες του στο κόκπιτ ενός επαναστατικού μονοθεσίου, του πρώτου με σφηνοειδές σχήμα και πλευρικά τοποθετημένα ψυγεία. Ο Μόρις Φίλιπ, ο οποίος το σχεδίασε, ακολούθησε τις λύσεις που εφάρμοζαν τα αυτοκίνητα Can-Am με τέτοια επιτυχία, που από την επόμενη περίοδο τον μιμήθηκαν σχεδόν όλοι. Οι απεργίες σε Βρετανία και Ιταλία συνεχίζονταν και οι άνθρωποι της Μatra πανηγύριζαν τη νίκη της 650 των Μπελτουάζ, Τοντ (ο μέχρι πρόσφατα τιμ μάνατζερ της Scuderia Ferrari), στο Γύρο της Γαλλίας. Τον Οκτώβριο, οι Αlpine Renault κέρδισαν στην Ισπανία ένα ακόμη ράλι στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος, και τον επόμενο μήνα, οι Lancia Fulvia HF επικράτησαν στο περίφημο RAC. Στην ‘Eκθεση του Τορίνο έκανε την εμφάνισή της και η Lamborghini Uracco, με αμάξωμα επιμελημένο από τον Μπερτόνε, και τον κινητήρα χωρητικότητας 2,5 λίτρων τοποθετημένο στο κέντρο.

 

 

Στο περίπτερο του Ιταλού καροσερίστα ξεχώριζε επίσης το πρωτότυπο της Stratos, του αυτοκινήτου με το οποίο η Lancia κατέκτησε τρία παγκόσμια πρωταθλήματα ράλι. Στη χώρα του ανατέλλοντος ηλίου κυκλοφορούσαν ήδη οι Τοyota Corolla πρώτης γενιάς, τα Μitsubishi Colt, τα Datsun Bluebird και Sunny. Βαθιά στην τεχνολογία των περιστροφικών κινητήρων Wankel είχε μπει η Μazda, που για πολλά χρόνια προσπάθησε να καθιερωθεί με αυτούς, παράγοντας τρία διαφορετικά αυτοκίνητα: τα Familia Rotary SS, R100 και R130. Κι ενώ αυτά συνέβαιναν στην Ευρώπη και στην Ιαπωνία, στην Αμερική συνέχιζαν να κατασκευάζουν «living-rooms με ρόδες», όπως περιπαικτικά ανέφεραν δημοσιεύματα της εποχής.