24 ώρες του Le Mans – οι πολυνίκες του διάσημου αγώνα

Για όλους τους οδηγούς αγώνων είναι τιμή ακόμη και η συμμετοχή στις 24 ώρες του Le Mans, τον σημαντικότερο εδώ και δεκαετίες αγώνα ταχύτητας και αντοχής στον κόσμο, με την τεράστια φήμη. Όσο για τη νίκη στην θρυλική πίστα της Γαλλίας, περισσότερο στο παρελθόν και λιγότερο σήμερα, ισοδυναμούσε σε αίγλη με την κατάκτηση ενός παγκόσμιου πρωταθλήματος. Το αφιέρωμά μας στον 24ωρο αγώνα, αυτή τη φορά έχει ως θέμα του τους οδηγούς που έχουν τις περισσότερες νίκες στον συγκεκριμένο αγώνα.

Tom Kristensen – 9 νίκες

1997, 2000, 2001, 2002, 2003, 2004, 2005, 2008, 2013

Γεννημένος τον Ιούλιο του 1967, ο Δανός πολυνίκης των 24 ωρών του Le Mans κέρδισε για πρώτη φορά τον αγώνα το 1997, με την TWR- Porsche WSC95. Επέστρεψε στο ψηλότερο σκαλί του βάθρου για δεύτερη φορά ύστερα από τρία χρόνια, με τα χρώματα της Audi. Oι έξι συνεχόμενες νίκες του μέχρι το 2005, είναι επίσης ένα ρεκόρ, που αναμένεται να κρατήσει για καιρό ακόμη. Mε το Audi R8 έχει πέντε νίκες, που θα μπορούσαν να είναι και αυτές έξι συνεχόμενες με το συγκεκριμένο αγωνιστικό, αν το 2003 δεν οδηγούσε την Bentley EXP 8 με τον κινητήρα της Audi, αντί του γερμανικού πρωτοτύπου. Το 2008 νίκησε τον αγώνα με το R10 TDI της Audi Sport North America και πέντε χρόνια αργότερα έφτασε στην επιτυχία για ένατη και τελευταία φορά, με το Αudi R18 e-tron quattro. Ένα στοιχείο που κάνει τις νίκες του Kristensen ακόμη πιο ιδιαίτερες είναι και το γεγονός ότι αυτές παρακολούθησαν και την εξέλιξη των αγωνιστικών της Audi από βενζινοκίνητα σε ντίζελ και από εκεί σε υβριδικά, αφού ο Τom κέρδισε και με τις τρεις εκδοχές.

Jacky Ickx – 6 νίκες

1969, 1975, 1976, 1977, 1981, 1982

Ο Βέλγος είναι μια εβληματική μορφή του παγκόσμιου μηχανοκίνητου αθλητισμού, ενώ παραμένει ένας από τους σημαντικότερους πρεσβευτές του. Καταξιωμένος και ως οδηγός της Formula 1, με 8 συνολικά νίκες στη Brabham και στη Ferrari, έπεσε στην περίοδο που η Scuderia δεν είχε ακόμη ένα σωστό πλαίσιο για τον καταπληκτικό V12 κινητήρα της. Ήδη τότε ο Ickx είχε ξεκινήσει τον χορό των νικών στο Le Mans, με τον εκπληκτικό τερματισμό στην πρώτη θέση του Ford GT40 που οδηγούσε, 100 μόλις μέτρα μπροστά από την Porsche 908 του Ζεράρ Λαρούς. Κέρδισε για δεύτερη φορά τον αγώνα το 1975, με το Gulf-Mirage GR8. Στη συνέχεια, οι φίλοι του αυτοκινήτου ζήσαμε μια ραψωδία ήχου και εικόνας στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του ’70 και στην αρχή εκείνης του ’80, με τον Βέλγο να είναι ενορχηστρωτής και πρωταγωνιστής: Δύο συνεχόμενες νίκες με τις Porsche 936 και 936/77 την περίοδο 1976-1977, συν άλλες δύο συνεχόμενες το 1981-1982, με την 936 και την άξια διάδοχό της, την 956. Μετέπειτα ασχολήθηκε με επιτυχία και με τα rally-raids, κερδίζοντας με Mercedes G-Class το Παρίσι-Ντακάρ του 1983

Derek Bell – 5 νίκες

1975, 1981, 1982, 1986, 1987

Ο γεννημένος το 1941 Βρετανός οδηγός αγώνων εκτός από τις πέντε νίκες του στο Le Mans, έχει μεταξύ άλλων και τρεις νίκες στον 24ωρο αγώνα της Daytona, ενώ έχει και 16 συμμετοχές στη Formula 1 με Ferrari, McLaren, Surtees και Tecno. Το 1975 κέρδισε το Le Mans οδηγώντας μαζί με τον Jacky Ickx. To επιτυχημένο δίδυμο ήταν μαζί και την περίοδο 1981-1982, φτάνοντας στην επιτυχία με τις μυθικές πλέον στις ημέρες μας Porsche 936 και 956. Το 1986 και το 1987 ο Derek Bell έγραψε ακόμη δυό νίκες στο ενεργητικό του, οδηγώντας τις εξελιγμένες Porsche 962C μαζί με τους Al Holbert και Hans- Joachim Stuck. Για πολλά χρόνια, ήταν ο δεύτερος πολυνίκης στην σχεδόν εκατοντάχρονη ιστορία του διάσημου γαλλικού αγώνα…

Frank Biela – 5 νίκες

2000, 2001, 2002, 2006, 2007

Άρχισε τους αγώνες από το 1983 στα kart. Τέσσερα χρόνια αργότερα μπήκε στο πρόγραμμα νέων οδηγών της Ford, μαζί με τους Manuel Reuter και Bernd Schneider. Ο Γερμανός, όπως και οι συμπατριώτες του που πλαισιώνουν τους πολυνίκες του Le Mans, έχει επιτυχημένη θητεία στο DTM, στο οποίο έχει αναδειχθεί πρωταθλητής με Audi V8 το 1991 (το 1993 κέρδισε και το γαλλικό πρωτάθλημα τουρισμού, στο οποίο πρόσθεσε και το βρετανικό BTCC το 1996, πάντα με Audi). Και τις πέντε φορές που κέρδισε τις 24 ώρες του Le Mans είχε μαζί του τον Emanuele Pirro, ενώ στις τρεις πρώτες νίκες του ήταν μαζί τους στο ίδιο αγωνιστικό πρωτότυπο και ο Tom Kristensen. Οι δύο τελευταίες νίκες της σπουδαίας σταδιοδρομίας του Frank Biela στον θρυλικό γαλλικό αγώνα πραγματοποιήθηκαν στο cockpit του Audi R10 TDI.

Emanuele Pirro – 5 νίκες

2000, 2001, 2002, 2006, 2007

Γεννημένος το 1962 στη Ρώμη, ο Ιταλός έχει στο ενεργητικό του αρκετούς τίτλους: ιταλικό πρωτάθλημα Karting (1976, 1979), πρωτάθλημα Formula Fiat Abarth (1980), ιταλικό πρωτάθλημα τουρισμού (1994, 1995) και γερμανικό πρ πρωτάθλημα τουρισμού (1996). Και τις πέντε φορές που κέρδισε τις 24 ώρες του Le Mans είχε μαζί του τον Frank Biela, ενώ στις τρεις πρώτες νίκες του ήταν μαζί τους στο ίδιο αγωνιστικό πρωτότυπο και ο Tom Kristensen. Οι δύο τελευταίες νίκες της σπουδαίας σταδιοδρομίας του Εmanuele Pirro στον θρυλικό γαλλικό αγώνα πραγματοποιήθηκαν στο cockpit του Audi R10 TDI.

Olivier Gendebien – 4 νίκες

1958, 1960, 1961, 1962

Ο πρώτος μεγάλος Βέλγος οδηγών αγώνων, πριν την εμφάνιση του Jacky Ickx, ήταν ο Olivier Genndebien. Ήρωας μιας διαφορετικής περιόδου του αγωνιστικού αυτοκινήτου, κέρδισε τις τέσσερις νίκες του στις 24 ώρες του Le Mans οδηγώντας τις Ferrari 250 και 330 Testarossa, σήμερα all-time-classic αγωνιστικών αυτοκινήτων που πλέον βρίσκονται στο πάνθεον του μηχανοκίνητου αθλητισμού, όπως κι ο ίδιος λόγω της εποχής που εκπροσωπούσε. Στην Formula 1 αριθμεί συνολικά 15 συμμετοχές και δύο παρουσίες στο podium, με τα χρώματα της εργοστασιακής Ferrari και της Ferrari του Bελγίου, ενώ έχει πάρει εκκίνηση σε Grand Prix και με τα μονοθέσια των Cooper, Emeryson και Lotus.

Henri Pescarolo – 4 νίκες

1972, 1973, 1974, 1984

Aν υπάρχει ένας οδηγός αγώνων που πρέπει να κηρυχθεί αρχιπιστός του 24ωρου γαλλικού αγώνα, αυτός δεν είναι άλλος από τον Henri Pescarolo, που ως πρόσφατα λάμβανε μέρος σε αυτόν με τα πρωτότυπα της δικής του αγωνιστικής ομάδας. Ο Γάλλος ήταν ο κυρίαρχος των ετών 1972, 1973 και 1974 με τις εμβληματικές Matra MS670 της Equipe Matra-Simca Shell και της Equipe Gitanes, αλλά και με ένα εκπληκτικό πλήρωμα που εκτός από τον ίδιο περιλάμβανε τον παγκόσμιο πρωταθλητή της F1 Graham Hill και τον χαρισματικό Gérard Larrousse. Ο Pescarolo νίκησε για τέταρτη και τελευταία φορά τον αγώνα το 1984 με την Porsche 956 της Joest Racing, oδηγώντας το αυτοκίνητο μαζί με τον Klaus Ludwig.

Yannick Dalmas – 4 νίκες

1992, 1994, 1995, 1999

Το πιο χαρακτηριστικό των νικών του Yannick Dalmas στις 24 ώρες του Le Mans είναι το γεγονός πως και οι τέσσερις ήρθαν στο τιμόνι τεσσάρων διαφορετικών αυτοκινήτων: το 1992 με Peugeot 905 Evo 1B, το 1994 με Dauer Porsche 962 Le Mans, το 1995 με τη McLaren F1 GTR-BMW της Kokusai Kaihatsu Racing και το 1999 με το πρωτότυπο της BMW, που αποτελεί και τη μοναδική μέχρι σήμερα νίκη της γερμανικής εταιρείας στο μεγάλο αγώνα. Κανένας άλλος από τους πολυνίκες οδηγούς, εκτός του Dalmas, δεν έχει μια τέτοια στατιστική. Ο Γάλλος έχει βρεθεί στο βάθρο των νικητών του αγώνα άλλες δύο φορές, το 1993 ως δεύτερος με το Peugeot 905 και το 1996 ως τρίτος γενικής με τη McLaren.

Oι εξαιρετικοί

Τα πράγματα στο Le Mans έχουν εξελιχθεί έτσι, ώστε να μη μπορείς να βγάλεις τη δεκάδα των πολυνικών, αφού μετά τους οκτώ προαναφερόμενους υπάρχουν ένδεκα οδηγοί με τρεις νίκες και -φυσικά- δεν μπορείς να αφήσεις κανέναν απέξω. Οι αρχαιότεροι είναι το αστέρι της Bentley Woolf Barnato, ο φίλος του Enzo Ferrari και του Tazio Nuvolari Luigi Chinetti και ο αμερικανός πρωταθλητής της Formula 1 Phil Hill, που έτρεχε μαζί με τον Gendebien. Οι Marco Werner, Allan McNish, Rinaldo Capello, Marcel Fässler, André Lotterer και Benoît Tréluyer ξεπήδησαν στα χρόνια της κυριαρχίας της Αudi, ενώ οι Sébastien Buemi και Kazuki Nakajima είναι οι σύγχρονοι ήρωες της Toyota Gazoo Racing. Με βάση το γεγονός ότι αρκετοί από τους αναφερόμενους πιλότους παραμένουν ενεργοί, θα προκύψει και μια ξεκάθαρη δεκάδα, τα επόμενα χρόνια.